ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
ΤΡΥΦΩΝΑ
ΑΘΛΗΤΙΚΟΓΡΑΦΟΥ – ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΥ
Πόσο ζηλεύαμε στα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια τις γειτονικές ποδοσφαιρικές ομάδες της Βέροιας, του Πιερικού και της Καστοριάς που αγωνίζονταν στα χρόνια του εξήντα και του ‘’εβδομήντα’’ στα σαλόνια του Ελληνικού ποδοσφαίρου…
Τους ‘’Κυανέρυθρους’’ ροδακινοπαραγωγούς του πλούσιου κάμπου της παμπάλαιης Βυζαντινής Ελληνομακεδονικής πάλης της Βέροιας.
Τους ‘’Γουναράδες’’ της Βυζαντινής Καστοριάς με τις 72 παμπάλαιες εκκλησίες της και την γραφική ‘’λίμνη των κύκνων’’ στην οποία ψαρεύουνε καθημερινά ψαράδες από τα γειτονικά χωριά του Μαυροχωρίου της πολύκαρπης του Αποσκέπου…
Τους ‘’μελανολευκούς’’ τουριστικούς επιχειρηματίες του παραθαλάσσιου Πιερικού ποδοσφαιρικού εκφραστή των μαγευτικών θερέτρων της Κατερίνης, ασήμαντης πολίχνης στις αρχές του εικοστού αιώνα και προσφυγοκρατούμενης σήμερα.
Στις κυριακάτικες βόλτες μας με το τραίνο για την Κατερίνη και τη Βέροια και το λεωφορείο για την Καστοριά, θαυμάζαμε τους τοπικούς φιλάθλους που απολάμβαναν στις κεντρικές καφετέριες τους καφέδες τους συζητώντας με πάθος για τα ποδοσφαιρικά τους ινδάλματα.
Τον Καμπά, τον Δανδέλη, τον Αφεντουλίδη κ.λ.π., που είχαν συγκεντρώσει και το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων της Αθήνας και της συμπρωτεύουσας.
Γλαφυρές και συναρπαστικές ήταν και οι Σαββατιάτικες ανταποκρίσεις από Κατερίνη, Βέροια και Καστοριά σχετικά με το μεγάλο Κυριακάτικο παιχνίδι. Των κ.κ. Σφήκα και Κορωνίδη από την Κατερίνη, Βώλκου και Γαλανομάτη από την Βέροια, Κόκκινου, Τσίρου και Σωτηριάδη από την Καστοριά, οι οποίοι μετέφεραν πανελλαδικά τον παλμό των περήφανων ποδοσφαιρικά γειτονικών πόλεων της κεντροδυτικής Μακεδονίας.
Ανταποκριτές που έβγαλαν τα χρόνια εκείνα ένα χαρτζιλίκι και που απολάμβαναν μεγάλη κοινωνική εκτίμηση στις πόλεις που ζούσαν, καθώς το ποδόσφαιρο στις μικρές πόλεις αποτελούσε μέσο έκφρασης μιας κοινής μικρομεσαίας μαζικής και ανορθωτικής ψυχολογίας ων φιλάθλων.
Στα 1992 στην Α’ Εθνική ανέβηκε και ο Εδεσσαϊκός ο οποίος παρέμεινε σ’ αυτήν μια ολόκληρη πενταετία, εκφράζοντας μια μικρή πόλη είκοσι χιλιάδων ανθρώπων, η οποία ζει από τις διοικητικές και τουριστικές υπηρεσίες και τον πλούσιο κάμπο της.
Στα 1993 η Νάουσα ανήλθε στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου, παραμένοντας σ’ αυτή μονάχα ένα χρόνο, καθώς ο αείμνηστος Ρωσσοπόντιος Αλέκος Παπαδόπουλος δεν επάνδρωσε τα μεγάλα ταλέντα της Τσιάρτα, Λάκη, Μάρκο, Κυζερίδη κ.λ.π. με έμπειρους ποδοσφαιριστές Α’ Εθνικής.
Η Νάουσα είναι μια πόλη η οποία στηρίζεται επίσης στον τουρισμό και τον πλούσιο κάμπο της με τους αμέτρητους κονσερβοπαραγωγούς φρούτων. Με βάση τα προαναφερθέντα θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τον Εορδαϊκό στην έκτη θέση των καλλίτερων ομάδων της κεντροδυτικής Μακεδονίας αν αναλογισθούμε ακόμη ότι ο Πιερικός και η Καστοριά έχουν αγωνισθεί σε τελικούς κυπέλου Ελλάδας.
