Το μετέωρο βήμα του Απόλλωνα Πτολεμαΐδας

Ο Απόλλων Πτολεμαΐδας για πάνω από μια 15ετία αποτελούσε μια από τις κορυφαίες δυνάμεις  στο γυναικείο μπάσκετ σε όλη την Ελλάδα και  πολύ καλές παρουσίες και στα Ευρωπαϊκά σαλόνια.

Παράλληλα όμως με τη γυναικεία ομάδα είχε οργανώσει τόσο καλά και τις υποδομές του και είναι χαρακτηριστική ατάκα προπονητή Αθηναϊκής ομάδας «όλοι φοβόμαστε και σεβόμαστε τις υποδομές του Απόλλων Πτολεμαΐδας».

Όλος ο κόσμος ήταν δίπλα και στήριζε αυτή τη προσπάθεια και η Πτολεμαΐδα είχε άξιο εκπρόσωπο σε Ελλάδα και Ευρώπη τον δικό της Απόλλων.

Όλες οι ομάδες «έτρεμαν» την έδρα  του ενώ και στις τελικές φάσεις των ηλικιακών πρωταθλημάτων ο Απόλλων ήταν από τις καλύτερες ομάδες.

Δυστυχώς όμως όπως συμβαίνει στις περισσότερες ομάδες της επαρχίας μετά την άνοδο ακολουθεί και η πτώση.

Η αποχώρηση του προέδρου επί πολλά χρόνια της ομάδας Στέφανου Κωνσταντινίδη σήμανε σιγά-σιγά την υποχώρηση και διάλυση της αυτοκρατορίας του Απόλλωνα.

Τη περίοδο 2011-12 κατετάγη τελευταίος στην Α1 και υποβιβάστηκε ενώ την επόμενη δεν μπόρεσε να κρατηθεί ούτε στην Α2 και έτσι από την περίοδο 2013-14 συμμετέχει ανελλιπώς στο πρωτάθλημα της Ε.ΚΑ.Σ.ΔΥ.Μ. .

Στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν κάποιες προσπάθειες για να επανέλθει πάλι στα εθνικά πρωταθλήματα με τη βοήθεια στις «μικρές» κάποιων «παλιών» και έμπειρων αθλητριών με αποκορύφωμα τις χρονιές 2016-17 και 2017-18 όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα αλλά η αλλαγή στο σύστημα ανόδου στην Α2 (άνοδος μόνο σε μια από 3) από τα μπαράζ είχε ως αποτέλεσμα  να μην τα καταφέρει.

 

Όλο αυτό το διάστημα πάντως ακόμα και μετά την πτώση της ομάδας στα ηλικιακά πρωταθλήματα γίνονταν καλή δουλειά με τον Απόλλων να κατακτά άνετα τόσο το πρωτάθλημα των κορασίδων όσο και το αντίστοιχο των Νεανίδων.

 

Στο πρώτο έχει να επιδείξει μια πρώτη θέση τη περίοδο 2005-06 και μια 3^η την περίοδο 2007-08.

 

Στις νεάνιδες το οξύμωρο ήταν ότι τη χρονιά που η ομάδα έπεφτε από την Α1 το 2011-12 η αντίστοιχη των Νεανίδων κατακτούσε το πανελλήνιο πρωτάθλημα ενώ τη προηγούμενη είχε πάρει τη 3^η.

 

Το κακό όπως αναφέραμε πιο πάνω είναι ότι οι περισσότερες αθλήτριες φεύγουν να σπουδάσουν και δεν κοιτάνε πίσω. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μη μπορεί να αξιοποιηθεί ότι καλό μπορεί να υπάρχει σε μια «ηλικιακή» ομάδα.

 

Για να τονίσουμε το πόσο καλή δουλειά γινόταν όλα αυτά τα χρόνια στον Απόλλων να αναφέρουμε μόνο το εξής. Αν βρεθεί μια διοίκηση που αποφασίσει να ανεβάσει την ομάδα και κάνει ένα κάλεσμα στις αθλήτριες του σωματείου που είναι σε άλλες πόλεις η ομάδα θα πετύχει πολύ άνετα και εύκολα την άνοδο της.

