Ήταν αναμενόμενο.
Βασικά όσοι έχουν ανοιχτά αυτιά, όσοι αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και δε ζουν στη γυάλινη σφαίρα τους αντιπολιτευτικό τους οίστρου, γνωρίζουν πολύ καλά πως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας, ουδέποτε έχουν στραφεί ενάντια στην απολιγνιτοποίηση και τη διαμόρφωση της επόμενης μέρας με άλλες μορφές ενέργειας.
Σε μορφές ενέργειας που έχουν μέσα «φουρφούρια», «νέες επενδύσεις», «αλλαγή παραγωγικού μοντέλου», «ενίσχυση πρωτογενή τομέα», «στήριξη του πυλώνα της εκπαίδευσης μέσω του Πανεπιστημίου» και άλλα τέτοια, τα οποία αν διαβάζεις από κείμενο δεν είσαι βέβαιος ότι τα λέει ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας.
Είναι προφανές πως η πίεση από την τοπική κομματική Ιερουσαλήμ, ήταν τόσο έντονη προς το κέντρο, προκειμένου ο Πρόεδρος να πει κάτι διαφορετικό ή να δημιουργήσει αφήγημα για τη Δυτική Μακεδονία, με αποτέλεσμα ο Αλέξης Τσίπρας να χτίσει έναν άξονα 7 προτάσεων και τις φέρει στην Κοζάνη.
Ναι, δεν είναι κακές θα πω εγώ σε πρώτη ανάγνωση, έχουν ενδιαφέρον, αλλά όσο είσαι αντιπολίτευση μπορείς να τα λες όλα και χωρίς ιδιαίτερη κοστολόγηση.
Θα μου πεις, ότι ανέφερε ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης κλπ. ΟΚ και εδώ δεν μπορείς να διαφωνήσεις σε γενικές γραμμές. Τι διαφορετικό έχει με όσα είπαν οι άλλοι;
Είναι προφανές πως η πολυπόθητη φράση όμως δεν ήρθε. Η φράση για παράταση λειτουργίας των μονάδων, με εθνικό καύσιμο τον λιγνίτη και ίσως την κατάργηση του νόμου της απολιγνιτοποίησης «με ένα νόμο και ένα άρθρο».
Ο Πρόεδρος ακόμα και εδώ στη Δυτική Μακεδονία προτιμούσε να μιλάει πρώτα για την πανδημία και την ακρίβεια και μετά για την απολιγντιτοποίηση.
Όταν μίλησε είπε πράγματα, κατέθεσε στο δημόσιο διάλογο 7 προτάσεις τις οποίες μπορούσε να συζητήσουμε.
Θα έλεγα πως οφείλει να δείξει το ενδιαφέρον του ο Αλέξης Τσίπρας τώρα. Όσο είναι αντιπολίτευση. Ας πάει στη Βουλή με πρόταση νόμου για το «Εξοικονομώ» για όλους το οποίο ανέφερε.
Ας πάει στη Βουλή την πρόταση για το επίδομα των 400 ευρώ.
Όσο για το ειδικό τιμολόγιο για τις επιχειρήσεις, θα έλεγα επίσης να το πάει στη Βουλή αλλά ας θυμάται πως ο ίδιος ξέχασε να κάνει πράξη την υπόσχεσή του όταν ήταν Πρωθυπουργός.
Σε μια βδομάδα είχαμε στην περιοχή Μητσοτάκη και Τσίπρα. Σπάνιο…
Ούτε σε εκλογές…
Τώρα η περιοχή δεν καλείται ακριβώς να επιλέξει ποιος τα είπε καλύτερα.
Καλείται απλώς να παρακολουθεί ποιος πραγματικά ενδιαφέρεται και παλεύει για όσα δεσμεύτηκε για τη Δυτική Μακεδονία.
Οι Δήμαρχοι και οι υπόλοιποι φορείς να κάνουν σημαία τις δεσμεύσεις των αρχηγών, εμείς οι δημοσιογράφοι να βάζουμε τίτλους τις αναφορές τους ανά τακτό χρονικό διάστημα και όσο για τα κομματικά στελέχη ας κάνουν τη δουλειά τους.
Απλώς να θυμούνται:
Οι μεν στηρίζουν ένα Πρωθυπουργό που έλαβε συγκεκριμένες αποφάσεις και οι δε έναν πρώην Πρωθυπουργό ο οποίος στην κεντρική ιδέα δεν διαφωνεί…