Με θρησκευτική ευλάβεια και κατάνυξη εορτάσθηκε η μνήμη του Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, του Θαυματουργού, στον ομώνυμο Ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στον Άγιο Χριστόφορο την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2024. Την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Πατέρας Ελευθέριος. Τη μνήμη του Αγίου Νικόλαου τίμησαν πλήθος πιστών από την ευρύτερη περιοχή της Εορδαίας καθώς και ο Πρόεδρος Αγίου Χριστοφόρου, Βαγγέλης Συχουνίδης, ο Αντιδήμαρχος, Γιώργος Καραΐσκος, η τέως Διευθύντρια του Γυμνασίου Αγίου Χριστοφόρου, Ελένη Θεοδώρου και οι μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αγίας Παρασκευής με τους εκπαιδευτικούς τους Κατερίνα Σπυρίδου Σολαχίδου, Βέικου Γεωργία, Παρθένα Κελενίδου. Τις Πρεσβείες του Αγίου Νικολάου, εικόνα πραότατος και εγκρατείας, να έχουμε. Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες!
Νατάσα Μάγκου
γυμνάστρια
Βίος του Αγίου Νικολάου
Ο Νικόλαος γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 270 στα Πάταρα της Λυκίας (σημερινό Γκελεμίς Τουρκίας) από γονείς ευσεβείς και πλούσιους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης. Αφού μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς, χειροτονήθηκε ιερέας και αγωνίστηκε για τη διάδοση της χριστιανικής πίστης, προστατεύοντας συγχρόνως κάθε αδύνατο, πάσχοντα ή αδικούμενο. Η άνοδός του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Μύρων της Λυκίας (σημερινό Ντεμρέ Τουρκίας), προκάλεσε την οργή των ειδωλολατρών, οι οποίοι των συνέλαβαν και τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια.
Αποφυλακίστηκε μετά την επικράτηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου και αφοσιώθηκε στο ποιμαντικό του έργο. Έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325), όπου διαμορφώθηκε εν πολλοίς το χριστιανικό δόγμα, με την καταδίκη της αίρεσης του Αρείου. Εκοιμήθη εν ειρήνη στις 6 Δεκεμβρίου του 343. Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε «μυροβλύτης», επειδή τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο. Στον Άγιο Νικόλαο αποδίδονται και πολλά θαύματα.
Το μεγαλύτερο μέρος των λειψάνων του βρίσκονται σήμερα στη Βασιλική του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι της Ιταλίας κι ένα μέρος τους στον ναό του Αγίου Νικολάου στο νησάκι Λίντο της Βενετίας. Η μεταφορά τους στην Ιταλία έγινε επί βυζαντινού αυτοκράτορος Αλεξίου Β’ Κομνηνού (1180-1183), όταν τα Μύρα κατακτήθηκαν από τους Σελτζούκους Τούρκους και υπήρχε κίνδυνος να τα καταστρέψουν.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/737
