Οι δηλώσεις, τα συγχαρητήρια και η πραγματικότητα
Η πρόσφατη επιτυχημένη διάσωση του 16χρονου παιδιού από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Μαμάτσειου Νοσοκομείου Κοζάνης, αλλά και οι υπηρεσίες που γενικώς προσφέρει, την έφεραν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας αποσπώντας τα συγχαρητήρια και τα μπράβο όλων.
Απλώς πολιτών αλλά και των καθ΄ ύλην αρμοδίων.
Ως εδώ, όλα καλά, αλλά μόνο ως εδώ καθώς πέρα από τα συγχαρητήρια και τις δηλώσεις υπάρχει και η πραγματικότητα, όπως τη ζει και την περιγράφει ο διευθυντής της συγκεκριμένης Μ.Ε.Θ. κ. Κωνσταντίνος Στόκκος στο προχθεσινό του άρθρο, με τίτλο «ΜΕΘ ΚΟΖΑΝΗΣ – MΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ»
***
Μια πραγματικότητα για την οποία ο κ. Στέκκος σημειώνει ότι «…Εμείς στην ΜΕΘ ΚΟΖΑΝΗΣ , δημιουργήσαμε, βοηθήσαμε, στηρίξαμε και επαναφέραμε στην ζωή συνανθρώπους μας . Στηρίξαμε το νοσοκομείο αλλά και την κοινωνία της περιοχής και όχι μόνο.
Ήμασταν δίπλα σε όποιον μας είχε ανάγκη .
Το θέμα ήταν ότι ήμασταν και είμαστε μόνοι μας…»
***
Και για να εξηγήσει το γιατί ήταν και παραμένουν μόνοι, ο Διευθυντής της Μ.Ε.Θ. παραθέτει, μεταξύ άλλων, και τα εξής στοιχεία:
«… Ακόμα μέχρι σήμερα δεν έχει αποκατασταθεί η ομαλή λειτουργία. Παραμένουμε δυο μόνιμοι ιατροί με εφημερίες ημέρα παρά ημέρα και συνεχές πρωινό ωράριο , χωρίς ρεπό και άδειες.
Έγιναν κάποιες μετακινήσεις ιατρών μόνο για εφημερίες , ενώ η νοσηλεία ενός ασθενή στην ΜΕΘ προϋποθέτει να υπάρχει μια συνέχεια, με προσωπικό που να γνωρίζει το ιστορικό, να ακολουθεί αυστηρά την πορεία αλλά και την θεραπευτική αντιμετώπιση του βαρέως πάσχοντα ασθενή . Και γι’ αυτό το λόγο οι μετακινήσεις αυτές δεν έχουν την έγκριση κάποιου επιστημονικού οργάνου όπως πχ. της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.
Η λειτουργία της ΜΕΘ ΚΟΖΑΝΗΣ δεν μπορεί να συνεχιστεί ως περιοδεύων θίασος
Δυστυχώς υπό αυτές τις συνθήκες στην ΜΕΘ ΚΟΖΑΝΗΣ δεν γίνονται νέες εισαγωγές ασθενών παρά μόνο εάν κινδυνεύει άμεσα η ζωή και δεν μπορεί να γίνει διακομιδή του ασθενή σε άλλες ΜΕΘ.
Σοβαρότατες δυσλειτουργίες που έθεταν σε κίνδυνο αρρώστους αναδείχτηκαν και ουδεμία απάντηση πήραμε…»
***
Ολόκληρο το άρθρο του κ. Στόκκου μπορείτε να το διαβάσετε στο https://e-ptolemeos.gr/meth-kozanis-mia-pragmatikotita-meros-proto-grafei-o-konstantinos-stokkos.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται γνωστά όλα αυτά.
Τα γνωρίζουν σίγουρα και οι αρμόδιοι και οι υπεύθυνοι για να δώσουν τις απαραίτητες και ενδεδειγμένες λύσεις.
Το θέμα είναι πότε θα δοθούν αυτές, έτσι ώστε να φτάσουμε επιτέλους στο πολυπόθητο σημείο να μη γίνονται μόνο δηλώσεις και να αποδίδονται συγχαρητήρια, αλλά να γίνονται και όσα πρέπει για να βελτιώνεται η πραγματικότητα.
Η αρχή έχει ανάγκη και από συνέχεια
Σχολή Πέτρας και Παραδοσιακών Μορφών Δόμησης ιδρύεται στον Πεντάλοφο Κοζάνης και για το λόγο αυτό βρέθηκε εκεί πριν λίγες μέρες και η Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη.
Με την ίδρυση της Σχολής αυτής η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας φιλοδοξεί να συμβάλλει στην αναγέννηση ενός τόσο σημαντικού επαγγέλματος για την ιστορία και τη βιωσιμότητα της περιοχής, στοχεύοντας στο ν’ αλλάξει η εικόνα των τοπικών κοινωνιών του ορεινού Βοίου και να δημιουργηθεί μια νέα αναπτυξιακή προοπτική.
***
Με την ίδρυση και τη λειτουργία της Σχολής γίνεται η (καλή) αρχή, που όπως συνηθίζουμε να λέμε είναι το ήμισυ του παντός.
Αλλά δεν είναι το παν.
Το ζητούμενο είναι να υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια, με το να δημιουργηθούν οι συνθήκες απασχόλησης για όσους αποφοιτήσουν από τη Σχολή αυτή.
***
Δεν γνωρίζουμε ποια ακριβώς είναι τα σχέδια των αρμοδίων για το θέμα αυτό, αλλά η περιοχή μας προσφέρεται έτσι ώστε ν’ αρχίσουν να απασχολούνται εδώ οι νέοι πετράδες που θα βγουν.
Για παράδειγμα, υπάρχουν αρκετά παραδοσιακά πετρόκτιστα γιοφύρια σε όλη τη Δυτική Μακεδονία που ορισμένα σώθηκαν κυρίως χάρη σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις και απομένουν αρκετά ακόμα που έχουν ανάγκη αναστύλωσης ή συντήρησης.
Πρόκειται για κατασκευές που αποτελούν σημαντικά μνημεία της ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που προσφέρονται και για την ανάλογη τουριστική εκμετάλλευση.
Όπως υπάρχουν και εξαιρετικά άλλα πετρόκτιστα κτίσματα που αξίζει να σωθούν και να ζωντανέψουν.
Τώρα που θα αποκτήσουμε νέους τεχνίτες της πέτρας ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να το οργανώσουμε και να επενδύσουμε στην κατάλληλη αξιοποίηση τους.
Αν γίνει σωστά και μεθοδευμένα τότε τα οφέλη θα είναι πολλά.