e-ptolemeos.gr Ειδήσεις από Πτολεμαΐδα, Πτολεμαιδα, Εορδαία, Κοζάνη, Δυτική Μακεδονία, Δυτ. Μακεδονία, News Ptolemaida Eordaia Eordea Kozani Kozanh Western Macedonia, Ditiki Makedonia. Εφημερίδα
Στην ανάγκη η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας να οργανώσει τη μετάβασή της στη νέα εποχή, στην εποχή από τη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη σε πολλαπλές μορφές απασχόλησης και επενδύσεων και σε αναδυόμενους τομείς, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε παρέμβασή του ο Συντονιστής Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης Κωστής Μουσουρούλης, σε ανοιχτή διαδικτυακή εκδήλωση / φόρουμ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη και την Πράσινη Επιχειρηματικότητα στη Δυτική Μακεδονία.
Το ενδιαφέρον φόρουμ έγινε την Τετάρτη 3 Μαρτίου το απόγευμα, σε διοργάνωση του Ομίλου Ενεργών Νέων Φλώρινας και του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης – Europe Direct Δυτικής Μακεδονίας. Το forum συντόνισε ο εκδότης της Pougaridis Media Αντώνης Πουγαρίδης. Στην άκρως επιτυχημένη εκδήλωση, προβλήθηκε, αρχικά, μήνυμα από τον Υφυπουργό Εσωτερικών αρμόδιο για θέματα Μακεδονίας-Θράκης Σταύρο Καλαφάτη, την Νέλλη Παλαιολόγου από την αντιπροσωπεία της ΕΕ στην Ελλάδα, δημάρχους, βουλευτές, τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Άμπα, την ΑΝΚΟ, το Ινστιτούτο Δίκαιης Μετάβασης, το Κέντρο Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης κ.α.
Ο κ. Μουσουρούλης έκανε λόγο, μάλιστα, για ένα εγχείρημα που γίνεται ακόμα πιο δύσκολο λόγω του φόβου αλλά και τις ανασφάλειες που έχει δημιουργήσει στις τοπικές κοινωνίες η μείωση της λιγνιτικής παραγωγής εδώ και 10 χρόνια.
Ωστόσο, αναφέρθηκε στις πολλές θέσεις εργασίας που έχουν χαθεί τα τελευταία δέκα χρόνια στην περιοχή, γεγονός που όπως τόνισε, έδωσε την αφορμή να δουν τη Δυτική Μακεδονία ως ένα νέο Μάντσεστερ. Όπως σημείωσε, ωστόσο, αυτό συνέβη γιατί 35 χρόνια πριν δεν υπήρχε σχέδιο και οικονομική στήριξη όπως υπάρχει σήμερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο ίδιος, ωστόσο, σε άλλο σημείο της τοποθέτησής του, τόνισε πως η μετάβαση δεν είναι αυτόματη, καθώς «δεν υπάρχει κουμπί να το πατήσουμε και όλα να αλλάξουν ξαφνικά, να απελευθερωθούν οι εκτάσεις που καταλαμβάνει ΔΕΗ στα λιγνιτικά πεδία. Να απορρυπανθούν, να αποκατασταθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν και έτσι να δημιουργηθούν νέες πηγές πλούτο».
Για το λόγο αυτό, ο συντονιστής Δίκαιης Μετάβασης, στάθηκε ειδικότερα στην επιχειρηματική δραστηριότητα που θα προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη, ειδάλλως θα είναι μια εφήμερη δραστηριότητα, σημειώνοντας, με έμφαση, πως: «Ειδικά η πράσινη επιχειρηματικότητα μαζί με την κλιματική πολιτική βαδίζουν στον ίδιο δρόμο. Είναι αλληλένδετες και μία ενισχύει την άλλη».
