Σε ηλικία μόλις 59 ετών, πολύ πρόωρα έφυγε από κοντά μας ο συμπολίτης μας Αρχιτέκτων Μηχανικός Γιώργος Νένας καταγόμενος από την Βλάστη Εορδαίας.
Το θλιβερό άγγελμα, που σκόρπισε τη λύπη σε όσους τον γνώριζαν, ήλθε την παραμονή και κηδεύθηκε ανήμερα της Πρωτοχρονιάς.
Ο μεταστάς ήταν ένας δραστήριος άνθρωπος μετείχε σ’ όλα τα κοινωνικά δρώμενα και είχε μεγάλη αγάπη για την λεβεντογέννα Βλάστη, την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Έκανε λαμπρές σπουδές στην Γαλλία και μετά την στρατιωτική του θητεία, διορίσθηκε στον Δήμο Πτολεμαΐδας, όπου πρόσφερε μεγάλο έργο, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις.
Όλοι τον συμπαθούσαν για την ευγένεια, τον πολύ καλό χαρακτήρα, την εργατικότητα του και το πάντοτε φιλικό του χαμόγελο, που έδινε ευθυμία στις παρέες του. Γιατί ο Γιώργος είχε πολλούς φίλους και έκανε παρέα με πολύ κόσμο.
Για οικογενειακούς λόγους, έφυγε στη Θεσσαλονίκη λαμβάνοντας μετάθεση στο Δήμο Κορδελιού, όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του.
Δυστυχώς ο Γάμος του, δεν του έφερε την αναμενόμενη ευτυχία και τελείωσε αρκετά γρήγορα.
Ο Γιώργος πάντα ανήσυχος και εργατικός, ένοιωθε ότι δεν καλύπτεται στις επιδιώξεις του, από το να είναι απλά μηχανικός ενός Δήμου.
Ήθελε να ασχοληθεί, πιο έντονα με την επιστήμη του.
Παραιτήθηκε λοιπόν από τον Δήμο Κορδελιού και ιδιώτευσε με επιτυχία ανοίγοντας στην Καλαμαριά Μελετητικό Γραφείο, ενώ παράλληλα διακρίθηκε ως εργολάβος δημοσίων έργων.
Η τύχη δεν μπορούμε να πούμε ότι στάθηκε απλόχερη στον Γιώργο Νένα.
Κατά την διάρκεια της ζωής υπέστη δύο σοβαρά ατυχήματα. Ένα στην Πτολεμαΐδα, στο σκάμμα της ανεγειρόμενης τότε Τηλεθέρμανσης και το άλλο έξω από το γραφείο του στην Καλαμαριά.
Εκεί διερχόμενο λεωφορείο του ΟΑΣΘ, τον κτύπησε σοβαρό στο κεφάλι, με τον καθρέφτη του, κάνοντας απρόσεκτα στροφή.
Αυτό το ατύχημα ήταν πολύ σοβαρό. Αγώνας στο Παπανικολάου και σε άλλες κλινικές για να σωθεί η ζωή του.
Πολλά χρόνια χρειάσθηκαν για την αποθεραπεία του η οποία στο τέλος του άφησε αρκετά προβλήματα και ο Γιώργος επέστρεψε στην Πτολεμαΐδα, όπου είχε ανάγκη φροντίδας.
Και αυτήν την φροντίδα την έδωσαν επί πολλά χρόνια, ο αείμνηστος πατέρας του Νίκος, η πονεμένη μητέρα του Στέλλα και η γλυκύτατη αδελφή του Αρετή.
Ο Γιώργος με αυτή την υποδειγματική συμπαράσταση, από το οικογενειακό του περιβάλλον, ανέκαμψε λίγο και κυκλοφορούσε στην Πτολεμαΐδα και μερικές φορές στην Βλάστη.
Συναντούσε παλαιούς του φίλους και πολλούς τους θυμόταν παρά την ταλαιπωρημένη του μνήμη.
Δυστυχώς, παρά την αυτοθυσία των δικών του, η κατάστασή του βαθμηδόν χειροτέρευε. Εκείνος ο ψηλός δίμετρος άνθρωπος, ο ανθυπολοχαγός στην στρατιωτική του θητεία, ο επιτυχημένος επαγγελματίας και ο ζωντανός και εύθυμος άνθρωπος της παρέας, εξαντλούσε τα όριά του.
Και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, η ψυχή του φτερούγισε σ’ έναν καλύτερο κόσμο, όπου δεν υπάρχει οδύνη και στεναγμός.
Γιατί πολύ οδύνη και στεναγμό έζησε, στην επίγεια διαδρομή του, ο φίλος μας Γιώργος.
Η νεκρώσιμη ακολουθία του, εψάλλη στις 11.30 το πρωί στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πτολεμαΐδας και παρά το μεγάλο ψύχος, αρκετή ήσαν αυτοί που παρέστησαν και τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα, που σκεπάζει το ταλαιπωρημένο σώμα του Γιώργου.
Και είθε ο Πανάγαθος Θεός να χαρίζει την εξ’ ύψους παρηγορία στους δικούς του.
Καλό Παράδεισο Γιώργο…