Ο Κιζίρτς και τα κοπρομούμουλα… (Πράξη Δεύτερη) -Του Μωυσιάδη Παναγιώτη

 

Τα πρόσωπα

Κιζίρτς – νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Κοπρομούμουλα – βουλευτές ( κατά το σατυρικό άσμα)

Διάβολον  =  ο  υπονομευτής  της εξουσίας 

Το σκηνικό:  συγκέντρωση σε αίθουσα με έντονη οχλοβοή  και χειροκροτήματα.

Η υπόθεση : Ο Κιζίρτς  μετά από μακρινό ταξίδι στη γερμανική πρωτεύουσα   προσπαθεί να εκμαιεύσει την στήριξη των κοπρομούμουλων.

Κιζίρτς:   Καλώς όρισετεναπόψ’ ‘ς σ’αβούτο το κοπροθέσνεμουν . Εκάλεσά ‘σας οσήμεροναδά για να στιχαριάζω ‘σας . Καλά χαπάρια φέρω  ας σον  αγραχάπαρον, τον Σόιμπλε ..

Ους να έκλωθα τα νιέτετ  ντ’ έσυρα.  Τα τσικάρια μ’ έκαψεναφορισμένον.  Αείκος, σκήλ’ υιός, πα ίνεται;  Εγώ  έλεγα ‘τον το τέρτ’ ιμ’ κι ατός γιάνε – γιάνεετέρνε ‘με.  Υστερνά  έδειξα ‘τον τη ράχια μ’ και άντσαχενέλτσεν κ’ έταξε ‘μας την παράν.

΄΄Δέβα ,είπεν, ‘ς σο μαντροκόλισ’, τορπαλάεψον τα κοπρομούμουλα σ’ κ’ έλα ας δίγω ‘σε την παράν..!

Γερανέονκοπρομούμουλον  : Και πόσα παράδας  θα δί ‘μας,  Κυζίρ;  Θα επορούμ’ κ’ αποκυλίζουμ’ την τετραετίαν…;  Το χρέος εμουν πολλά  βαρύν και τσατίν  εν…!

Κιζίρτς : Άκσονκοπρόστομονμουμούλ, και ξάιλαχουσίν μ’ εβγάλτς. Ας σο δάνος κανείς τιδέν ‘κ’ έπαθεν ..! Ντ’ αχπάνουμε κέρδος έν . Πασκίμ’ θα δίγουμ  ατά…!   Όλια ‘ς ση σκατέα την ψην θα πάνε..  Τ’ έναν, πη ‘κ’ επορεί να παίρ’, τ’ ενενήντα ατσάντόψαλαφά;

Πράσινονκοπρομούμουλον  : Καλόν ,καλόν , Κυζίρ , άμαν να εξέρ’τς ατό: εμείς   κοπρωμένονψήφον ‘κι δίγουμε ‘σεν…!

Κιζίρτς : Εγώ εξέρω ‘σας,  τα βρακοζόνια  σουν λύνετεν και άσπρα κώλιααραεύετεν…!

Κοπρομούμουλον  Συν ρίζαν : Κι άμον, ντο λαλεί ο κούκον, αούτο το τρανόν το κόπρονμαναχοί θα τρώμ’ ατό. Κυζίρ, ατό την σκατοφαϊαν καμίαν ‘κ’ εποίκαματό…πώς θ’ εφτάματο;

Κιζίρτς:Άκούστεν, κοπρομούμουλα, τιδένπα’κ’ έν.  Εσείνκοπρομούμουλαείστουν ..! Ζατί ο λαόν πάντα λέει ατό: ΄΄τρανόνσκατόνφά και τρανόνλόγον μη λές΄΄. Αρ’ εσείς  με τα κοπροφαϊαςετράνυνετεν..!

