Στην Μαγνησία βρέθηκε το Σαββατο 11 Μαΐου ο Λευτέρης Καρχιμάκης, υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Λέκτορας Ευρωπαϊκής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Λάιντεν της Χάγης.
Το πρωί του Σαββάτου συνάντησε φίλους και περιόδευσε στον Αλμυρό, ενώ το μεσημέρι του Σαββάτου, συναντήθηκε με πολίτες και μοιράστηκε απόψεις με πολίτες σε καφέ στην παραλία του Βόλου.
Κατά την επίσκεψή του στον Αλμυρό είχαμε μια ουσιαστική συζήτηση, την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε στο παρακάτω βίντεο.
Την αποφώνηση της συνέντευξης μπορείτε να τη διαβάσετε στο e-almyros.gr και σε επόμενη ανάρτησή μας μέσα στην εβδομάδα.
Ποια είναι τα δυο κύρια σημεία που θέλετε να αναδείξετε εν όψει ευρωκλογών;
Σε αυτές τις ευρωεκλογές το επίδικο είναι διπλό. Από τη μια πρέπει να συζητήσουμε για το πως θα αλλάξουμε το μοντέλο του Ευρωβουλευτή. Δεν είναι δυνατόν το κυρίαρχο μοντέλο του Ευρωβουλευτή να είναι κάποια ή κάποιος που ζητάει την ψήφο μας, χάνεται για πέντε χρόνια και επιστρέφει πέντε χρόνια μετά να ξαναζητήσει ψήφο. Όταν 60 – 70% της ζωής μας αποφασίζεται στις Βρυξέλλες η απουσία αυτή θέτει ένα ζήτημα δημοκρατίας. Ο Ευρωβουλευτής πρέπει να είναι ορατός, να επιστρέφει, να ενημερώνει, να ενημερώνεται και βασικά να λογοδοτεί και να δέχεται κριτική. Η πολιτική δεν είναι για παλαμάκια, όποιος θέλει παλαμάκια μπορεί να γίνει ηθοποιός. Η πολιτική είναι για να προσφέρεις και για να μπορείς να προσφέρεις πρέπει να έχεις τα αυτιά σου ανοικτά. Δεύτερον πρέπει να συζητήσουμε για το πως η Ελληνική Περιφέρεια θα αναπτυχθεί ξανά βιώσιμη. Δεν είναι δυνατόν εδώ στον Αλμυρό η μια υπηρεσία να κλείνει μετά την άλλη, δεν είναι δυνατόν τα μεγάλα έργα υποδομής να έχουν σταματήσει. Δεν είναι δυνατόν μετά από τις τεράστιες καταστροφές τις οποίες βίωσε η περιοχή να μη συζητάμε για το πως θα μπορέσουμε να έχουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο όπου θα μπορεί να εξυπηρετεί τις τοπικές κοινωνίες έτσι ώστε οι πολίτες όχι απλά να επιβιώσουν, αλλά να ζήσουν με αξιοπρέπεια την επόμενη δεκαετία. Όλα αυτά καλώς ή κακώς περνάνε μέσα από την Ευρώπη, την ενεργή συμμετοχή των Ευρωβουλευτών και την ενεργή διεκδίκησή τους. Πάντα με άξονα τη γνώση την οποία θα λαμβάνουν από τους ανθρώπους ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Άρα επιστροφή, δημοκρατία, διεκδίκηση.
Σε περίπτωση εκλογής σας στην Ευρωβουλή, ποιους τομείς θα επιλέγατε να επικεντρωθείτε για τη δράση σας;
Σε δυο τομείς πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω περισσότερο. Ο ένας είναι σχετικός με την περιφερειακή ανάπτυξη. Είναι κάτι το οποίο με πονάει ιδιαίτερα, διότι φοιτώντας σε ελληνικό πανεπιστήμιο που ήταν πάντοτε ο μοχλός κοινωνικής κινητικότητας στη χώρα, έκανα φίλους από όλη την Ελλάδα. Η πρώτη φορά που γύρισα την Ελλάδα ήταν ως φοιτητής, όπου καθώς λεφτά δεν υπήρχαν, πηγαίναμε όπου υπήρχε σπίτι. Η δεύτερη φορά είναι τώρα και δυστυχώς ήδη από 10 χρόνια πριν είχαμε τεράστια προβλήματα. Τώρα είναι πολύ μεγαλύτερα κι έχει να κάνει με την εγκατάλειψη και την αδιαφορία για την ελληνική περιφέρεια και την αδιαφορία για τις ευρωπαϊκές προοπτικές που μπορεί να έχει η ελληνική περιφέρεια. Η δεύτερη επιτροπή έχει να κάνει με την οικονομία. Είναι ουσιαστικά το ECOFIN του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Θεμάτων (ECOFIN) (Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Θεμάτων (ECOFIN) αρμόδιο για την πολιτική της ΕΕ σε τρεις βασικούς τομείς: οικονομική πολιτική, φορολογικά θέματα και ρύθμιση των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών) καθώς η δική μου ερευνητική δραστηριότητα –είμαι λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Λάιντεν της Χάγης όπου διδάσκω Ευρωπαϊκή πολιτική και διαχείριση κρίσεων και έχει να κάνει με τις οικονομικές κρίσεις στην Ευρώπη. Φαίνεται ότι μπορούμε να διευθετήσουμε ένα διαφορετικό μοντέλο αντιμετώπισης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Πολιτικής με επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι τις μεγάλες εταιρείες, αρκεί να το διεκδικήσουμε.
Ο Λευτέρης Καρχιμάκης είναι απόφοιτος της Νομικής του ΕΚΠΑ, έχει εργαστεί στο διεθνές ερευνητικό τμήμα της νομικής υπηρεσίας του Κογκρέσου των Η.Π.Α. και τη μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία στον Ο.Η.Ε., ενώ σήμερα είναι Λέκτορας του Πανεπιστημίου του Leiden με την ερευνητική του δραστηριότητα να επικεντρώνεται στην ευρωπαϊκή πολιτική.