Ξεκαθάρισε, επίσης, σε άλλο σημείο της τοποθέτησής του, πως η πράσινη επιχειρηματικότητα δεν σημαίνει στροφή αποκλειστικά στις ΑΠΕ, λέγοντας ότι «σημαίνει επένδυση σε πολιτικές και σε τεχνολογίες βιώσιμης ανάπτυξης», δηλαδή, ανακύκλωση εξοικονόμηση , βιώσιμη κατανάλωση αγαθών αλλά πάνω από όλα σημαίνει παιδεία ωριμότητα και ήθος.
Αναλυτικότερα, όλη η τοποθέτηση του κ. Μουσουρούλη στο Forum, έχει ως εξής:
«Ο τόπος είναι μέρος του φυσικού περιβάλλοντος και αν οι δραστηριότητες του το βλάπτουν, βλάπτουν και το ίδιο.
Συνεπώς προσωπικά συμφωνώ με την αναγκαιότητα κατάργησης της καύσης λιγνίτη και την παραγωγή ενέργειας αλλιώς δεν θα αναλάμβανα και αυτή την τιμητική θέση.
Δεν είναι μια βιώσιμη δραστηριότητα ούτε περιβαλλοντικά ούτε οικονομικά. Πέρα από αυτό η προσπάθεια δεν θα επιτύχει όσο τα παραγωγικά μας πρότυπα παραμένουν τα ίδια.
Αυτό ξέρετε δεν το επιβάλλει μόνο η κλιματική αλλαγή. Τα παραγωγικά μας πρότυπα σαρώνονται στην κυριολεξία από την ιλιγγιώδη ταχύτητα με την οποία τρέχει η τεχνολογία και κυρίως η ανάπτυξη του λογισμικού.
Ξέρετε ότι προϊόντα παράγονται σε εκτυπωτές 3D. Αγρότες ρομπότ έχουν ξεκινήσει να μπαίνουν στην παραγωγή, πλοία κινούνται ήδη χωρίς πλήρωμα.
Μπορεί κάποιος να κάνει μια έρευνα στο διαδίκτυο να δει ένα βίντεο της Rolls Royce σχετικό.
Μαζί λοιπόν με αυτά τα πρότυπα η τεχνολογία και η ιλιγγιώδης ανάπτυξη λογισμικού σαρώνει και τα παλαιά επιχειρηματικά μοντέλα και μαζί με αυτά σαρώνει ή μάλλον εκτινάσσει τις απαιτήσεις για δεξιότητες που είναι πλέον απολύτως αναγκαίες για να αναπτυχθούν νέες δραστηριότητες.
Ερχόμαστε σε ένα πολιτικό ζήτημα τώρα. Πως οι αλλαγές αυτές ευκταίες για άλλους, αναπόφευκτες για άλλους θα εξασφαλίσουν ευημερία για όλους.
Εδώ θέλω να κάνω μια πρώτη παρατήρηση που αφορά κυρίως στη χώρα μας.
Αυτές οι αλλαγές δεν μας επηρεάζουν όλους με τον ίδιο τρόπο και ειδικά εμείς στην Ελλάδα θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι όσο πιο γρήγορα τις προωθήσουμε τόσο καλύτερα. Για ποιο λόγο. Γιατί πιστεύω ότι δεν μπαίνουμε στη νέα εποχή από πλεονεκτική θέση, ούτε από πλευράς παραγωγικότητας αλλά ούτε και ανταγωνιστικότητας που είναι απόρροια της παραγωγικότητας.
Θα φέρω ένα παράδειγμα. Το 50% των εργαζομένων μας απασχολείται στην μικρή επιχειρηματικότητα δηλαδή εώς 9 θέσεις εργασίας. Ποιος είναι ο Μ.Ο. στην Ευρωπαϊκή Ένωση 30%.
Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι ότι στη χώρα μας οι διαφορετικές μεταρρυθμίσεις παρά τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλει η κυβέρνηση και έχει πετύχει πάρα πολλές σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν έχουν ενσωματωθεί σε τέτοιο βαθμό, έτσι ώστε τα επαγγέλματα που δημιουργούν οι νέες δραστηριότητες να αντικαθιστούν τα παλαιά που χάνονται με την ίδια ποσότητα και ταχύτητα.