Κοπρομούμουλον ας άνθεν το χωρίον :  Εγώ πα, ας εξέρτς ατό,  Κυζίρ, τα χέρια μ’ ‘κι κοπρώνω . Κανείται, ντ’ εμαγαρίγα κ’ εστάθα.  Όντες κρούει ‘ς σο νού μ’, ντ’ έπαθαν τα πράσινα κοπρομούμουλα , τ’ ομμάτια μ’ γομούνταν δάκρυα…!

Κυζίρτς : Άς εν, ποίσον, άμον τ’ εξέρτς.  Τ ’ εμά τα κοπρομούμουλαόλια τη παραδείσι , λελεύ’ ατά.  Θ’ εμπαίν’νε  ‘ς ση σειράν κ’ εβγάλνε ‘μεν ασπροπρόσωπον..

Διάβολον τη κοπροθέκας:  Κιζίρ, ενούν’σες α’ καμίαν  γιάμ’  τα  κοπρομούμουλα σ’,  αχρατίζ’νε και πουσλουκίζ’νε;

Κιζίρτς !Κοπροσκόλεκον,εθαρρώξανκόπριαμαλάεις ..!  Εσείς, οι διαβόλ’, καλοί αν ίστουν, θ’ έβγαινετενέξ’ ‘ς σο μεϊντάν με τ’ ανθρώπς…    Τα κοπρομούμουλα , ας εξέρτς ατό,  ας σην βουλή μ’ ‘κ’ εβγαίν’νε .!

Διάβολον τη κοπροθέκας:  χι…χι…χι… !τέρεν, ποίος καλατσεύ’  ,αναθεμά ‘σε αριστερόκωλε , εξέρω… Εσείς τα μνημόνια με τ’ αριστερόν το χέρ’ υπογράφτετεν ….!   τ’ εσέτερα τα μνημόνια   τ’ εφτωχούς γαμούν και τοιζεγκίντς πα  ολίγον πουστουρεύνε…!

Κιζίρτς :   Κόψτεν τη λαλίαν ατ’, τον κοπρόστομον . ΄΄διαβόλ συνεργία ‘ς ση διαβόλ τ’ ωτίν.΄΄

Διάβολον τη κοπροθέκας ( επρόφτασεν κ’ είπεν ) Ατσά, Κιζίρ, τα μνημόνια με το ζεβρόν, γιόξαμ με το σαγλάμ το χέρ’  τσιζλαεύετεν …;

Κιζίρτς !  Δέβα, χάθ’ απ’ αδακά,  ουραδοπίαστοντσαναβάρ.  Πιάνω και κόφτω τα κουλία σ’.  Έφαετεν τον Αέρ’ με τα πλακία, εγαμάρτσετεν τον τόπον  κι ας εμάς καπαέταραεύετεν …! Κολασμένοντσαναβάρ, άλλο μη καλατσεύ’ς  εξόν ας σα κουλία σ’, ουραδοκόφτω κι αφήνω ‘σε…

Διάβολον τη Κοπροθέκας : Καλόν. Αέτς αν εν’,  ψηφίστεν το μνημόνιον ,ψηφίστεν  κι ας τερούμε τα πόσα ωβάεφτάν έναν φούστορον… Ο λαόν θα  λιμονεύ κι αφήν σας … !Ψηφίστενχι…χι…χι..! Ψηφίστενχα..χα…χα..!

Ο Κυζίρτς  μετά από αυτόν τον απρόβλεπτο διάλογο μάζεψε όλα τα κοπρομούμουλα γύρω από τη ρίζα του δένδρου  και τα μίλησε παίζοντας μελωδικά έναν γνωστό παραδοσιακό σκοπό.

Κιζίρτς:

Ακούστεν, κοπρομούμουλα,  και τον λόγο μ’ κι κλώθω .

έναν τρίτον μνημόνιον εσάς θα αναγνώθω..

Σιτ’ αναγνώθ’,  σίτιαδεβάζ’,  ακούει τα βαϊνασία,

ακούει τα  αναθέματα κι ανέντρωπαλαλίας.

Κοπρομούμουλον  με ζεβρόνποδαρέαν :

Ποίος θα υπογράφτ’ ατά και ποίος θα ψηφίζει ..

