Παρατηρήσεις στο ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «Συνέργεια Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
με Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας» στα πλαίσια της διαβούλευση
Κοζάνη 1-3-2019
Οι παρατηρήσεις αφορούν στην κατάργηση του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος και Μηχανικών Αντιρρύπανσης ΤΕ του Τ.Ε.Ι. και τη μετονομασία του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος της Πολυτεχνικής Σχολής σε Τμήμα Χημικών Μηχανικών
1. Γενικά.
Μετεξελίξεις, καταργήσεις, συγχωνεύσεις και ίδρυση νέων Τμημάτων ΑΕΙ γίνονταν πάντα σε όλο τον κόσμο, ώστε να υπάρχει προσαρμογή στις εξελίξεις της επιστήμης, της οικονομίας, της κοινωνίας και της αγοράς εργασίας.
Όμως αυτές οι αλλαγές προϋποθέτουν τεκμηριωμένες και σοβαρές μελέτες, πράγμα που δεν είδαμε κατά τη διαδικασία των μαζικών συγχωνεύσεων που προωθεί το Υπουργείο σε συνεργασία με τις διοικήσεις των ΑΕΙ. Αντίθετα υπήρξε μια πρόχειρη συγκόλληση και μια απίστευτη διασπορά στη χωροθέτηση των τμημάτων με κριτήρια κάθε άλλο παρά ακαδημαϊκά. Η παρατήρηση αυτή αφορά όλη τη χώρα.
2. Νέο Τμήμα Χημικών Μηχανικών. Μια επιλογή χωρίς τεκμηρίωση
Αν έρθουμε στην περίπτωση της Δυτικής Μακεδονίας και ειδικότερα στα Τμήματα
α) Μηχανικών Περιβάλλοντος & Μηχανικών Αντιρρύπανσης Τ.Ε (Μ.Π.-Μ.Α.) του ΤΕΙ ΔΜ και
β) Μηχανικών Περιβάλλοντος (Μ.Π.) της Πολυτεχνικής Σχολής ΔΜ,
θα διαπιστώσουμε ότι η πιο λογική αλλαγή – από πρώτη ματιά – θα ήταν η συγχώνευση των δύο Τμημάτων (σχεδόν όμοιων) σε ένα Τμήμα πολυτεχνικού επιπέδου με δύο ή περισσότερες κατευθύνσεις.
Αντί αυτού είδαμε να ανακοινώνεται η κατάργηση των εν λόγω Τμημάτων και να ιδρύεται στη θέση τους ένα (ακόμη) Τμήμα Χημικών Μηχανικών (Χ.Μ.).
2.1) Χημικοί Μηχανικοί. Ένας υπερ-κορεσμένος κλάδος
Για την ίδρυση Τμήματος Χ.Μ. στην Κοζάνη δεν προηγήθηκε καμία μελέτη, ούτε καν απλή Έκθεση. Ούτε επίσης η παραμικρή ανταλλαγή απόψεων με Συλλόγους αποφοίτων Χ.Μ καθώς και με τα υφιστάμενα Τμήματα Χ.Μ. των ελληνικών Πολυτεχνείων. Τα τελευταία καθώς και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών είναι αντίθετα στην ίδρυση Τμήματος Χ.Μ. στη Δυτική Μακεδονία για πολλούς λόγους με βασικότερο ότι ο κλάδος είναι υπερ-κορεσμένος και καταγράφει χαμηλά ποσοστά απασχόλησης (και μάλιστα τα χειρότερα από τις ειδικότητες μηχανικών με βάση μελέτη του ΕΜΠ του 2015). Σημειώνεται ότι σήμερα η κατάσταση είναι πιο ζοφερή και η ανεργία μεγαλύτερη, αλλά δεν αποτυπώνεται σε όλη της την έκταση, γιατί μεγάλο μέρος των νέων αποφοίτων μεταναστεύει στο εξωτερικό και δεν καταγράφεται στους ανέργους. Ο «παραλογισμός» με τους Χημικούς Μηχανικούς εξαπλώνεται και στην Κρήτη, όπου εξαγγέλλεται επίσης Τμήμα Χ.Μ. (!). Εκεί όμως ο υπουργός κ. Γαβρόγλου μεταθέτει την ίδρυσή του για το 2020-21, ζητώντας πρώτα τεκμηριωμένη γνώμη (ή μελέτη) της Συγκλήτου, πράγμα που ΔΕΝ απαιτεί από την Κοζάνη. Πρόκειται για εξόφθαλμη αντίφαση, καθόσον εφαρμόζονται δυο μέτρα και δύο σταθμά. Γιατί ; Η μόνη πιθανή εξήγηση είναι ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη σπουδή να συμπεριληφθεί επειγόντως στα μηχανογραφικά του 2019 ένα «αναγνωρίσιμο» πολυτεχνικό τμήμα στη Δυτική Μακεδονία.
