Μια πολύ όμορφη εκδήλωση για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, με πρωταγωνιστές μαθητές και μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας, πραγματοποιήθηκε ανήμερα της 17ης Νοεμβρίου, το μεσημέρι, στην αίθουσα συνεδριάσεων του περιφερειακού συμβουλίου, από την Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης, τον Σύλλογο Εργαζομένων Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Την εκδήλωση επιμελήθηκαν και παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας με την επίβλεψη της εκπαιδευτικού Ειρήνης Ντελέζου, οι οποίοι με πολιτιστικά παράγωγα λόγου, μουσικής και δρώμενων ανέδειξαν τα ιδεώδη και την προσφορά της γενιάς του Πολυτεχνείου με τις ανάλογες προεκτάσεις και συμβολισμούς στη σύγχρονη εποχή. Ένα μουσικό σύνολο 50 μαθητών – μουσικών, έστειλε με την μουσική και την ποίηση, το μήνυμα ότι «το Πολυτεχνείο είναι αυθύπαρκτο και αντιστέκεται από μόνο του, γιατί είναι ορόσημο, είναι σύμβολο, είναι μύθος».
Το ρεπερτόριο είχε επιλεγμένα τραγούδια και ποιήματα, ειδικά για την ημέρα. Η εκδήλωση άνοιξε «Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια» του Διονύση Σαβόπουλου, που τραγούδησαν η Ειρήνη Κωφίδου και η Νάντια Παυλίδου. Συνεχίστηκε με το «Ημερολόγιο μιας εβδομάδας» του Γιάννη Ρίτσου, «Πώς να σωπάσω μέσα μου», σε στίχους Κώστα Κανδύλη και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, «Όταν μιαν άνοιξη» του Μανόλη Αναγνωστάκη, Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι», στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλη, μουσική Μάνου Χατζηδάκη, «Canzone arraddiata (Οργισμένο τραγούδι)», στίχοι Lina Verthuller, μουσική Nino Rota, «Άλλα βράδια», στίχοι Τάσος Λειβαδίτης, μουσική Γιώργος Τσαγάρης. Οι μαθητές και μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας μάγεψαν το κοινό με τα προαναφερόμενα τραγούδια, ενώ καταχειροκροτήθηκαν όταν παρουσίασαν δύο δικές τους συνθέσεις: «Συγγνώμη» σε στίχους και μουσική της Ασπασίας Παλληκαρίδου και «Ελευθερία θα φωνάζω», σε στίχους του Περικλή Αθανασιάδη και μουσική της Αγγελικής Καραδαγλή.
Ως επίλογο της εκδήλωσης, η Αναστασία Παπαδοπούλου, διάβασε απόσπασμα άρθρου του Δημήτρη Παπαχρήστου, εκ των πρωταγωνιστών της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου του Νοέμβρη του 1973 και εκφωνητή του ραδιοφωνικού σταθμού των αγωνιζόμενων φοιτητών. Στο άρθρο με τα πολλαπλά μηνύματα, μεταξύ άλλων, αναφέρεται: «Το Πολυτεχνείο δεν έχει ιδιοκτήτες, συνεπώς ούτε γενιά που το έκανε. Οι εξεγερμένοι δεν έχουν ηλικία, κι’ όσοι έχουν μνήμη και γνώση συνεχίζουν από εκεί που δεν μπορέσαμε να φτάσουμε εμείς. Το Πολυτεχνείο, κι αν ακόμα όλοι αυτοί που συμμετείχανε στην εξέγερση το αρνηθούν, κι αν ακόμα το προδώσουν, είναι αυθύπαρκτο, αντιστέκεται από μόνο του, καθότι πέρα από ιστορικό γεγονός είναι ορόσημο, είναι σύμβολο και για τους νέους λειτουργεί σαν μύθος… Από ένα σύμβολο αναιρείται η συμβολικότητα όταν μένει γράμμα κενό και δεν συνδέετε με την πραγματικότητα. Για πολλούς γίνεται άλλοθι, για άλλους γίνεται έμπνευση και εκκίνηση για τη συνέχεια του αγώνα».
Στο σύντομο χαιρετισμό του ο αντιπεριφερειάρχης Κοζάνης, Παναγιώτης Πλακεντάς, υπογράμμισε ότι «στα 43 χρόνια που πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για να μεγαλώσει το δέντρο της δημοκρατίας και της ελευθερίας, έχει ποτιστεί με πολύ αίμα. Δεν είναι ώρα για λόγια, είναι ώρα για σκέψη, περισυλλογή και συμπεράσματα». Χαιρετισμό απηύθυναν επίσης, ο Δημήτρης Καραθανάσης, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και η Βασιλική Βόντσα, διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