Δείγμα του πόσο καλή δουλειά γινόταν στις ακαδημίες και το πόσο καλές παίκτριες ανέδειξε.

 

Το κακό αυτή τη στιγμή είναι ότι τα τελευταία χρόνια ο Απόλλων μπορεί να έπαιρνε πρωτιές στα ηλικιακά τα Ε.ΚΑ.Σ.ΔΥ.Μ. αλλά αν προκρινόταν στις τελικές φάσεις (που πριν λίγα χρόνια ήταν δεδομένο) δεν είχε καθόλου καλή παρουσία (όσο και αν ενοχλούσε κάποιους που το αναφέρουμε). Γιατί για να διορθωθεί κάτι ή να γίνει καλύτερο πρέπει πρώτα να γίνει αποδοχή του. Αν εθελοτυφλείς δεν κάνεις τίποτα.

 

Πλέον και αυτή η πρόκριση στις τελικές φάσεις δεν είναι σίγουρη αφού και οι ομάδες από τις άλλες περιοχές έχουν δυναμώσει πάρα πολύ.

 

Η απουσία μιας ισχυρής παρουσίας στην Α1 ή ακόμα και στην Α2 σίγουρα δεν βοηθάει και τις υποδομές όπως γίνεται παντού.

 

Στον Απόλλων τη φετινή χρονιά αποφάσισαν να εμπιστευτούν στο τιμόνι της «μεγάλης» ομάδας ένα δικό τους παιδί, την Αναστασία Τσακμάκη και αυτό είναι πολύ θετικό για μια ομάδα να εμπιστεύεται τα «δικά» της παιδιά.

Η «Τάσα» είναι από μικρή στην «οικογένεια» του Απόλλωνα, τίμησε για χρόνια τη φανέλα του δίνοντας πάντα το καλύτερο της εαυτό ενώ με τον υπέροχο χαρακτήρα της ήταν πάντα από τις αγαπημένες αθλήτριες της ομάδας έχοντας παντού συμπάθειες, εντός και εκτός ομάδας.

Το ίδιο πολύ καλό είναι και στη προπονητική της πορεία με όλες τις αθλήτριες να την αγαπάνε και σίγουρα να γίνονται καλύτερες με την παρουσία της στην ομάδα.

Πλέον πρέπει να δοθεί χρόνος και να γίνει προσπάθεια να χτιστεί κάτι καλό χωρίς βιασύνες έτσι ώστε η ομάδα να επανέλθει στα Εθνικά Πρωταθλήματα.

Γιατί αυτό θα βοηθήσει σε όλα τα επίπεδα, με τον κόσμο να ξαναγυρίσει κοντά στο γυναικείο μπάσκετ αλλά τις υποδομές να βοηθιούνται σίγουρα.

 

Ο Απόλλων αποτελεί ένα σπουδαίο σύλλογο και σίγουρα πρέπει να κοιτάξει πως θα επανέλθει στο δρόμο των επιτυχιών γιατί αλλιώς η λήθη θα έρθει πολύ γρήγορα.

Ταλέντα υπάρχουν και πρέπει να αξιοποιηθούν με σωστές αποφάσεις ενώ οι προσωπικές φιλοδοξίες και εγωισμοί που δεν μπορούν να διακρίνουν τα λάθη πρέπει να εκλείψουν.

Σίγουρα το οικονομικό είναι πρόβλημα αλλά αν γίνει ένα κάλεσμα σε παλιούς παράγοντες αλλά ακόμα και νέους που αγαπάνε το μπάσκετ και παρουσιαστεί ένα καλό πρότζεκτ σίγουρα θα βρεθούν λύσεις/

 

Μακάρι όλα να εξελιχθούν καλά και σύντομα ο Απόλλων να βαδίσει και πάλι στα μονοπάτια των επιτυχιών.

 

Να ξαναγίνει. Το ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΜΠΑΣΚΕΤ και όλη η Ελλάδα να μιλάει και πάλι για αυτόν.