Τα νέα Τμήματα Χ.Μ. θα εκτοξεύσουν τον αριθμό των εισαγόμενων Χ-Μ από 400 σε 700, χωρίς βέβαια αντίστοιχη αύξηση της «πίτας» στην αγορά εργασίας.
Όσον αφορά στο τι θα κάνουν στην αγορά εργασίας οι – «ξεκρέμαστοι» πλέον – πτυχιούχοι των καταργούμενων τμημάτων Μηχανικών περιβάλλοντος Τ.Ε με τα βαλτωμένα εδώ και χρόνια επαγγελματικά δικαιώματα ή αν θα πάνε χαμένες επενδύσεις και τεχνογνωσία 20 ετών στο ΤΕΙ ΔΜ σε εξειδικευμένους τομείς περιβαλλοντικής μηχανικής (εγκαταστάσεις αντιρρύπανσης, διαχείριση υγρών αποβλήτων, ατμοσφαιρική ρύπανση κλπ) ή αν δεν υπάρχουν οι υποδομές και το προσωπικό για να λειτουργήσει άρτια, ή έστω ικανοποιητικά ένα βιώσιμο Τμήμα Χ-Μ στην Κοζάνη, έ αυτά είναι .. «λεπτομέρειες». Το μάρμαρο θα το πληρώσουν τα γνωστά πειραματόζωα, φοιτητές και απόφοιτοι, τόσο των Μηχανικών Περιβάλλοντος όσο και των νεών Χημικών Μηχανικών της Κοζάνης.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν αυθαίρετες διαπιστώσεις, αλλά αποδεικνύονται με τεκμηριωμένα επιχειρήματα. Έτσι, σχετικά με την ανυπαρξία σοβαρών προϋποθέσεων για τη λειτουργία ενός βιώσιμου τμήματος Χ.Μ σημειώνουμε τα εξής.
2.2) Σπουδές Χ.Μ. Δεν υπάρχει καμμιά προεργασία για το περιεχόμενο και το πρόγραμμα σπουδών, αλλά εάν πάρουμε ως οδηγό το πρόγραμμα του Τμήματος Χ.Μ του ΑΠΘ, τότε στους παρακάτω βασικούς τομείς (κυρίως μαθήματα ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ) υπάρχει παντελής έλλειψη υποδομών και εργαστηρίων:
1. Φυσικές διεργασίες
2. Χημική Μηχανική Α΄
3. Χημική Μηχανική Β’
4. Τεχνολογία χημικών εγκαταστάσεων
5. Θερμοφυσικές ιδιότητες ρευστών και στερεών
6. Φαινόμενα μεταφοράς και διεργασίες χημικής μηχανικής
7. Υπολογιστική ρευστομηχανική
8. Ηλεκτροχημικές διεργασίες
9. Πετροχημική τεχνολογία
10. Τεχνολογία τροφίμων
11. Γενική Χημική Τεχνολογία
12. Οργανική Χημεία
Πέραν του εξοπλισμού δεν υπάρχουν και καθηγητές με γνωστικά αντικείμενα για τα μαθήματα αυτά. Εύκολα κανείς μπορεί να το διαπιστώσει, αν ανατρέξει στα βιογραφικά των υπηρετούντων μελών ΔΕΠ και σταθεί στα γνωστικά αντικείμενα με βάση τα οποία προσελήφθηκαν ή εξελίχτηκαν (με μία μόνο εξαίρεση).
Επίσης στους παρακάτω τομείς σπουδών ο υφιστάμενος εξοπλισμός είναι από μέτριος έως στοιχειώδης: Αναλυτική Χημεία, Ανόργανη χημεία, Φυσικοχημεία II, Τεχνολογία υλικών (με εξοπλισμό κυρίως μηχανολογικής κατεύθυνσης). Πρόκειται κυρίως για μαθήματα ΓΕΝΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ και επομένως το υπάρχον διδακτικό προσωπικό μπορεί μεν να τους αναπτύξει ικανοποιητικά, αλλά σε βάθος χρόνου και εφόσον αγοραστεί άμεσα το «βαρύ πυροβολικό» του εξοπλισμού (χρωματογράφοι τελευταίας γενιάς, ατομ. απορρόφηση κλπ).
Τονίζουμε ότι λειτουργία νέου Τμήματος δεν σημαίνει απλά να κάνουμε ένα «ξερό μάθημα» στον πίνακα, αλλά να πιάσουμε όλα τα ακαδημαϊκά standards (έρευνα, διδακτορικά, συνεργασία με ΟΤΑ, επιχειρήσεις κλπ)
2.3) Σημαντική απαξίωση υφιστάμενου εξοπλισμού και τεχνογνωσίας. Αυτή η ξαφνική «αλλαγή ρότας», δηλ. η κατάργηση των Μ.Π. και η ίδρυση Χ.Μ. θα σημάνει τη συρρίκνωση μιας σειράς εργαστηρίων των Μ.Π (κυρίως του ΤΕΙ) που στήθηκαν με πολύ κόπο και χρήμα, απόκτησαν ερευνητικές διακρίσεις και πιστοποιήσεις, ανέπτυξαν τεχνογνωσία και υποστηρίζουν πολλά μαθήματα Μ.Π., ενώ παράλληλα έχουν να επιδείξουν σταθερή παροχή υπηρεσιών σε εξωτερικούς χρήστες και τοπικά περιβαλλοντικά θέματα και. Τέτοια εργαστήρια είναι των υγρών αποβλήτων, ατμοσφαιρικής ρύπανσης και αρκετά άλλα. Τα εργαστήρια αυτά θα υπολειτουργήσουν, τόσο στον τομέα της διδασκαλίας όσο και της έρευνας. Ο λόγος είναι ότι 8 -10 ειδικά περιβαλλοντικά μαθήματα των Μ.Π. θα συρρικνωθούν σε 2-3 στους Χ.Μ, αφού τα 8 -10 αυτά μαθήματα (και τα αντίστοιχα ερευνητικά αντικείμενα) αφορούν ένα πολύ μικρό μέρος στις σπουδές Χ.Μ. Δηλ. επενδύσεις και επιστημονική εμπειρία 20 χρόνων ακυρώνονται σε μεγάλο βαθμό.
2.4) «Έλλειμμα βιομηχανικού χώρου» και γεωγραφικό μειονέκτημα. Κρίσιμο θέμα και αυτό για τη βιωσιμότητα ενός τμήματος Χ.Μ. Η Δυτική Μακεδονία δεν έχει βιομηχανία (πέραν της ΔΕΗ που πρακτικά είναι «τελειωμένη»). Οι βιομηχανίες και οι επιχειρήσεις των όμορων Περιφερειών Κεντρικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας προτιμούν την επιστημονική υποστήριξη είτε της Θεσσαλονίκης (όπου υπάρχει και το πανίσχυρο τμήμα των Χ.Μ. του ΑΠΘ) ή του Παν/μίου Θεσσαλίας. Η Δυτ. Μακεδονία είναι στριμωγμένη ερευνητικά από όμορα μεγάλα Ιδρύματα και δεν μπορεί να μπει εύκολα «στα χωράφια τους», ενώ το αντίθετο γίνεται κατά κόρο και ειδικά από το ΑΠΘ. Αναγνωρίζουμε μεν τις προσπάθειες που γίνονται από τα δικά μας Ανώτατα Ιδρύματα (συχνά και με τα δεκανίκια του τοπικού πόρου), αλλά ας πάψουμε να μικρομεγαλίζουμε και – εν προκειμένω – να
φαντασιωνόμαστε ότι μπορεί η Δυτική Μακεδονία να σηκώσει ένα αξιοπρεπές και βιώσιμο Τμήμα χημικών μηχανικών και να το υποστηρίξει με συνέργειες και συνεργασίες συμβατές με την οικονομική της δομή και τη μελλοντική της προοπτική. (Τουναντίον, το μεταλιγνιτικό μέλλον της περιοχής και η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα και κυκλικής οικονομίας – αξιοποίησης αποβλήτων συνάδουν περισσότερο με την ειδικότητα των Μ.Π και γενικά με τις «πράσινες» ειδικότητες, παρά με τις κλασσικές και «αναγνωρίσιμες» ειδικότητες όπως οι Χ.Μ.)
