Το ποια πραγματικά είναι η Ειρήνη Μουρτζούκου που σήμερα οδηγείται στις φυλακές Κορυδαλλού μετά την προφυλάκισή της την Κυριακή, ίσως, μόνο τα νεκρά βρέφη που άφησε πίσω της μπορούν να αποτυπώσουν με ακρίβεια. Η τελευταία και οριστική ανασύσταση των περιστατικών από τις διωκτικές αρχές αποκαλύπτει πολλά περισσότερα απ’ όσα η ίδια αποπειράθηκε να κρύψει χωρίς να κρύψει, με τον δικό της, σατανικά ευφυή και εξίσου θρασύ τρόπο – δηλαδή μιλώντας ασταμάτητα, με κάθε ευκαιρία και σε κάθε μέσο, σε μια φρενήρη κούρσα δημοσιότητας που διήρκεσε πάνω από οκτώ μήνες. Χτίζοντας επίμονα και προσεκτικά το προφίλ μιας περσόνας που περιέπαιζε διαρκώς το προφανές, τη σκέψη που φαινόταν αυτονόητη γενικώς, ότι η Μουρτζούκου δεν είναι απλώς η πιο εξελιγμένη μορφή της σύγχρονης Μήδειας, αλλά κάτι εντελώς ιδιότυπο, μια baby face-baby killer.
Με έναν περίεργο τρόπο, ανέκαθεν υπέβαλλε την αίσθηση πως αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση, ότι ήταν κάτι ανεξιχνίαστο, πέρα από τις παραστάσεις που έδινε στις αναρίθμητες τηλεοπτικές εμφανίσεις της από τον Οκτώβριο του 2024, πέρα από τις πολλές και διαφορετικές -συχνά αντιφατικές- εκδοχές που παρουσίαζε για καθέναν από τους τέσσερις ή και περισσότερους θανάτους με τους οποίους συσχετίστηκε η παρουσία της. Πέρα και από το γεγονός ότι κατόρθωσε να παραπλανήσει και να εκθέσει ανεπανόρθωτα αρκετούς από τους επιστήμονες ιατροδικαστές που ενεπλάκησαν στην υπόθεσή της, παρόλο που η δική της εγκύκλιος παιδεία σταμάτησε μόλις στη Β’ Γυμνασίου. Οπως και να έχει, το αληθινό προφίλ της αρχίζει να αναδύεται τώρα που η εικόνα συμπληρώνεται στην εντέλειά της μέσα από τις λεπτομερείς αναφορές της Αστυνομίας και της Εισαγγελίας. Αφότου, βέβαια, η ίδια ομολόγησε τη δολοφονία τεσσάρων βρεφών και με τουλάχιστον έναν ακόμη θάνατο να παραμένει ανεξήγητος μεν, στενά συνδεδεμένος μαζί της δε.
Το πώς χάθηκε η Ιωάννα-Ζωή, το πρώτο παιδί της (αλλά το τρίτο κατά σειρά που θανάτωσε, μετά τη μικρότερη αδελφή της το 2014, όταν η Μουρτζούκου ήταν μόλις 14 ετών, και ένα άλλο βρέφος το 2020), αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς αρχίζει να αποκαλύπτεται η αλήθεια: σε κάθε τηλεοπτική αναφορά της στην Ιωάννα-Ζωή εκείνη έκλεινε τη συζήτηση προτού καν αρχίσει, λέγοντας περίπου ό,τι κατέθεσε και αφότου συνελήφθη. Οτι δηλαδή πλάκωσε άθελά της τη 19 ημερών κόρη της αλλάζοντας άθελά της στάση στον ύπνο. «Ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι κοιμόμουν επάνω στο παιδί», είναι η εξήγησή της, συμπληρώνοντας ότι «μόλις το συνειδητοποίησα αυτό, μετά προσπαθούσα, με το μυαλό μου, να συνεφέρω το μωρό. Προσπαθούσα να του δώσω ανάσες. Αλήθεια σας λέω, σε κανένα παιδί δεν ήθελα να κάνω κακό και υπάρχουν άνθρωποι να το επιβεβαιώσουν. Εβλεπαν ότι αγαπάω τα παιδιά».
