Η διοργάνωση έγινε από το νεοσύστατο σχετικά συμβούλιο του συλλόγου με πρόεδρο τον κ. Δ. Ζήκα. Τα μέλη και οι φίλοι όλοι στην ώρα μας με καλή διάθεση ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας.
Πρώτη στάση το χωριό Ελληνικό, στο Μοναστήρι της Παναγίας της Τσούκας, με θέα τη Χαράδρα του Άραχθου, όπου με ευλάβεια προσκυνήσαμε.
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το μοναδικό στο είδος του μουσείο σύγχρονης τέχνης του Θεόδωρου Παπαγιάννη. Μοναδικό, γιατί μιλά για το ψωμί, τον ξενιτεμένο, τον πνευματικό άνθρωπο, το βοσκό, την Ηπειρώτισσα μάνα, τη μάθηση, αναδεικνύοντας την ηπειρωτική πολιτιστική κληρονομιά.
Απέναντι μας ένα καφενεδάκι αποτελεί πρόκληση στις ορέξεις μας. Ένας καφές θα ήταν ό,τι καλύτερο συλλογιζόμαστε. Μπαίνουμε μέσα. Τα αρώματα της κουζίνας «σπάζουν τις μύτες μας». «Γίδα με πατάτες και γιαούρτι χειροποίητο ημέρας» λέει ο κάπελας. Ο καφές ξεχάστηκε. Τη θέση του πήραν τα τσίπουρα, οι σπάνιοι μεζέδες, η καλή όρεξη και τα καλαμπούρια. Η ώρα περνά χωρίς να το καταλάβουμε.
Το λεωφορείο μας περιμένει για την πορεία μας. Μεσημέριασε, όταν φτάσαμε στην Άρτα. Πολλά τα αξιοθέατα, που πρέπει να προλάβουμε να επισκεφτούμε.
Πρώτα – ενώ βρέχει ασταμάτητα – επισκεπτόμαστε την εκκλησία της παρηγορήτισσας, χτισμένη στα τέλη του 13ου αιώνα.
Στη συνέχεια πηγαίνουμε στην Μητρόπολη της Άρτας, την Αγία Θεοδώρα, που υπήρξε και βασίλισσά της κατά το 1210 -80 και γιορτάζεται ως πολιούχος στις 11/Μάρτη.
Δεν μας αφήνει αδιάφορους το αρχαίο της θέατρο, το θέατρο της Αμβρακίας όπως λέγεται, καθώς και το κάστρο της, βυζαντινής τέχνης 13ου αι., όπου φυλακίστηκε ο στρατηγός Μακρυγιάννης επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στις μέρες μας φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Τον ελεύθερο χρόνο μας περπατάμε στα γραφικά στενά και στις όμορφες πλατείες της πόλης και στο γεφύρι της Άρτας. Το απογευματάκι κάπως κουρασμένοι ανεβαίνουμε στο λόγο της Περάνθης για καφεδάκι και για να απολαύσουμε πανοραμικά την Άρτα.
Το βραδάκι μας περιμένει για ανάπαυση το ξενοδοχείο μας, όπου αφού χαλαρώσουμε, το βράδυ κατά τις 9:00 έχουμε ραντεβού για δείπνο και παραδοσιακό γλέντι. Οι φίλοι του γκρουπ με τα «καλά» τους παίρνουν τις θέσεις τους. Οι τραπεζαρίες και αυτές φόρεσαν τα γιορτινά τους. Η Ηπειρωτική και όχι μόνο μουσική άρχισε διακριτικά στην αρχή να ηχεί. Οι πιατέλες διαδέχονταν, συνεχώς η μία την άλλη καθώς και τα κρασιά. Οι συνδαιτυμόνες ευχαριστιούνταν και απολάμβαναν τα φαγητά το ποτό, τη μουσική. Στη συνέχεια στην πίστα έγινε ξεφάντωμα. Όλοι χόρεψαν με την ψυχή τους.
Την Καθαρή Δευτέρα μετά το πρωινό μας (πλούσιος μπουφές στο ξενοδοχείο) επισκεπτόμαστε το χωριό των Βλαχερνών, όπου οι κάτοικοι με πλούσια καρδιά μας σερβίρουν λαγάνα, φασολάδα, χαλβά, κρασί.
Προορισμός μας τα Γιάννενα. Σύντομα φτάνουμε στην περιοχή Λιθαρίτσια. Εκεί φίλοι Γιαννιώτες μας υποδέχονται για το τρικούβερτο γλέντι και εδώ τα σαρακοστιανά – δωρεάν – φαγητά «δίνουν και παίρνουν», «Ελλάς το μεγαλείο σου».
Αποχωρούμε για τα κάστρα. Εκεί φίλοι Γιαννιώτες μας υποδέχτηκαν. Ο πρώην πρόεδρος του συλλόγου κ. Π. Κοσίνας μας ξενάγησε στον Ιτσ Καλέ, απαθανατίζοντας με την φωτογραφική του στιγμές όμορφες.
Στη συνέχεια με το λεωφορείο πήραμε το δρόμο για το μαρτυρικό χωριό Λιγκιάδες, όπου οι φασίστες Ναζί στις 3/10/43 δολοφόνησαν, εκτέλεσαν, κατέστρεψαν τους κατοίκους, για να αφήσουμε στον τάφο των αδικοσκοτωμένων λίγα λουλούδια σε ένδειξη τιμής.
Συγκινημένοι επιστρέψαμε στην πόλη των Ιωαννίνων όπου άρχισε σχεδόν να σουρουπώνει. Αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας, κάναμε τη βόλτα μας πήραμε το δρόμο της επιστροφής με πολλές εντυπώσεις ο καθένας.
Όλοι μας είμαστε ευγνώμονες στους διοργανωτές της εκδρομής, που έκαναν τα πάντα για να είναι πετυχημένη.
Γράφει η Συρματένια
(Τούλα) Καλογήρου
Φιλόλογος – Παιδαγωγός