Εν κατακλείδι, είμαστε αντίθετοι σε ένα Τμήμα Χ.Μ. στην Κοζάνη, το οποίο απαιτεί μεγάλη υλικοτεχνική υποδομή και υψηλότατες ετήσιες λειτουργικές δαπάνες Αν τελικά επιλεχτεί αυτή η λύση, θα χρειαστούν τουλάχιστον δέκα χρόνια και γύρω στα 15-20 εκ. € κατ’ εκτίμηση για να στηθεί, να στελεχωθεί και να λειτουργήσει στοιχειωδώς το Τμήμα Χ.Μ. Ένα τμήμα το οποίο θα είναι μετέωρο ανά πάσα στιγμή, πασχίζοντας να κερδίσει το στοίχημα της επιβίωσής του με ελάχιστες αντικειμενικές προϋποθέσεις και σε ζωτικό χώρο περιορισμένο «από κούνια».
Επίσης θεωρούμε τουλάχιστον άτοπο να ξεκινήσει το τμήμα εσπευσμένα το Σεπτέμβριο του 2019 και οι πρώτοι φοιτητές Χ.Μ. να βρεθούν μπροστά σε έναν ωκεανό προβλημάτων και προχειροτήτων. Εκτός αν θέλουμε να κοροϊδέψουμε πάλι τα νέα παιδιά, ακολουθώντας τη γνωστή ελληνική συνταγή να ιδρύουμε νέα τμήματα και μετά να ψάχνουμε για υποδομές – καθηγητές και το πώς θα τους απορροφήσει η αγορά εργασίας.
3) Κάθε μετεξέλιξη η ίδρυση νέου τμήματος πρέπει να συνοδεύεται από σοβαρή μελέτη. Στο προηγούμενο κεφάλαιο (2) καταλήξαμε στην απόρριψη της πρότασης για τμήμα Χ.Μ. στην Κοζάνη, αφού πρώτα κάναμε μια στοιχειώδη έρευνα εξετάζοντας σημείο προς σημείο τα προαπαιτούμενα λειτουργίας ενός τέτοιου τμήματος (εργαστήρια, εξοπλισμό, μαθήματα, γνωστικά αντικείμενα). Αντίθετα η πρόταση για ίδρυση Τμήματος Χ.Μ δεν συνοδεύτηκε από κάτι ανάλογο. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει πλήρης μελέτη κοστολογημένη, με αξιόπιστη διερεύνηση της αγοράς εργασίας στον τομέα του Χ.Μ., με αναλυτική τεκμηρίωση για την ανάγκη ίδρυσης του νέου Τμήματος, με λεπτομερή κοστολόγηση και χρονοδιάγραμμα για τη μεταβατική και πλήρη λειτουργία του τμήματος, με σενάρια αξιοποίησης του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού κλπ. Όμως δεν υπήρξε
απολύτως τίποτα, παρά μόνο μια φράση δύο σειρών που ανάγγειλε τη δημιουργία τμήματος Χ.Μ !! ( σσ. Ένα μαγαζάκι πας να ανοίξεις και ετοιμάζεις ολόκληρο φάκελο κι εδώ που πρόκειται για μια μεγάλη επένδυση και μάλιστα στον πολύπαθο χώρο της Ανώτατης εκπαίδευσης δεν υπήρξε ούτε μια σελίδα προεργασίας !)
Τόσο οι καθηγητές όσο και οι φοιτητές του Τμήματος Μηχ. Περιβάλλοντος του ΤΕΙ έχουν αποδείξει ότι είναι ανοιχτοί σε αλλαγές, αρκεί να βασίζονται σε τεκμηριωμένες μελέτες και πλήρη στοιχεία, κάτι που δεν υπάρχει σήμερα. Συνεπώς δεν μπορούμε να γίνουμε συνεργοί σε άλλη μια προχειρότητα και συνένοχοι στο «διαρκές έγκλημα» των τελευταίων 20-30 ετών που έχει οδηγήσει την Ελλάδα να έχει το χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης των νέων επιστημόνων στην Ε.Ε. με 49.9%, (δηλ. μόνον ένας στους δύο νέους επιστήμονες εργάζεται στην ειδικότητά του).
