Πρίγκιπας Φίλιππος: Η γέννηση του στην Κέρκυρα και πώς έφυγε από την Ελλάδα

Ο πρίγκιπας Φίλιππος της Αγγλίας έφυγε από την Ελλάδα σε χάρτινο κουτί φρούτων. Η Ελισάβετ τον ερωτεύθηκε 13 χρονών και τον παντρεύτηκε παρά την αντίρρηση του βασιλιά Γεωργίου.

Ο πρίγκιπας Φίλιππος, δούκας του Εδιμβούργου, αποτελεί το μακροβιότερο μέλος της Βρετανικής Ουαλικής οικογένειας. Είναι ο μοναδικός γιος του πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδος και της πριγκίπισσας Αλίκης του Μπάττενμπεργκ.

Γεννήθηκε με τον τίτλο Φίλιππος της Ελλάδος και της Δανίας, στις 10 Ιουνίου του 1921, πάνω σε ένα τραπέζι των ανακτόρων Μον Ρεπό στην Κέρκυρα. Στην Κέρκυρα βαπτίστηκε ως χριστιανός ορθόδοξος με νονούς τη γιαγιά του, βασίλισσα Όλγα της Ελλάδας και τον δήμαρχο της Κέρκυρας Ιωάννη Μαυρόγιαννη.

Eξορίστηκε από την Ελλάδα μαζί με τον πατέρα του Λίγους μήνες μετά τη γέννησή του ο πατέρας του συνελήφθη και κατηγορήθηκε για προδοσία.

Ο πρίγκιπας Ανδρέας στη μικρασιατική εκστρατεία είχε αναλάβει τη διοίκηση του Β’ Σώματος Στρατού, το οποίο θα εκστράτευε με σκοπό την κατάληψη της Άγκυρας.

Η εκστρατεία απέτυχε, ο πρίγκιπας Ανδρέας καθαιρέθηκε από τη θέση του και κατηγορήθηκε ότι αποχώρησε από τη θέση του χωρίς εντολή, με αποτέλεσμα να θεωρείται συνυπεύθυνος στην κατάρρευση του μετώπου.

Το 1922 κατάφερε να γλυτώσει τη θανατική ποινή μετά από παρεμβάσεις της αγγλικής κυβέρνησης και φυγαδεύτηκε από την Ελλάδα, στην οποία δεν επέστρεψε ποτέ.

Μαζί του πήρε την οικογένειά του με τον Φίλιππο να μεταφέρεται στο πλοίο μέσα από ένα αυτοσχέδιο κρεβάτι φτιαγμένο από κουτιά φρούτων, σύμφωνα με τη mixanitouxronou, και από τότε έως το 1949 που μετακόμισε στο Clarence House ως σύζυγος της πριγκίπισσας Ελισάβετ, ο Φίλιππος δεν είχε μόνιμη κατοικία.

Η μητέρα του, έγινε μοναχή, κλείστηκε σε άσυλο, καθώς διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια, ο πατέρας του μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Μόντε Κάρλο, ενώ οι τέσσερις αδερφές του παντρεύτηκαν και μετακόμισαν στη Γερμανία.

«Έπρεπε να προχωρήσω και αυτό το έκανα», είχε δηλώσει ο πρίγκιπας Φίλιππος. Ωστόσο, η σύγχυση για την ταυτότητα του ήταν έντονη «Σκεφτόμουν τον εαυτό μου ως Σκανδιναβό. Συγκεκριμένα Δανό. Στο σπίτι μιλούσαμε αγγλικά.

Οι άλλοι μάθαιναν Ελληνικά, εγώ καταλάβαινα κάποια. Αλλά μετά η συζήτηση γύρναγε στα Γερμανικά επειδή τα ξαδέλφια μου ήταν Γερμανοί. Αν δεν μπορούσα να σκεφτώ μια λέξη σε κάποια γλώσσα τη σκεφτόμουν σε άλλη».