Ο γειτονικός νομός Κοζάνης έχει δείξει εδώ και χρόνια το δρόμο στις νέες αυτές καλλιέργειες, με το νομό Γρεβενών να ανεβάζει στροφές και τους λεγόμενους νέους αγρότες να επιστρέφουν δυναμικά στον πρωτογενή τομέα, αξιοποιώντας τον… αρωματικό χρυσό που θρέφουν τα μακεδονικά χώματα. Η 27χρονη Βιβή Καραϊορδανίδου κρατά στο χέρι της κομμένο μελισσόχορτο – η μυρωδιά του θυμίζει αρκετά λεμόνι ενώ τα φύλλα του μοιάζουν με εκείνα του δυόσμου. Λίγο πιο πέρα υπάρχουν τα φυτά της λεβάντας, μια εξίσου δυναμική καλλιέργεια.

Σε κοντινή απόσταση είναι και το αποστακτήριο της οικογένειας, μια επένδυση που δείχνει πόσο σοβαρά έχει πάρει την ενασχόλησή της με τα αρωματικά φυτά. Όπως μας εξηγούν, αυτή είναι η δεύτερη μονάδα στα Γρεβενά, η οποία διανύει αισίως τον τρίτο χρόνο λειτουργίας της. Το όνομά της είναι «Bene esse», φράση που στα λατινικά υποδεικνύει την ευζωία και την ευημερία.



Για τη συγκομιδή απαιτούνται αρκετά εργατικά χέρια, καθώς όσο πιο γρήγορα γίνει η απόσταξη τόσο καλύτερη θα είναι η απόδοση.
Από τα ενδιαφέροντα στοιχεία που μαθαίνουμε παρακολουθώντας τη διαδικασία είναι ότι η ζέστη θεωρείται… σύμμαχος αυτών των αγροτών. Και αυτό διότι όσο υψηλότερες είναι οι θερμοκρασίες, τόσο καλύτερη απόδοση θα έχει η απόσταξη, καθώς η συγκέντρωση του ελαίου θα είναι μεγαλύτερη στα φύλλα.