Συνεπώς η οικονομική και κοινωνική ισορροπία που είναι αναγκαία σε κάθε μεταβατική περίοδο τίθεται στο επίκεντρο του προβληματισμού.
Και αυτό ξέρετε διευκολύνει όσους διεκτραγωδούν πολλοί από αυτούς το κάνουν ήπια, άλλοι το κάνουν με οργή, τις επιπτώσεις που έχουν οι αλλαγές με σκοπό να τις τραυματίσουν ή να προτείνουν τις πιο εύκολες λύσεις.
Στις περιοχές Δίκαιης Μετάβασης όπως δηλαδή στην αγαπημένη Δυτική Μακεδονία και στη Μεγαλόπολη τα πράγματα είναι ακόμα πιο πολύπλοκα και αυτό το ξέρετε πολύ καλά.
Γιατί βιώσιμη ανάπτυξη μιας περιοχής εφόσον εξαρτάται σχεδόν καθολικά από έναν μόνο κλάδο είναι δύσκολο σχεδόν αδύνατο.
Ιδιαίτερα, δε, όταν η ανταγωνιστικότητα αυτού το κλάδου και μιλάω για τον ενεργειακό κλάδο που βασίζεται στο λιγνίτη φθίνει σταθερά και ταχύτατα.
Τι σημαίνει αυτό. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή πρέπει να οργανώσει τη μετάβασή της στην εποχή. Δηλαδή τη μετάβαση της από τη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη σε πολλαπλές μορφές απασχόλησης και επενδύσεων. Σε ποιους τομείς. Στους αναδυόμενους τομείς και όχι σε κάποιους άλλους.
Το εγχείρημα αυτό γίνεται ακόμα πιο δύσκολο και είναι απολύτως κατανοητό αυτό λόγω του φόβου αλλά και τις ανασφάλειες που έχει δημιουργήσει στις τοπικές κοινωνίες η μείωση της λιγνιτικής παραγωγής εδώ και 10 χρόνια.
Εδώ και 10 χρόνια έχουν χαθεί πάρα πολλές θέσεις εργασίας. Έδωσαν έτσι την δυνατότητα, την ευκαιρία, την αφορμή να δουν τη Δυτική Μακεδονία ως ένα νέο Μάντσεστερ εκεί όπου όταν έκλεισαν πριν από 35 χρόνια τα ορυχεία υπήρξε ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος και μια μετανάστευση. Γιατί συνέβη αυτό. Γιατί δεν υπήρχε σχέδιο και οικονομική στήριξη όπως υπάρχει σήμερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτά είχαμε συζητήσει με τα μέλη του ομίλου πέρσι τον Ιούλιο σε μια αντίστοιχη τηλεδιάσκεψη.
Τότε ήμασταν ακόμα στο στάδιο της εκπόνησης του σχεδίου της δίκαιης μετάβασης. Σήμερα το σχέδιο αυτό υπάρχει και η χρηματοδότηση του έχει εξασφαλιστεί. Είμαστε λοιπόν τώρα σε μία φάση επόμενη. Έχουμε ξεκινήσει το πρόγραμμα μετάβασης με τα εδαφικά σχέδια που είναι το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος του σχεδίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα μου πει κανείς. Αρκούν αυτά από μόνα τους για να εξασφαλίσουν μια ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή. Όχι.
Για αυτό παράλληλα πρέπει να διαμορφωθούν και αυτό κάνουμε όλες οι οργανωτικές και θεσμικές προϋποθέσεις και μάλιστα με πολιτικές αποφάσεις που θα είναι προσανατολισμένες στο αποτέλεσμα.
Έχω πολλά παραδείγματα να σας πω. Θα μπορούσα να μιλήσω για το παρατηρητήριο που σχεδιάζουμε τώρα και ήδη έχουμε αναθέσει την εκπόνηση των προδιαγραφών έτσι ώστε να γίνει σύντομα. Θα είναι ένα έργο που θα μας υποστηρίξει και για το πολιτικό αλλά και για τον κοινωνικό έλεγχο της επίτευξης των στόχων της μετάβασης. Πολύ σημαντικό αν δεν υπάρχει κάποιος να εκπέμπει σήματα κινδύνου και να διορθώνουν πορεία η πορεία αυτή κινδυνεύει να εκτροχιαστεί.
