Ένα από τα «μείζονα θέματα» που ανέδειξε σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο η Νέα Δημοκρατία, «σηκώνοντας το ψηλά», όπως συνηθίζεται να λέγεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, είναι το ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία κ. Στέφανος Κασσελάκης δεν είχε καταθέσει το πόθεν έσχες του.
Ο λόγος της επιμονής του κυβερνώντος κόμματος στο θέμα αυτό μπορεί να εξηγηθεί και με κάποια από τα ευρήματα μιας εκ των πιο πρόσφατων μετρήσεων της κοινής γνώμης, αυτής που πραγματοποίησε η εταιρεία Opinion Poll για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Action 24, η οποία παρουσιάστηκε το βράδυ της Δευτέρας 3 Ιουνίου.
***
Σ’ αυτή την πανελλήνια έρευνα οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν και για τους βασικούς παράγοντες, οι οποίοι θα επηρεάσουν την ψήφο τους στις ευρωεκλογές της Κυριακής 9 Ιουνίου.
Έτσι, προέκυψε πως οι τρεις πρώτοι βασικοί παράγοντες είναι:
Η ιδεολογική τους τοποθέτηση, η προσωπική/ οικονομική κατάσταση και το πρόσωπο του/ της Προέδρου του κόμματος.
Πιο κάτω βρίσκονται άλλοι παράγοντες όπως η λειτουργία των θεσμών, τα θέματα ασφάλειας, το ψηφοδέλτιο του κόμματος, και η τραγωδία των Τεμπών.
Ακόμα πιο κάτω είναι η κατάσταση που επικρατεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών.
***
Αφού, λοιπόν, οι πολίτες δηλώνουν πως το πρόσωπο του/ της Προέδρου είναι μέσα στην πρώτη τριάδα των βασικών παραγόντων που θα επηρεάσουν την ψήφο τους, είναι λογικό και αναμενόμενο η Νέα Δημοκρατία να προσπαθεί να πλήξει την εικόνα του κ. Κασσελάκη μέσω του πόθεν έσχες, ο ΣΥΡΙΖΑ να χτυπά όπως και όσο μπορεί τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης να επιτίθεται και στους δύο και πάει λέγοντας.
Πάντως, ο κ. Κασσελάκης έδωσε προχθές, τη Δευτέρα, τα περιουσιακά του στοιχεία στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του ομιλίας στη Θεσσαλονίκη.
Μόνο που ο τρόπος που το έκανε, εκτός από… πρωτότυπος ήταν και κάπως… σουρεαλιστικός.
***
Αντιγράφουμε από ένα άρθρο του κ. Κώστα Γιαννακίδη στο protagon.gr που δημοσιεύτηκε χθες, 4 Ιουνίου, και είχε ως τίτλο του: «Το παιδί του λαού μας δείχνει το πορτοφόλι του», το εξής απόσπασμα (σ. σ. ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://www.protagon.gr/apopseis/to-paidi-tou-laou-mas-deixnei-to-portofoli-tou-44342949947):
«…Ο τρόπος παρουσίασης όλων αυτών των στοιχείων ήταν ένα από τα πιο σουρεαλιστικά θεάματα που έχουμε παρακολουθήσει στην εγχώρια πολιτική ζωή. Ο πρόεδρος στην εξέδρα και από κάτω Συριζαίοι, αριστεροί άνθρωποι δηλαδή, να χαζεύουν τον πίνακα με τα εκατομμύρια και να χειροκροτούν τον πρόεδρο που λέει για τον ιδρώτα του και τους φόρους ως και στο τελευταίο του δολάριο. Σε κάποια στιγμή πίστεψα ότι θα προβάλει τον πίνακα πάνω στον Λευκό Πύργο.
Και στα αλήθεια ήταν μια performance εντός της οποίας ο Νίκος Ξανθόπουλος συναντούσε τον Τραμπ και ο λαϊκισμός ζευγάρωνε με τον κομπασμό. Τον ακούσαμε να λέει για μια ζωή «γεμάτη ρωγμές», παιδικά χρόνια στον Πειραιά, μετά Εκάλη και κολέγιο. Και ύστερα μόνος, στα 14 του, πόσο σκληρό, στην Αμερική, όπου φτιάχτηκε με τον ιδρώτα του. Και όχι με ξένες πλάτες, θα συμπλήρωνε ο Στέλιος.
Και κοιτάζοντας στα μάτια το ακροατήριό του, είπε ότι έβγαλε για τους μετόχους του 45 εκατομμύρια δολάρια. Την επόμενη φορά θα διαλέξει έναν από το κοινό για να τον κάνει πλούσιο. Αλλά πραγματικά απορώ, δεν σκέφτηκε πώς μπορεί να αισθάνθηκαν αυτοί που πήγαν, μέσα στη ζέστη, στην παραλία της Θεσσαλονίκης για να τον ακούσουν; Τους έλεγε για την τιμή της φέτας και είχε ως φόντο τον πίνακα με το εισόδημα των δύο εκατομμυρίων δολαρίων.
Ναι, ήταν έντιμο από την πλευρά του. Και συνάμα προκλητικό. Γιατί ο ίδιος ο Κασσελάκης θέλει να τα έχει όλα. Και να τον θαυμάζουμε για τον πλούτο του, αλλά και να τον αγαπάμε επειδή είναι ένας από μας. Και να τον περνάνε για παιδί του λαού, αλλά και να θεωρείται ο ιδανικότερος για να ηγηθεί.
Μπορούσε να δώσει τη δήλωση με τα εισοδήματά του στον Τύπο, χωρίς να την προβάλει σε οθόνη στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Βέβαια, η κίνησή του περιέχει συμβολισμό, δείχνει ότι είναι ανοιχτός, διάφανος. Δυστυχώς κάποιοι θα σκεφτούν ότι είναι ένας πλούσιος που κάνει φιγούρα, απολαμβάνοντας τη μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής του.»
***
Γνώμη μας πάντως είναι πως χρειάζεται και λίγο σουρεαλισμός στην πολιτική.
Χορτάσαμε με τόσο ρεαλισμό που σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται, δυστυχώς, εκτός πραγματικότητας.
