Μια συγκλονιστική όσο και… ιστορική αποκάλυψη έκανε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Γιώργος Κασαπίδης στην προχθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
***
Συνόδεψε μάλιστα αυτή την τόσο σημαντική αποκάλυψη με λόγια συναισθηματικά αλλά και εθνικά φορτισμένα, κάνοντας την εξής βαρυσήμαντη δήλωση: «Σώσαμε τη χαμένη περηφάνια της Περιφέρειας και της χώρας, βάλαμε τάξη και αποκαταστήσαμε τη χαμένη τιμή»!
***
Όπως καταλαβαίνετε μια τέτοια αποκάλυψη δεν μπορεί να περάσει έτσι, απαρατήρητη και ασχολίαστη, τουλάχιστον από μας, και γι’ αυτό ψάξαμε λίγο περισσότερο το θέμα και είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρουμε επιπλέον και καθοριστικές πληροφορίες ικανές να φωτίσουν πλήρως το θέμα αυτό.
***
Πράγματι, οι Ιταλοί που από το 1941 και μέχρι το 1943 ήταν ένας από τους τρεις κατοχικούς στρατούς των ελληνικών εδαφών, μετά τη συνθηκολόγηση τους με τους Συμμάχους και κατά την αποχώρηση τους από την Ελλάδα πήραν φεύγοντας και τα σχέδια της Υψηλής Γέφυρας Σερβίων.
***
Ωστόσο, προκύπτουν δύο εύλογα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.
Ερώτημα πρώτο: Είναι δυνατόν το 1943 να υπήρχαν σχέδια για τη Γέφυρα, η οποία άρχισε να κατασκευάζεται το 1972 και δόθηκε σε κυκλοφορία το 1975;
Η απάντηση είναι καταφατική, κάτι που εξηγείται από το αναμφισβήτητο γεγονός πως στην Ελλάδα κανένα μεγάλο και σοβαρό έργο δεν υλοποιείται αν δεν περάσουν, τριάντα, σαράντα ή πενήντα χρόνια. Φυσικά ορισμένα δεν υλοποιούνται ποτέ. Άρα, το ότι υπήρχαν τα σχέδια από το 1943 δεν θα πρέπει να μας προξενεί εντύπωση.
***
Ερώτημα δεύτερο: Γιατί πήραν τα σχέδια μαζί τους οι Ιταλοί και όχι κάτι άλλο;
Τα πήραν διότι μετά το ρεζιλίκι τους στο Αλβανικό μέτωπο, μας είχαν στο μάτι και ήθελαν να πάρουν το αίμα τους πίσω, πιστεύοντας πως έτσι θα μας δυσκόλευαν, αφαιρώντας μας τη δυνατότητα να υλοποιήσουμε ένα τόσο μεγάλο έργο. Το γεγονός πως δυσκολευόμαστε πάντα και διαχρονικά από μόνοι μας, μάλλον τους διέφευγε.
***
Έτσι εξηγείται και δικαιολογείται απόλυτα η δήλωση του κ. Κασαπίδη ότι «Σώσαμε τη χαμένη περηφάνια της Περιφέρειας και της χώρας, βάλαμε τάξη και αποκαταστήσαμε τη χαμένη τιμή»!
***
Διότι δεν είναι λίγο, ούτε μικρό πράγμα, να ανακτάς ένα τόσο σημαντικό στοιχείο, όπως είναι τα σχέδια μιας γέφυρας, από μια ξένη χώρα μετά από ογδόντα χρόνια. (σ.σ. δεν βλέπετε τι γίνεται με τα γλυπτά του Παρθενώνα;) Με τον τρόπο αυτό και την «χαμένη περηφάνια» σου ξαναβρίσκεις, αλλά και την «χαμένη τιμή» σου.
***
Όλα καλά μέχρι εδώ, αλλά μας προέκυψαν δύο ακόμα εξίσου σημαντικά ερωτήματα.
Τρίτο ερώτημα: Αν τα σχέδια έλειπαν στην Ιταλία, πως κατασκευάστηκε η γέφυρα;
Χάρη στο απαράμιλλο και ανεξάντλητο ταλέντο Ελλήνων μαστόρων καθώς και στη δυνατή μνήμη τους. Κάποιος/ οι που είχε/ αν δει τα σχέδια του 1943, τα θυμόταν και μόλις ήρθε η ώρα να κατασκευαστεί η γέφυρα τα ξανασχεδίασαν. Επειδή, όμως, μυαλό είναι αυτό και όλο και κάτι μπορεί να διαφύγει, προφανώς του/ τους διέφυγαν κάποιες λεπτομέρειες των αρχικών σχεδίων και γι’ αυτό στην πορεία παρουσιάστηκαν κάποια μικροπροβλήματα…
***
Τέταρτο ερώτημα: Πώς έμαθε ο κ. Περιφερειάρχης και οι συνεργάτες του πού βρίσκονται τα σχέδια της Γέφυρας;
Μα, το είπε ο άνθρωπος στο Περιφερειακό Συμβούλιο, λέγοντας πως «Η γέφυρα μας μιλούσε και εμείς την ακούσαμε…»
***
Δηλαδή, το πού βρίσκονται τα σχέδια το γνώριζε η ίδια η Γέφυρα και αυτή το αποκάλυψε! Αλλά γιατί το κράτησε μυστικό για τόσα χρόνια; Άγνωστο… Ίσως, πάλι, να μην το κρατούσε μυστικό, να το έλεγε αλλά σε ώτα μη ακουόντων.
***
Αν ισχύει το τελευταίο, που είναι πολύ πιθανό, τότε έχει δίκιο ο κ. Κασαπίδης που κατηγορεί τους προηγούμενους ότι επί τριάντα χρόνια δεν έκαναν τίποτα.
***
Τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει; Μα, ό,τι κι αυτός. Να στήσουν αυτί και ν’ ακούσουν τη γέφυρα… Ας πρόσεχαν και, κυρίως, ας άκουγαν!