‘ς σ’ αείκον, σκήλ’ μνημόνιον,    λαόν ‘κι ταγιανίζει ..!

Τη  σύνταξην,  ντο  έξεραμ’ τιδέν ‘κι θ’ απομένει,

ποίον παιδίν, ποίον εγγόν’ θα ζει και θα πορεύει;

Κι όσον διαβάζ’ και αναγνώθ’  βαρκίματα, λαλίας …

γαραλαϊζνε οι πορτάρ, κλαίγνε οι  πιστεμένοι

κι ο  ψάλτες, ο αριστερόν, κλαίει και απολογάται…

Κοπρομούμουλον :

Κιζίρ, γουρπάν να ίνουμαι ‘ς σ’ εσά τα γιοσμαλούκια.

Κι αν είμεςκοπρομούμουλα κι αν είμες  ‘ς σα τρυπία ,

εμάς πα ο Θόνεποίκε ‘μας κ’ έχουμ’  κ’ εμείς  αξίαν..!

Κιζίρτς :

Ποίος έν,  π’ εκαλάτσεψεν και έσκωσενκιφάλ’ι ;

Εσέκκιπί θα υπογράφτς  θα βάλω ‘σε δουκάλ’ι…!

Κοπρομούμουλον:

Εσύ έσ’νε, που έλεες,  θα  τρανύντς τα συντάξεις ,

μισθούς και επιδόματα  και όλια θα βάλτς ‘ς σηντάξην;

 

Κιζίρτς :

Εκείνα όλια, ντ’ έλεγαμ’, έσανεπορδαλέσια,

ατώραέρθεν η σειρά ν’ εφτάμεεμπονέστια….!

Να τρώμε και να χαίρουμεςαπές ‘ς σηνκοπροθέκαν,

τ’ αμπάρια να γομώνουμε με το τρανόν τη βέτραν…!

Κοπρομούμουλον :

Κιζίρ, τον Θό σ’ αν αγαπάς,  ατό, ντο λές, βαρύνέν.

Εμείς ‘ς σο κάλος τη Θεού και ο λαός γερτίμέν΄…!

Πώς θα εβγαίνουμ’ οξουκά ν’ εφτάμεμοχαπέτια ;

Εμείς αφορολόετοι και ο λαόν΄ς σα τέρτια…

Κιζίρτς :

Τούλοσον, κοπρομούμουλον  και ποίσον  τη δουλείαν ,

αν θέλτς να ζεις και χαίρεσαι   ψήφ’σον τα μνημονία..!

Κοπρομούμουλον :

Και ντο να λέγω ‘σε, Κιζίρ,  προσκυνημένος είσαι .

Το κιφάλι σ’ θα κόφν’ ατό  κ’ εσύ  ομάλια κείσαι…!

Αούτο το μνημόνιον ,μνημόσυνον ομοιάζει ,

θα χάνουμ την κυβέρνησην  και το  κοβόρ, ντο χέζει..!

Κιζίρτς : 

Ακούστεν,  κοπρομούμουλα, αν θέλετεν πρωτεία, ψηφίστεν τα μνημόνια χωρίς βουρίβουρία..!

Άλλως θ’ εφτάωεκλογάς , ‘ς σο πάμε τα ημέρας ,  και ούλ’ εσούν θα κάθουστουν ‘ς ση βουλής τα εξέδρας..

 

Κοπρομούμουλα:  ( όλα με ένα στόμα βροντοφώναξαν ) ,

Να είσαι πάντα ακρέμιγος, Κιζίρ ,και βασιλέας,                                                                                                                                                  τσιλογαριάζ’ τα μέρμηκας, τον λαόν,  τον μαλέαν .

Εμείς τα κοπρομούμουλα ‘ς ση γηνεπεκυλίσταμ’, ‘ς σο δώμα, δώμα έμαθαμ’  ‘ς σο να εδευγατίσταμ’……!!!