Μητέρα φόνισσα
Ωστόσο, η εκδοχή της Αστυνομίας, η οποία βασίζεται στον συγκερασμό όλων των διαθέσιμων πληροφοριών, μαρτυριών κ.λπ., καταρρίπτει τους ισχυρισμούς της Μουρτζούκου περί ατυχήματος. Στη 1.40 τα ξημερώματα της 19ης Ιουνίου του 2022 το βρέφος έχοντας ήδη ξεψυχήσει διακομίστηκε από το ΕΚΑΒ στο Κέντρο Υγείας Αχαΐας. Οι τραυματιοφορείς καθ’ οδόν είχαν επιχειρήσει καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και το ίδιο συνεχίστηκε, εις μάτην, επί 20 λεπτά στο Κέντρο Υγείας. Η αρχική ιατροδικαστική έκθεση με διάγνωση περί «διάμεσης πνευμονίτιδας της παιδικής ηλικίας» κ.ά. ήταν συμβατή με την εκδοχή της μητέρας φόνισσας. Ο θάνατος της Ιωάννας-Ζωής θεωρήθηκε, λίγο πολύ, μια άτυχη στιγμή. Αφάνταστα τραγική για μια νεαρή μητέρα που χάνει το πρώτο παιδί της προτού καν οι δυο τους σαραντίσουν, αλλά όχι ανήκουστη ή, έστω, ύποπτη.
Ωστόσο, το Τμήμα Ανθρωποκτονιών αρχίζει την ανασύσταση της υπόθεσης από τον ανθρώπινο περίγυρο. Η Ιωάννα-Ζωή ήταν προφανώς αβάπτιστη, αλλά και αγνώστου πατρός. Η 22χρονη Μουρτζούκου εκείνη την περίοδο συγκατοικούσε με τον Σουμόν, έναν Μπανγκλαντεσιανό, 37 ετών, ο οποίος τη συνέτρεχε οικονομικά συνεισφέροντας στις ανάγκες του νεογέννητου. Σύμφωνα με τη μητέρα της Μουρτζούκου, Πόπη Αναγνωστοπούλου, η κόρη της κάπνιζε, κατανάλωνε αλκοόλ και έκανε χρήση ναρκωτικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αλλά και μετά τον τοκετό περιέφερε το βρέφος εκτός σπιτιού επί σχεδόν ολόκληρη την ημέρα, γεγονός που ενοχλούσε τον Σουμόν, ο οποίος αντιδρούσε ανησυχώντας για το παιδί. Στην πραγματικότητα, η Μουρτζούκου άφηνε το βρέφος στο σπίτι της μητέρας της το πρωί και το παραλάμβανε το βράδυ, όπως έκανε και στις 18 Ιουνίου του 2022.
Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού όπου διέμενε η Μουρτζούκου με τον Σουμόν κατέθεσε ότι την είδε να επιστρέφει γύρω στις 11 το βράδυ, αλλά το παιδί στο καρότσι ήταν σκεπασμένο ολόκληρο με ένα σεντόνι. Ο Σουμόν ζήτησε να το δει, η Μουρτζούκου όμως δεν το επέτρεψε, λέγοντας ότι το μωρό κοιμόταν και δεν έπρεπε να το ξυπνήσει. Ο ίδιος παραξενεύτηκε, διότι ποτέ πριν η Ειρήνη δεν είχε κουκουλώσει εντελώς το βρέφος και δεν τον είχε αποκρούσει κατ’ αυτό τον τρόπο. Ακολούθως εκείνη αποσύρθηκε στο δωμάτιό της, ύστερα από μερικά λεπτά βγήκε ξανά στην αυλή για να καπνίσει χωρίς να πει λέξη, ενώ εκείνος πήγε για ύπνο στο δικό του δωμάτιο. Προηγουμένως, όμως, της χτύπησε την πόρτα από ενδιαφέρον. Δεν πήρε καμία απάντηση.
