H Κυριακή που έρχεται και τ΄αύριο που φέρνει, του Κόττη Κωνσταντίνου

Γράφει ο Κόττης Κωνσταντίνος

konstantinosoa@yahoo.gr

 

Κάθε εκλογή που έρχεται, σου δίνει το δικαίωμα του να συμμετέχεις στο αύριο που έρχεται, στο μέλλον που εγγίζει. Είναι στο χέρι σου, όχι να διαχειριστείς την αδιαχείριστη αυτή χώρα, μα να διαμορφώσεις με την προσωπική σου ψηφίδα το μωσαϊκό του πολιτικού μας τοπίου. Σ΄αυτές τις εκλογές, που πολλά θα καθορίσουν για το μέλλον της χώρας, συνήθως όμως νιωθείς πως λείπει το κίνητρο για το τι θα ψηφίσεις. Εγώ μάλλον θα έλεγα πως λείπει ο στόχος. Γιατί για να έχεις κριτήριο, πρέπει να έχεις κατασταλλάξει μέσα σου ως προς το στόχο. Αναρωτήθηκες τι Ελλάδα θα ήθελες να έχεις αύριο; Αν ναι, τότε με βάση και τη διάκριση θα πρέπει να έχεις αποκρυσταλώσει μέσα σου το τι θα ψηφίσεις.

Η Νέα Δημοκρατία κατέρχεται ή μάλλον εξαναγκάστηκε προς τις εκλογές, με κύριο επιχείρημα ότι έσωσε την Ελλάδα από την χρεωκοπία. Είναι αλήθεια πως δεν αναλώθηκε σε υποσχέσεις για τις εντυπώσεις Η Ελλάδα όμως συνεχίζει να μοιάζει με ασθενή στον οποίο επετεύχθη μεν η ανάταξη, πλην, όμως, παραμένει διασωληνομένος στα μηχανήματα της διεθνούς τραπεζικής εντατικής. Όσοι λοιπόν αναγνωρίζουν αυτόν τον αγώνα της ή απλά θεωρούν καταστροφή τον ΣΥΡΙΖΑ ας σπεύσουν να την ψηφίσουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει τον τίτλο του φαβορί για την πρώτη θέση. Ειδικά υπό το πρίσμα της απαράδεκτης νομιμοποίησης της δημοσίευσης των δημοσκοπήσεων σε όλη την προεκλογική περίοδο(για την οποία πάντως δεν φέρει ευθύνη). Το στοίχημα για αυτόν είναι να παραμείνει ενωμένος, όταν δεν θα μπορέσει να κάνει απέναντι στην τρόικα, αυτά τα οποία τάζει. Οι αρχαίοι έλεγαν σοφά: «ουκ αν λάβεις παρα του μη έχοντος». Από αυτόν περιμένουν απολυμένοι να γυρίσουν στην δουλειά τους,  έν μεγάλο τμήμα της αριστεράς να πετάξει από πάνω του το σύνδρομο της ήττας και οι συνιστώσες αν το αύριο θα περιλαμβάνει και αυτές στο Plan A, B & C. Το αν υπάρχει κιόλας τέτοιο σχέδιο μένει να αποδειχτεί. Κυρίως όμως η Κουμουνδούρου θα στηριχτεί στο κλίμα της ελπίδας που έχει χαθεί από τα μάτια πολλών Ελλήνων. Οι αντίπαλες παρατάξεις, ποντάρουν στη μη αυτοδυναμία του, διεκδικώντας το ρόλο του ρυθμιστή των εκλογών.

Η Χρυσή Αυγή πατάει στη ευαισθησία του πατριώτη Έλληνα, στην εικόνα του θύματος από τον απαράδεκτο χειρισμό-παρέμβαση στην  έως τώρα δικαστική διαδικασία, στον συναισθηματικό μα όχι λογικό Έλληνα. Σε μια Ευρώπη που συναντάει παντού την μεταστατική ασθένεια του διεθνισμού, που οδηγεί τον κόσμο σε αντίδραση, υιοθετώντας πρακτικές οργής, εκδίκησης. Ο πατριωτισμός των Ελλήνων όμως την προκειμένη στιγμή ζητάει διαφορετικά πράγματα από καταγγελτικό λόγο και πολεμικούς και υβριστικούς παιάνες στη Βουλή.

Το Ποτάμι επαγγέλεται πως πρεσβεύει το νέο, την αξιοκρατία, τον φιλελευθερισμό και δείχνει να έχει κακές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως το χτίσιμο χωρίς το γκρέμισμα της χώρας. Αντιπαρερχόμενος λαζοπούλειες καταγγελίες, θα ήθελα να γνώριζα περισσότερα για να το κρίνω. Νομίζω πως αποτελεί το αίνιγμα των εκλογών.

Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να επιβιώσει, ελπίζωντας σε συμμετοχή σε κυβέρνηση ανάγκης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Βαγγέλης χωρίς καρέκλα δεν μπορεί.  Το ίδιο ελπίζει και ο Καμένος με τους ΑΝΕΛ. Που σε όλη την περίοδο αυτή δεν έκανε ποτέ κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα βγαίνει και μιλάει για την μη αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμένο ρυθμιστή. Ά είναι και το ΚΟΔΗΣΟ, συγνώμη ΚΙΔΗΣΟ ήθελα να πω. Ο Παπανδρέου μάλλον θέλει να παίξει καλά τον ρόλο που του διανεμήθηκε. Και εμείς με την σειρά μας να αποφασίσουμε αν θέλουμε να παραμείνουμε Έλληνες μέσα στην Ευρώπη, με κοινή λογική και αξιοπρέπεια. Ας ασκήσουμε λοιπόν το εκλογικό μας δικαίωμα ελπίζοντας κάποια στιγμή να ενεργοποιηθεί αυτό το έρμο το πατριωτικό μας φρόνημα και αποτάξουμε από πάνω μας το στίγμα του ιδιώτη. Οψόμεθα εις Φιλίππους ή αν προτιμάτε καλή αντάμωση στα γουναράδικα.