Πολλές φορές ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ έχει επισημάνει και έχει υποστηρίξει ότι το να απορρίπτεις και να καταδικάζεις τον λιγνίτη, το προϊόν δηλαδή που αποτελεί τον Εθνικό μας πλούτο, σε μία προσπάθεια να επιβάλλεις στις συνειδήσεις του κόσμου πιο «καθαρές» (;) μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δεν είναι ούτε αντικειμενικό ούτε δεοντολογικό. Ίσως να μην είναι καν ηθικό και τίμιο.
Έχει μεγαλύτερη αξία να δουλεύεις προς την κατεύθυνση εκείνη που θα επιτρέψει την «συμβίωση» καταστάσεων και την διατήρηση συνθηκών (πχ φθηνή ηλεκτρική ενέργεια από τη χρήση λιγνίτη ως καυσίμου βάσης), παρά να κάνεις κάθε τι άλλο που εμφανέστατα -κάποιες φορές- απλά και μόνο εξυπηρετεί διαφόρου είδους συμφέροντα.
Η φετινή ημέρα για το περιβάλλον μας βρίσκει σταθερούς στις διαχρονικές μας θέσεις και προτάσεις.
Οι συνθήκες προφανώς και επιβάλλουν αλλαγές χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι αναθεματίζουμε και καταργούμε κάθε τι άλλο.
Στο όνομα του σωστού σχεδιασμού, της «εναρμόνισης» με τις επιταγές και προπάντων στο όνομα της ασφάλειας του συστήματος και του συμφέροντος των καταναλωτών, ΟΛΑ είναι εφικτά.
Το θέμα της φετινής ημέρας για το περιβάλλον είναι η αέρια ρύπανση και ο εορτασμός της αποτελεί ευκαιρία «για την ανταλλαγή εμπειριών σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν οι χώρες η πρόκληση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενός «σιωπηλού» δολοφόνου και μιας παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης για την υγεία».
Η καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σαφώς και αποφέρει πολλά οφέλη, όπως η βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής των πολιτών του πλανήτη.
Το ζητούμενο είναι, στο όνομα της «καταπολέμησης» να μην υπερτερούν οι εμμονές, να μην γίνεται ισοπέδωση των πάντων και να μην διακυβεύονται καταστάσεις όπως είναι η ενεργειακή επάρκεια και το χαμηλό κόστος για τον καταναλωτή.
Γραφείο Τύπου