Παρά τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα θα μπορούσα να μιλώ πολλές ώρες και ο κ. Κιοσές πριν λίγες μέρες είχε πάρει μία γεύση στη συζήτηση που κάναμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Παρά τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα πολλοί εξακολουθούν να είναι καχύποπτοι.
Πιστεύουν ότι θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι αυτής της μετάβασης. Φοβούνται δηλαδή ότι θα χάσουν τις δουλειές τους και ότι μένοντας άνεργοι δεν θα έχουν εισόδημα και άρα δεν μπορούν να συντηρήσουν ούτε τον εαυτό τους και ούτε τις οικογένειές τους.
Αντίστοιχα οι επιχειρηματίες όσοι ζουν και δρουν επιχειρηματικά στις περιοχές πιστεύουν ότι οι άνθρωποι αυτοί οι άνεργοι που έρχονται από το παρελθόν ή αυτοί που κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους δεν θα είναι σε θέση να κινήσουν την τοπική οικονομία δηλαδή να χρηματοδοτήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις.
Ούτε οι μεν ούτε οι δε, μπορούν να δουν τη μετάβαση εύκολα ως μια μεγάλη ευκαιρία, μια ευκαιρία για ένα καλύτερο επίπεδο ζωής με περισσότερες επιλογές απασχόλησης.
Από την άλλη πλευρά γνωρίζουμε ότι η μετάβαση δεν είναι αυτόματη. Δεν υπάρχει κουμπί να το πατήσουμε και όλα να αλλάξουν ξαφνικά, να απελευθερωθούν οι εκτάσεις που καταλαμβάνει ΔΕΗ στα λιγνιτικά πεδία. Να απορρυπανθούν, να αποκατασταθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν και έτσι να δημιουργηθούν νέες πηγές πλούτου στις δραστηριότητες που είπα.
Ένα άλλο δύσκολο θέμα είναι το μυαλό αρκετών πολιτικών πάει αντανακλαστικά στο πως θα μοιράζουμε τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι στο που θα τα επενδύσουμε.
Δεν τον λέω για κακό γιατί αντανακλαστικά πάει το μυαλό. Σε ποιους τομείς δηλαδή, βιώσιμης ανάπτυξης θα πρέπει να δοθούν τα κίνητρα, η χρηματοδότηση έτσι ώστε να παραχθεί εισόδημα προς διανομή που όμως να εξασφαλίζει μία όχι πρόσκαιρη αλλά μια μακροπρόθεσμη ευημερία και το συνδέω αυτό με την έννοια της βιωσιμότητας.
Εδώ λοιπόν παίζει κομβικό ρόλο η επιχειρηματική δραστηριότητα και η επιχειρηματική δραστηριότητα που θα προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη αλλιώς θα είναι μια εφήμερη δραστηριότητα και όλοι ξέρουμε έχουμε ζήσει τέτοιου είδους δραστηριότητες οι οποίες ανοίγουν και κλείνουν την επόμενη μέρα. Ειδικά όμως η πράσινη επιχειρηματικότητα μαζί με την κλιματική πολιτική βαδίζουν στον ίδιο δρόμο. Είναι αλληλένδετες και μία ενισχύει την άλλη.
Η πράσινη επιχειρηματικότητα δεν σημαίνει στροφή αποκλειστικά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σημαίνει επένδυση σε πολιτικές και σε τεχνολογίες βιώσιμης ανάπτυξης. Τι σημαίνει αυτό. Ανακύκλωση εξοικονόμηση , βιώσιμη κατανάλωση αγαθών αλλά πάνω από όλα σημαίνει παιδεία ωριμότητα και ήθος».