Αυτά συνέβησαν περίπου μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Στη 1 η ώρα ένας ήχος ξύπνησε απότομα τον Σουμόν. Σηκώθηκε και άκουσε τη Μουρτζούκου να μιλά στο τηλέφωνο και να κλαίει. Εκείνος άνοιξε την πόρτα χωρίς να χτυπήσει. Η Μουρτζούκου έλεγε στη μητέρα της ότι «το μωρό είναι μισοπαγωμένο και μαύρο». Κατά δήλωσή της, η Αναγνωστοπούλου απάντησε: «Πάλι τα ίδια, Ειρήνη; Αν έχεις κάνει κάτι στο μωρό, θα σε σκοτώσω!».
Ανάβοντας το φως, ο Σουμόν είδε ότι η Μουρτζούκου κρατούσε το βρέφος με το ένα της χέρι και με το άλλο το κινητό της τηλέφωνο. Κι όταν τη ρώτησε τι τρέχει, εκείνη απάντησε: «Πέθανε το μωρό». Αυτός όρμησε να σώσει το παιδί με τεχνητή αναπνοή, αλλά το στόμα του ήταν ερμητικά κλειστό, με τα χείλη του μελανά και τη γλώσσα του να προεξέχει.
Στην πρώτη κατάθεσή της μετά τον θάνατο της Ιωάννας-Ζωής, η Μουρτζούκου κατέθεσε ενόρκως ότι στη 1.10, ενώ η ίδια κοιμόταν στο κρεβάτι μαζί με το βρέφος, αντιλήφθηκε ότι εκείνο δυσκολευόταν να αναπνεύσει. Χρειάστηκε 10 λεπτά έως ότου αποφασίσει να καλέσει το ΕΚΑΒ. Το ασθενοφόρο έφτασε στη 1.32. Στις 2 τα μεσάνυχτα οι γιατροί του Κέντρου Υγείας ανακοίνωσαν ότι το βρέφος είχε αποβιώσει. Οταν όμως η εφημερεύουσα ιατρός ρώτησε τη Μουρζούκου τι είχε συμβεί, εκείνη δεν απάντησε ότι κοιμόταν δίπλα στο μωρό, αλλά διαψεύδοντας τις μετέπειτα διηγήσεις της είπε ότι βρισκόταν σε άλλο δωμάτιο του σπιτιού. Και ότι το βρήκε «μισοπαγωμένο και μαύρο» μόνο όταν πήγε να το ταΐσει. Στην αναφορά τους οι αστυνομικοί σημειώνουν επίσης ότι ο Σουμόν δεν άκουσε το κλάμα της Ιωάννας-Ζωής ούτε για μία στιγμή εκείνο το βράδυ.
Οσα δεν είδε ο ιατροδικαστής
Η ΕΛ.ΑΣ., σε δεύτερη φάση, διερευνώντας περαιτέρω τον χαμό του βρέφους διόρισε ως πραγματογνώμονες διακεκριμένους γιατρούς, ειδικούς στα πεδία της Παιδιατρικής και Παιδικής Νευρολογίας, της Παιδικής Λοιμωξιολογίας και της Παθολογοανατομίας. Καταρχάς, αποκλείστηκε ως αιτία θανάτου του βρέφους κάποια νευρολογική ή άλλης φύσεως πάθηση. Το μωρό ήταν απολύτως υγιές έως τη στιγμή που εξέπνευσε, με βάση την ένορκη μαρτυρία της γιαγιάς του. Ενώ η διάμεση πνευμονίτιδα παιδικής ηλικίας την οποία διέγνωσε ο πρώτος ιατροδικαστής χαρακτηρίστηκε από την επιτροπή των ειδικών «μη ειδική διάγνωση», η οποία δεν συνδέεται καθόλου με βρεφικό αιφνίδιο θάνατο. Και το τελικό συμπέρασμα κάνει λόγο περί απουσίας οιασδήποτε λοίμωξης. Η διάμεση πνευμονίτιδα όντως υπήρξε, όμως στο συκώτι του βρέφους παρατηρήθηκαν διάχυτες κυτταρικές αλλοιώσεις, οι οποίες θεωρούνται απόδειξη υποξίας.
