Στο συνέδριο για την παραγωγική ανασυγκρότηση είχα επισημάνει στον Υπουργό Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων κ. Σπίρτζη οτι ακολουθει λάθος χειρισμούς στο ζητημα των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης και παραλληλα του εξέφρασα την πλήρη διαφωνία μου για την κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ, η οποία προσκρούει σε τρία ουσιαστικά νομικά ζητήματα:
Πρώτον, αντιτίθεται στο Άρθρο 5 του Κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς οι αναθέσεις των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών θα πρέπει να γίνονται με ανοικτό διεθνή διαγωνισμό. Επίσης η λύση της σύμβασης του Ελληνικού Δημοσίου με τον ΟΑΣΘ είναι ήδη προβληματική καθώς η τελευταία παρατάθηκε παράνομα από το 2015, και ως εκ τούτου προσκρούει στον ανωτέρω Κανονισμό.
Δεύτερον, τη στιγμή που ολόκληρη η ιδιωτική περιουσία του δημοσίου περνάει στο ΤΑΙΠΕΔ, όπως για παράδειγμα το σύνολο των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας, την ίδια στιγμή ψηφίζεται νόμος για την κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ, πράγμα που έρχεται και σε αντίθεση με τα όσα προβλέπονται στο συμπληρωματικό Μνημόνιο και συγκεκριμένα με τα όσα αναφέρονται σ’ αυτό σχετικά με την εξυγίανση του ΟΑΣΘ.
Τέλος, για την εκκαθάριση, όπως προβλέπεται στα Άρθρα 25 και 27 του σχετικού Ν. 4482/2017, απαιτείται να έχει γίνει προηγουμένως αποτίμηση όλης της αποσβεσθείσας και αναπόσβεστης αξίας της επιχείρησης από ελεγκτική εταιρία (στην οποία μάλιστα θα της έχει ανατεθεί η σχετική αποτίμηση έπειτα από διεθνή διαγωνισμό) ενώ, το πιο σημαντικό, απαιτείται ο προσδιορισμός του κόστους επανακρατικοποίησης, κάτι που δεν υπάρχει στην Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους!