Ευτύχησα να παρακολουθήσω κάποια αγιογραφικά μαθήματα της φιλολόγου – θεολόγου μου κ. Ειρήνης Πάνου, που με συγκίνησαν πραγματικά. Αγγίζουν τη ψυχή κάθε ακροατή. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που οι άνθρωποι σκλήρυναν, οι κοινωνίες διευρύνθηκαν, η καλημέρα κόπηκε και ο φόβος επικρατεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Φοβούμαστε να εκφραστούμε, να δώσουμε αγάπη. Γίναμε υποκριτές. Κοιτάμε το συμφέρον μας. Προτιμάμε να κατακρίνουμε τον πλησίον μας (πάθος φοβερό), προκειμένου να πετύχουμε το σκοπό μας.
Ξεχνάμε και αδιαφορούμε για την καθαρότητα της ψυχής μας και την απουσία της κακίας μέσα μας.
Η διαφθορά δυστυχώς ξεκινά από ψηλά ως χαμηλά. Όλοι επιδιώκουν το εύκολο κέρδος και τον υλικό πλούτο ξεχνώντας τις ρήσεις:
«Μακάριοι οι φτωχοί» (ευτυχισμένοι είναι οι ταπεινοί και όχι οι περήφανοι και οι πλούσιοι), και «Μακάριοι οι πεινώντες» (ευτυχισμένοι είναι οι στερημένοι μεν, αλλά ωστόσο αυτάρκεις).
Η ζωή σίγουρα μας φέρνει δυσκολίες, θλίψεις, δοκιμασίες και ποικίλες αντιξοότητες.
Αλλά ποτέ να μη ξεχνάμε πως είναι υπέροχη μέσα στις χαρές και τις λύπες. Ας έχουμε αισιοδοξία και ειρήνη μέσα μας και όταν ακόμη ζούμε οδυνηρότατες καταστάσεις.
Η Ιώβειος υπομονή να είναι γνώμονάς μας. Ο Ιώβ υπέμενε καρτερικά και υπομονετικά και όταν ακόμη σκοτώθηκαν τα δέκα αγαπημένα του παιδιά.
Ο πόνος μας βοηθά να τοποθετηθούμε κάποτε πιο σωστά απέναντι στους συνανθρώπους μας, να γίνουμε πιο ώριμοι πνευματικά και να φτάσουμε σε υψηλότερα επίπεδα, πολύ περισσότερο όταν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και συγχωρούμε τους άλλους, δείχνοντάς τους αγάπη.
Σαν την αγάπη ανώτερο και πιο όμορφο συναίσθημα δεν υπάρχει. Εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, κύρια με την αλληλεγγύη.
Την σπουδαιότητα της αγάπης την βρίσκουμε σε απόσπασμα προς «Κορινθίους Α»: «Εάν ταις γλώσσαις…λαλώ, αγάπην δε μή έχω, γέγονα…κύμβαλον αλαλάζον…Και εάν πάσαν την γνώσιν…αγάπην δε μή έχω, ουδέν ειμί».
Τώρα λοιπόν τις γιορτές – κ’ όχι μόνον – ας αγαπήσουμε τον πλησίον μας, ας δώσουμε ένα χέρι βοήθειας σε όσους το έχουν ανάγκη. Θα πάρουμε και εμείς χαρά.
Με την ελπίδα και την αγάπη πρέπει να πορευόμαστε σταθερά στο διάβα της ζωής.
Καλογήρου Συρματένια (Τούλα), Φιλόλογος Παιδαγωγός