Ζητούμε λοιπόν να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για έναν τεκμηριωμένο διάλογο. Αυτό απλά σημαίνει :
1. Να ανακληθεί η απόφαση για κατάργηση του Τμήματος Μ.Π. του ΤΕΙ και η μετονομασία του αντίστοιχου Τμήματος Μ.Π του Πολυτεχνείου σε Τμήμα Χ.Μ.
2. Να μην υπάρξει καμία ίδρυση ή μετεξέλιξη τμήματος αν δεν προηγηθεί αντικειμενική μελέτη, επιστημονικά τεκμηριωμένη, με συγκριτική ανάλυση των εναλλακτικών λύσεων Η μελέτη να ανατεθεί σε ερευνητική ομάδα εγνωσμένου κύρους & αντικειμενικότητας.
Μεταξύ άλλων η μελέτη θα πρέπει :
• να συνεκτιμά ακαδημαϊκά κριτήρια και προοπτικές απασχόλησης,
• να ενσωματώνει κριτικά τις διεθνείς τάσεις & εμπειρίες στον τομέα σχεδίασης νέων τμημάτων μηχανικών.
• να συμπεριλαμβάνει ανάλυση αγοράς εργασίας με πρόσφατα στοιχεία ανεργίας, ετεροαπασχόλησης και «μετανάστευσης» των μελετώμενων ειδικοτήτων
• να περιέχει βασικά στοιχεία κόστους κάθε λύσης και πηγές χρηματοδότησης
• να συνοδεύεται από αναλυτικό χρονοδιάγραμμα μετάβασης σε καθεστώς πλήρους λειτουργίας του τμήματος, με τα απαιτούμενα «παραδοτέα» κάθε φάσης.
• να προτείνει περισσότερα του ενός εναλλακτικά προγράμματα σπουδών, καθώς και αντιστοιχήσεις μαθημάτων και γνωστικών αντικειμένων των διαθέσιμων μελών ΔΕΠ. (Επαναλαμβάνεται ότι για τη πολλά από τα μαθήματα των Χ.Μ. δεν υπάρχουν σήμερα εξειδικευμένα εργαστήρια & προσωπικό)
Εξυπακούεται ότι στη μελετητική ομάδα πρέπει να εκπροσωπούνται και καθηγητές των Ιδρυμάτων οι οποίοι έχουν συγγενές αντικείμενο, αλλά με τρόπο που δεν θα επηρεάζει την αντικειμενικότητα της ομάδας. (σσ. Υπενθυμίζεται ότι στην Ελλάδα τα προγράμματα σπουδών συχνά τροποποιούνται με βάση τις προσωπικές ανάγκες των καθηγητών και όχι του Τμήματος). Τέλος, επειδή οι μελέτες τέτοιου είδους απαιτούν αρκετό χρόνο, (τουλάχιστον ένα έτος), πρέπει να υπάρξει πάγωμα ίδρυσης ομοειδών τμημάτων σε όλη τη χώρα μέχρι να βγουν τα τελικά πορίσματα. Ο λόγος είναι προφανής : Εάν η μελέτη βασίζεται στα σημερινά δεδομένα και την ίδια ώρα ξεφυτρώνουν Τμήματα Χημ. Μηχ. ή Περιβάλλοντος σε όλη τη χώρα –όπως ήδη γίνεται στην Κρήτη, Λάρισα, Θεσ/νίκη – τότε η μελέτη ανατρέπεται και ακυρώνεται πριν καν τελειώσει.
4) Συνένωση των δύο τμημάτων Μ.Π της Δυτ. Μακεδονίας σε ένα πολυτεχνικό τμήμα. Εάν το νομοσχέδιο τελικά κατατεθεί παρά την ανεπαρκή τεκμηρίωσή του (ειδικά στον τομέα της ίδρυσης τμημάτων), τότε ως λύση με τα σημερινά – ελλιπή – δεδομένα και υπό την πίεση του χρόνου προτείνουμε να ενοποιηθούν τα δύο υπάρχοντα Τμήματα Μ.Π. σε ένα τμήμα πολυτεχνικού επιπέδου. Δηλ. να καταργηθεί το τμήμα Μ.Π του ΤΕΙ, όπως λέει το Ν/Σ, και να συνεχίσει το Τμήμα Μ.Π του Πολυτεχνείου ως έχει. Το διατηρούμενο Τμημα Μ.Π θα αξιοποιήσει πλήρως και θα αναπτύξει τις υφιστάμενες σημαντικές υποδομές του καταργούμενου Τμήματος Μ.Π του ΤΕΙ, θα δώσει τη δυνατότητα στους αποφοίτους του να αναβαθμιστούν επιστημονικά και επαγγελματικά και τέλος θα αποσυμφορήσει μερικώς την αγορά εργασίας των Μ.Π., αφού ο αριθμός εισακτέων θα μειωθεί πάνω από 50%.
