Το παράδειγμα της μονοκαλλιέργειας της ΔΕΗ που οφείλουμε να λάβουμε υπόψη μας.
Μόνο ως πετυχημένο σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή του κόσμου μπορεί να χαρακτηριστεί το προχθεσινό πανδυτικομακεδονικό συλλαλητήριο ενάντια στην υπέρμετρη και άναρχη εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που έγινε στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης. Πετυχημένο με βάση το μέγεθος και τον όγκο των συγκεντρώσεων που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια.
***
Τέτοιου είδους εκδηλώσεις αντίδρασης απέναντι στις Α. Π. Ε. δεν μπορούν πια να περνούν απαρατήρητες και να μην αξιολογούνται αναλόγως απ’ όσους παίρνουν τις αποφάσεις.
Οι κοινωνίες, θεωρούμε πως, στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα και αυτό, θέλουμε να πιστεύουμε ότι, δεν είναι ενάντια στις νέες μορφές παραγωγής ενέργειας, αλλά ενάντια στην προχειρότητα με την οποία λέγεται πως έγιναν κάποιοι σχεδιασμοί (;) και στην υπερβολή που φαίνεται να υπάρχει στην εξάπλωση τους.
***
Η λογική το να γεμίζουμε κάθε διαθέσιμο χώρο είτε πρόκειται για πλαγιά, κορυφή, καλλιεργήσιμο χωράφι ή ξερολίβαδο με φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριες, αντί να προστατεύσει το περιβάλλον, όπως είναι ο θεωρητικός στόχος της, πετυχαίνει το εντελώς αντίθετο και είναι ακραία και άκρως επιζήμια.
Όπως, επίσης, το ότι αποφασίστηκε να κλείσει στο ορατό μέλλον το κεφάλαιο λιγνίτης για την περιοχή, δεν θα πρέπει να μας οδηγήσει στο να γίνουμε ο… παράδεισος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, καταργώντας και καταστρέφοντας ό,τι μας απέμεινε από άλλες δραστηριότητες όπως είναι η κτηνοτροφία, η γεωργία κ.α.
***
Το παράδειγμα της μονοκαλλιέργειας με τη Δ. Ε. Η. στην περιοχή μας οφείλουμε να το λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας και να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη.
Γιατί μπορεί δύο, περίπου, γενιές να έζησαν μέσα σε συνθήκες ευμάρειας, αλλά μόλις οι δραστηριότητες της Δ. Ε. Η. άρχισαν να φθίνουν και να κλείνουν οι πόρτες της για νέες προσλήψεις, ανακαλύψαμε πως ελάχιστα είχαμε επενδύσει σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες με αποτέλεσμα οι διαθέσιμες επιλογές επαγγελματικής αποκατάστασης, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές, να είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές, οδηγώντας έτσι πολλά απ’ τα παιδιά μας στο να πάρουν το δρόμο της εσωτερικής ή της εξωτερικής μετανάστευσης.
***
Γι’ αυτό πρέπει με κάθε τρόπο ν’ αποφύγουμε τα ίδια λάθη με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που δεν πρέπει ούτε να δαιμονοποιηθούν αλλά ούτε και να θεοποιηθούν.
Τρόποι και χώροι υπάρχουν, αρκεί να προκύψουν μέσα από έναν σχεδιασμό που θα λαμβάνει υπόψη του όλα τα πραγματικά δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και μέσα από ουσιαστικό και ευρύ διάλογο με τις κοινωνίες.
Όταν η γλώσσα του σώματος άλλα δείχνει…
«Οι κάλπες είναι κενές, πήραμε δυνατό μήνυμα από την κοινωνία αλλά τα θέματα είναι κρίσιμα. Εμείς έχουμε το σχέδιό μας απέναντι σε αυτό της ΝΔ και σε αυτό το διάστημα θα προσπαθήσουμε να πείσουμε γι’ αυτό το σχέδιο με στόχο τη νίκη, καθώς είναι νέες οι εκλογές».
Η δήλωση ανήκει στην πρώην Υπουργό κ. Όλγα Γεροβασίλη, η οποία προχθές έδωσε το παρόν στη συνεδρίαση της διευρυμένης Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στην Κοζάνη, και υπάρχει στο σχετικό ρεπορτάζ του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ.
***
Αν προσέξετε τη δήλωση η κ. Γεροβασίλη μίλησε για «νίκη», διαφοροποιούμενη ουσιαστικά σε ό,τι αφορά το στόχο του κόμματος, κάνοντας τον πιο φιλόδοξο, σε σχέση μ’ αυτόν που είχαμε ακούσει να εκφράζουν τις τελευταίες μέρες άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος που έκαναν λόγο μόνο για προσπάθεια βελτίωσης του ποσοστού τους!
Λογική και σωστή η δήλωση της πρώην Υπουργού, γιατί όταν ξεκινάς έναν αγώνα αν πεις «πάω για να χάσω με τη μικρότερη διαφορά», ή «κατεβαίνω για την ισοπαλία αλλά και μ΄ ένα γκολ διαφορά να χάσω, καλά είναι», τότε είναι απόλυτα εξακριβωμένο και σίγουρο πως θα χάσεις από τα αποδυτήρια.
***
Ωστόσο, εκείνο που έχει σημασία είναι αν τέτοιου είδους ενθαρρυντικές και αισιόδοξες δηλώσεις μπορούν να περάσουν και στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, για να καταφέρουν να τις περάσουν με τη σειρά τους και στους ψηφοφόρους.
Καθώς δεν είμασταν παρόντες στη συνεδρίαση καταφύγαμε υποχρεωτικά στις φωτογραφίες που φιλοξενήθηκαν στα τοπικά μέσα ενημέρωσης και ρίξαμε μια προσεκτική ματιά θέλοντας να διαπιστώσουμε αν αυτό το μήνυμα της κ. Γεροβασίλη έπιασε τόπο.
Να μας συμπαθούν και να μας συγχωρούν, αλλά δεν είδαμε κάτι τέτοιο.
Η στάση του σώματος αλλά και οι εκφράσεις στα πρόσωπα πολλών στελεχών δεν μας έπεισαν ότι εμφορούνται και τόσο από αισιοδοξία!
Αλλά θα μας πείτε νωρίς είναι ακόμα και όπως είπε και η κ. Γεροβασίλη χρόνος υπάρχει, αρκεί φυσικά να βρεθεί και η απαραίτητη διάθεση στα απογοητευμένα, προς το παρόν, στελέχη…
