Μια νέα λέξη, τη λέξη ¨δαγκωμανής¨, της οποίας το νόημα παραμένει προς το παρόν θολό και αδιευκρίνιστο, εισήγαγε χθες στο νεοελληνικό λεξιλόγιο ο Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε.) κ. Δημήτρης Παπαστεργίου, Δήμαρχος Τρικάλων, μιλώντας από το βήμα του ετήσιου τακτικού συνεδρίου της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Βόλο.
***
***
Η έννοια και ο ορισμός του ¨δικομανή¨ είναι γνωστή, υποθέτουμε, σε όλους. Αλλά αυτή του ¨δαγκωμανή¨ δεν υπάρχει καταχωρημένη πουθενά σε όσα λεξικά της ελληνικής γλώσσας κι αν ανατρέξαμε.
***
Γι’ αυτό θα επιχειρήσουμε, γνωρίζοντας το ρίσκο που αναλαμβάνουμε, να αποκωδικοποιήσουμε τη λέξη αυτή, ελπίζοντας πως θα μας συγχωρέσουν το ατόπημα μας οι επιστήμονες γλωσσολόγοι.
***
Αν θεωρήσουμε πως σαν επίθετο είναι σε ενεργητική φωνή, σημαίνει πως ενεργούν, άρα αναφέρεται σε άτομα που έχουν την τάση να δαγκώνουν τους άλλους! Αλλά ποιους άλλους; Όλους ανεξαιρέτως που θα βρουν μπροστά τους ή μόνο Δημάρχους, μια και τη συγκεκριμένη αναφορά, την οποία μπορούμε να θεωρήσουμε και ως καταγγελία, έκανε ο Πρόεδρος των Δημάρχων σε συνέδριο όπου έπαιρναν μέρος Δήμαρχοι, ως επί το πλείστον;
***
Εφόσον έχουν την τάση να τους δαγκώνουν όλους, τότε ο κ. Παπαστεργίου οφείλει να δώσει στην Πολιτεία και τα αρμόδια όργανα της (σ. σ. Υπουργείο Υγείας, προνοιακές δομές κ.α.) όσα στοιχεία διαθέτει για να κινητοποιηθούν άμεσα, ενημερώνοντας, αρχικά, το σύνολο του πληθυσμού της χώρας και παίρνοντας, στη συνέχεια, τα πρέποντα μέτρα (σ. σ. θα μας εμβολιάσουν για να μην μας μολύνουν τα δαγκώματα, θα φοράμε ειδικά προστατευτικά ρούχα, όπως τις μάσκες, θα το βάζουμε στα πόδια μόλις βλέπουμε κάποιον άγνωστο να μας πλησιάζει με το στόμα μισάνοιχτο;).
***
Αν δαγκώνουν μόνο Δημάρχους, λυπηρό οπωσδήποτε ως γεγονός, αλλά μικρό το κακό καθώς δεν κινδυνεύει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και ποιους Δημάρχους; Τους εν ενεργεία, όσους διετέλεσαν Δήμαρχοι, εκείνους που σκοπεύουν να θέσουν υποψηφιότητα για να εκλεγούν, όσους το σκέφτονται ακόμα και το ΄χουν κρυφό καημό; Αν δαγκώνουν όλους αυτούς, τότε το ποσοστό του πληθυσμού που κινδυνεύει αυξάνεται αρκετά, αλλά και πάλι το πρόβλημα παραμένει μικρό σε έκταση και σχετικά εύκολο στη διαχείριση του, ενώ ο συνολικός, άμαχος, πληθυσμός, που απλώς ψηφίζει, εξακολουθεί να μην διατρέχει κίνδυνο.
***
Μήπως, όμως, η λέξη είναι στην παθητική φωνή; Αν ναι, αυτό σημαίνει πως υπάρχουν ορισμένοι που υφίστανται την ενέργεια, δηλαδή συνηθίζουν (σ. σ. και ίσως και να το απολαμβάνουν κιόλας) να… δαγκώνονται, οπότε αυτό είναι δικό τους πρόβλημα και μας δεν μας πέφτει λόγος!
***
Αλλά ποιοι τους δαγκώνουν; Αν λάβουμε υπόψη μας πως πριν εκφέρει την επίμαχη φράση του ο κ. Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε. για ¨δικομανείς¨ και ¨δαγκωμανείς¨, είχε πει «…δεν φταίει ο Δήμαρχος ή ο αντιδήμαρχος για κάθε δάγκωμα σκύλου.», εικάζουμε πως δεν εννοούσε ότι τους ¨δαγκωμανείς¨ δαγκώνουν άνθρωποι, αλλά σκύλοι!
***
Άρα, καταλήγουμε κάπου. Υπάρχουν, λοιπόν, κάποιοι συμπολίτες μας που όχι απλώς τους αρέσει να τους δαγκώνουν σκύλοι, αλλά το κάνουν συνεχώς και επαναλαμβανόμενα, δηλαδή με μανία, εξ ου και το ¨δαγκω- μανείς».
***
Βέβαια, αν και καταφέραμε να βρούμε πώς συντίθεται η λέξη που εισήγαγε ο κ. Παπαστεργίου, αυτό δεν σημαίνει ότι απαντήσαμε και σ’ όλα τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν.
***
Και το κυριότερο ερώτημα είναι, αυτοί που θέλουν να… δαγκωθούν, οι ¨δαγκωμανείς¨, δηλαδή, πώς ακριβώς το κάνουν;
***
Επισκέπτονται μέρη όπου μαζεύονται πολλά σκυλιά και ξαπλώνουν ανάμεσα τους περιμένοντας να τους δαγκώσουν, ή τα ερεθίζουν για να τους επιτεθούν;
***
Επιλέγουν σκυλιά συγκεκριμένης ράτσας, μικρόσωμα, μεγαλόσωμα, ή ό,τι τους κάτσει;
***
Κι όλα αυτά γιατί; Για να μπορούν να ρίξουν το φταίξιμο στο Δήμαρχο ή σε κάποιον από τους Αντιδημάρχους;
***
Να, λοιπόν, που υπήρχε και κάτι που δεν ξέραμε ότι τραβάνε οι Δήμαρχοι, το οποίο θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους όσοι σκοπεύουν να θέσουν υποψηφιότητα στις ερχόμενες εκλογές.
***
Οι… δαγκωμανείς καιροφυλακτούν!
