ΤΟ ΘΕΜΑ « ΓΝΩΣΗ – ΠΑΙΔΕΙΑ» ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥΣ, ΔΙΕΜΗΝΥΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ π. ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ

Στο πλαίσιο λειτουργίας του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου ο πατήρ Ειρηναίος, Ιεροκήρυκας Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας και επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας ανέπτυξε το θέμα «ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ, (ΕΠΙ)ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ».
Ο ομιλητής άρχισε την εισήγησή του με κάποιες επισημάνσεις τονίζοντας «η γνώση περνάει τον τελευταίο καιρό μια μεγάλη κρίση, γιατί παρά το ότι αυξάνονται αλματωδώς οι γνώσεις και οι επιστήμες, εν τούτοις πάρα πολλοί από εμάς έχουν κλείσει τα βιβλία, ο χρόνος που αφιερώνουμε στην αναμόρφωση της παιδείας μας και στην αυτοβελτίωση είναι μικρός διότι το ΙΝΤΕΡΝΕΤ, η τηλεόραση και τόσα άλλα που έχει εφεύρει η επιστήμη, ξοδεύουν τον χρόνο, τον οποίο εμείς έπρεπε να αναλώνουμε για την βελτίωσή μας. Παρά ταύτα γίνονται πολλές προσπάθειες, προκειμένου όλοι να αυτοβελτιωθούμε και να προσφέρουμε όσο γίνεται περισσότερα. Ανάμεσα σε αυτούς είναι οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμιδών, οι πανεπιστημιακοί, που όλοι γνωρίζουμε ότι χρειάζεται να αναμορφώσουν την παιδεία μας και τα πανεπιστήμιά μας και κυρίως να δείξουν αγάπη στα παιδιά μας, τα οποία μένουν μόνα, πολλές φορές τα λιθοβολούμε και τα απορρίπτουμε, αλλά χρειάζεται μια δεύτερη ανάγνωση γιατί η παραβατικότητα των παιδιών και η καταδίκη είναι για μας εύκολη. Χρειάζεται να πλησιάσουμε τα παιδιά με αγάπη γιατί μόνο με αυτήν γίνονται όλα τα θαύματα.
Πρέπει να αγγίξουμε τη ψυχή των παιδιών για να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε και τον εσωτερικό τους κόσμο και τα προσόντα που τους χάρισε ο Θεός.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να ενώσουμε την επιστημονική γνώση και την ηθική, να αποκαταστήσουμε τις σταθερές αξίες της ζωής, ταιριασμένες με την επιστημονική μας εποχή».
Ο εισηγητής αναφέρθηκε και στην γνώση της ελληνικής γλώσσας και στα αίτια της γλωσσικής μας πενίας, τονίζοντας ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τις ξενόφερτες λέξεις και την αργκό, διατηρώντας την αυθεντικότητα και την ποιότητα της γλώσσας μας, δεδομένου ότι η παθολογία της κάθε γλώσσας προϋποθέτει την παθολογία της ίδιας της κοινωνίας, ενώ θετικό βήμα ήταν η εισαγωγή και η διδασκαλία στο Γυμνάσιο με την ιστορική συνέχεια της ελληνικής γλώσσας, από τα αρχαία χρόνια μέχρι τα βυζαντινά.
Ο π. Ειρηναίος προέβη μάλιστα και σε κάποιες προτάσεις καθώς το ζητούμενο είναι η άνοδος και η ποιοτική βελτίωση των γνώσεων, τονίζοντας ότι: «η ανακατάταξη και η αναπροσαρμογή των γνώσεων πρέπει να ξεκινήσει όχι μόνον από το Πανεπιστήμιο αλλά πρωτίστως από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό. Να κοιτάξουμε τις ρίζες και όχι τα κλαδιά. Οι γνώσεις που θα μεταδώσουμε να μην είναι ξερές, με αποτέλεσμα τα παιδιά μας να έχουν μυαλό Αϊνστάιν και ψυχή Κάιν, στη γνώση δεν πρέπει να υπάρχουν στεγανά, αλλά να ισχύει η αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων, να καταργηθεί η παπαγαλία – αποστήθιση, να κάνουμε βίωμα στα παιδιά μας τη σοφή ρήση του λαού «κάλλιο γνώση παρά γρόσι» και να στρέψουμε τα παιδία στην Εκκλησία, που έγινε ο κυματοθραύστης, πάνω στον οποίο έσπασαν τα κύματα των επιβουλών της γλώσσας μας».
Τέλος, ο ομιλητής τόνισε την ανάγκη για πάταξη της παραπαιδείας και ζήτησε από τους εκπαιδευτικούς να μείνουν απερίσπαστοι στο λειτούργημά τους, προσφέροντας τις πολύτιμες γνώσεις τους, ενώ υπογράμμισε ότι το θέμα «γνώση – παιδεία» δεν έχει πλέον άλλα περιθώρια για πειραματισμούς.
Τον προσκεκλημένο προλόγισε η υπεύθυνη δημοτική σύμβουλος για τη λειτουργία του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου Τάνια Βάνη, αναφερόμενη στο βιογραφικό του εισηγητή.