5) Οριστική επίλυση του θέματος των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Μηχ. Περ. Τ.Ε. Στο νομοσχέδιο πρέπει να συμπεριληφθεί διάταξη και για αυτό το θέμα, η οποία θα ορίζει ότι μέχρι το τέλος του 2019 θα εκδοθεί Π.Δ. που θα αναγνωρίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα των Μηχ. Περ. Τ.Ε. Γενικά πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε κατάργηση Τμήματος ανά την Ελλάδα πρέπει να πάει «πακέτο» με τη -συνεχώς αναβαλλόμενη- κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των καταργούμενων τμημάτων, δηλ. να περιλαμβάνεται ως ξεχωριστή υποχρεωτική διάταξη στους σχετικούς νόμους και με συγκεκριμένη προθεσμία θεσμοθέτησης ενός έτους.
6) Ειδικές κατατακτήριες εξετάσεις για όσους αποφοίτους Μηχ. Περ. Τ.Ε θέλουν να πάρουν και το πολυτεχνικό δίπλωμα Μηχ. Περ. εντός ορισμένου χρονικού διαστήματος και με καθορισμένη λίστα αναγνωρισμένων μαθημάτων. Διαφωνούμε δηλ. με ευνοιοκρατικές λύσεις «αυτόματης προαγωγής» των φοιτητών ΤΕΙ σε φοιτητές πανεπιστημίου, πράγμα που θα ισχύσει για τις σχολές 4ετούς φοίτησης του Παν/μίου. Για μας πρέπει να ισχύει η απλή αρχή «ό,τι μπαίνεις βγαίνεις». Απορρίπτουμε τις πρακτικές που «κλείνουν το μάτι» επιλεκτικά στους σημερινούς φοιτητές και υποστηρίζουμε εκείνες τις λύσεις που δίνουν ίδιες ευκαιρίες αξιοκρατικά και ενιαία σε όλους τους αποφοίτους των καταργούμενων τμημάτων, παλιούς και αυριανούς, να κάνουν ένα βήμα παραπάνω εφόσον αποδείξουν με εξετάσεις ότι το αξίζουν.
ΣΥΝΟΨΗ
Η πιο ρεαλιστική, βιώσιμη και οικονομική πρόταση σήμερα είναι η ενοποίηση των δύο τμημάτων Μ.Π. της Δυτ. Μακεδονίας σε ένα. Δηλαδή η κατάργηση του Τμήματος Μ.Π του ΤΕΙ και η «απορρόφησή του» από το Τμήμα Μ.Π της Πολυτεχνικής Σχολής, το οποίο θα συνεχίσει τη λειτουργία του ενισχυμένο από τον σημαντικότατο εξοπλισμό και τα πολύ περισσότερα μέλη ΔΕΠ του καταργούμενου τμήματος του ΤΕΙ.
Παράλληλη υποχρέωση του νομοθέτη είναι η σαφής δέσμευση μέσω ειδικού άρθρου περί έκδοσης του Π.Δ με τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων του καταργούμενου Τμήματος εντός ενός έτους.
Τέλος, προτείνεται η θεσμοθέτηση ειδικών κατατακτήριων εξετάσεων για όσους αποφοίτους Μ.Π του ΤΕΙ επιθυμούν να πάρουν και το δίπλωμα Μ.Π. Πολυτεχνείου για μια μεταβατική περίοδο συγκεκριμένης διάρκειας και καθορισμένης ποσόστωσης θέσεων.
Το κείμενο είναι του κ. Λ. Τσικριτζή, Καθηγητή του Τμήματος Μηχ. Περ. ΤΕ του ΤΕΙ ΔΜ
(Έχει τεθεί σε διαβούλευση και συνυπογράφεται και από άλλους διδάσκοντες του Τμήματος)
