Άνθρωποι, είναι οι ψυχές που υπάρχουν σ’αυτόν τον κόσμο για εμάς, γεννήθηκαν για να ενώσουν τα πιο όμορφα τους συναισθήματα με τις δικές μας άσχημες ατέλειες. Σκορπίζουν έμπνευση, αγάπη, έρωτα, φιλία και κυρίως φως.
Μπορεί να μην τους ξεχωρίσεις αμέσως, να μην τους εντοπίσεις ανάμεσα στο θλιβερό πλήθος, μα μην αγχώνεσαι, θα σε βρουν αυτοί όταν πρέπει, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, όταν τους χρειαστείς θα σε πλησιάσουν κι εσύ απλά θα νιώσεις την ανακουφιστική τους αύρα. Δε χρειάζεται να το ξέρεις από την πρώτη στιγμή, θα καταλάβεις την αξία τους, όταν πλέον δεν θα φαντάζεσαι τη ζωή σου χωρίς αυτούς. Δε θα είναι ούτε Άγιοι, ούτε τέλειοι, ούτε ανώτεροι σου, θα είναι απλά αυτοί που θα σου κρατήσουν το χέρι χωρίς να το ζητήσεις, που θα σε καταλάβουν μέσα από τη σιωπή σου, που θα σε σπρώξουν βιαίως στο φως όταν βυθιστείς στο απόλυτο σκοτάδι.
Ανθρωπάκια, είναι όλες αυτές οι μίζερες υπάρξεις που περιφέρονται γύρω σου σαν τα αιμοδιψή όρνεα, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να σε κατασπαράξουν, είναι αυτοί που θρέφονται από την λύπη σου και σέρνονται να κλέψουν την παραμικρή χαρά σου. Θα σε κρίνουν με το δάχτυλο σηκωμένο, θα σε στήσουν στη γωνία όταν φαντάζεις αδύναμος, θα σε πείσουν πως πρέπει να κάνεις αυτό που προστάζει η αδίστακτη λογική τους έτσι, γιατί απλά ξεχωρίζεις, ενώ αυτοί έχασαν το παιχνίδι από νωρίς και θυσίασαν τη ζωή τους στο βωμό της ζήλειας, της κακίας και των ταπεινών συναισθημάτων! Μα πόσο μικρός είναι αυτός που θέλει να σε πάρει στον προσωπικό του πάτο μαζί του, αντί να ξεγλιστρήσει από την μικρή χαραμάδα και να ζεσταθεί από την λάμψη της δικής σου φλόγας!
Μάθε να ξεχωρίζεις το ψεύτικο απ’ το χρυσό, δες ποια χαμόγελα είναι αυτά που σου φορτίζουν την καρδιά και μην αφήνεις τη σκιά κανενός να καλύψει το δικό σου ήλιο.
Βρες τον μέντορα σου και άσε να σου πετάξει εκείνο το σπίρτο, τ’ οποίο θ’ αρχίσει να σιγοκαίει μέσα σου, κι όταν έρθει η ώρα, μέσα απ’ τη φωτιά θα εξαγνίσεις κάθε τι μιαρό που σε κρατάει πίσω σπάζοντας τις αλυσίδες της μετριότητας και του καταστροφικού σου φόβου. Άκουσε όποιον δεν περιμένει αντάλλαγμα από σένα και φύλαξε του τα πολυτιμότερα διαμάντια της ψυχής σου.
Μην κλάψεις για το τρένο που φεύγει, τρέξε πρόλαβε το και μπες σ’εκείνο το μοναδικό βαγόνι, με συνεπιβάτες όσους θέλεις για το ταξίδι της ζωής σου. Σκοπός δεν είναι να συναντήσεις μόνο ανθρώπους, σκοπός είναι να γνωρίσεις και ανθρωπάκια, για να σου θυμίζουν πως κάθε ένας που συναντάς, κάτι φοβάται, κάτι αγαπά και κάτι έχει χάσει..
Μην σπαταλάς χρόνο λοιπόν, άσε την ψυχή σου να σ’οδηγήσει εκεί που αυτή νιώθει γαλήνη, μην περιμένεις να ξεχωρίσεις το καλό με το μυαλό σου, δώσε λίγο από το δικό σου φως σε όσους το έχουν ανάγκη…γίνε εσύ ο άνθρωπος κάποιου, γιατί όπως είπε και ο μέγιστος Τ.Λειβαδίτης.. ¨κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, είμαστε κιόλας νεκροί