Ο Εορδαϊκός υπερτερεί ποιοτικά και ποσοτικά του Κολινδρού, του Κιλκισιακού, των Γιαννιτσών και της Αριδαίας που αγωνίσθηκαν παλιότερα στην πανελλήνια και ενιαία Β’ Εθνική, καθώς είχε πιο έντονες, πιο συναρπαστικές, πιο αντιφατικές χρονιές.
Στα χρόνια του εξήντα, ο Πιερικός τερμάτιζε σε βαθμολογικές θέσεις που οδηγούν σήμερα στην Ευρώπη, γι’ αυτό και θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε καλλίτερη ομάδα της κεντροδυτικής Μακεδονίας με δεύτερη την Καστοριά και Τρίτη την Βέροια.
Η κατάταξη μας μάλιστα με βάση τα αγωνιστικά ποδοσφαιρικά δεδομένα είναι η ακόλουθη:
1. Πιερικός
2. Καστοριά
3. Βέροια
4. Εδεσσαϊκός
5. Νάουσα
6. ΕΟΡΔΑΪΚΟΣ
7. Κολινδρός
8. Γιαννιτσά
9. Κιλκισιακός
10. Αριδαία
Στην τρίχρονη θητεία του στην πανελλήνια και ενιαία Β΄εθνική (1989-1993) ο Εορδαϊκός πολύ σωστά και πολύ δίκαια επιχείρησε να περάσει στα πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης την εικόνα της γνήσιας και αυθεντικής ομάδας των Ανθρακωρύχων της Δυτικής Μακεδονίας προβάλλοντας έντονα το δικό του αθλητικό ιδεότυπο.
Της Νιουκασλ (Νέο κάστρο) του Βόρειου Τμήματος της περιφέρειας μας που ανέβασε το υλικό επίπεδο των γειτονικών ……………περιοχών προκαλώντας τεράστιες κοινωνικοοικονομικές και γεωγραφικές ανακατατάξεις.
Στην ‘’χρυσή εποχή’’ του στην πανελλήνια και ενιαία Β΄εθνική στα 1988-1993 ο Εορδαϊκός επιχείρησε να ταυτισθεί μεταφορικά και συμβολικά με το ΛΚΠΑ και να οριοθετήσει το πεδίο της αθλητικής ακτινοβολίας του…
Συχνά η κιτρινοπράσινη ομάδα φωτογραφίζονταν τότε δίπλα στους γιγαντιαίους εκσκαφείς του ΛΚΠΑ όντας ποδοσφαιρικός εκφραστής ενός ξεχαρβαλωμένου και ρημαγμένου κάμπου πρώτου σιτοβολώνα της Δυτικής Μακεδονίας στο μεσοπόλεμο χωρίς ουσιαστική πολιτική δύναμη…
Με βάση την τριτοδρομική αδέσμευτη φιλοσοφική θεωρία η Εορδαία θα έπρεπε να καταστεί γραφειοκρατικό και διοικητικό κέντρο ολόκληρου του ΛΚΠΑ και με τον τρόπο αυτό να υπάρξει πολιτική ισσοροπία και ταξική αποκατάσταση των κατεφραμένων μικρομεσαίων αγροτών του ΕΟΡΔΑΪΚΟΥ κάμπου…
Αλλά και να βελτιώσει με τον τρόπο αυτό τη θέση της στα πλαίσια της κοινωνικοπολιτικής και οικονομικοπολιτιστικής ιεραρχίας του Νεοελληνικού κεφαλαιοκρατικού κράτους…
Η δομή του οποίου σύμφωνα με την γνωστή ανάλυση του Λένικ στηρίζεται σε μια αυστηρή συγκεντρωτική ιεραρχία από τα πάνω προς τα κάτω με διάφορα εθνικά περιφερειακά υποκέντρα να επιθυμούν να ενσωματωθούν ενεργά και δραστήρια στο γενικότερο κερδοφόρο παιχνίδι απόκτησης κάθε μορφής αγαθών.
Με άλλα λόγια σε μια ιεραρχία που διαμορφώνει μια ανάλογη ποιοτική και ποσοτική διαβάθμιση και καθορίζει την ανταλλακτική αξία του καθένα μέσα στο πολιτικό σύστημα…
Προσωπικά αισθάνθηκα ιδιαίτερα υπερήφανος για εκείνον τον αξέχαστο Εορδαϊκό της πανελλήνιας Β΄Εθνικής (1988-1993) γιατί βρίσκονταν ανάμεσα στις τριάντα καλύτερες ομάδες της χώρας μας εκπροσωπώντας μια περιοχή με τεράστια προσφορά στην Νεοελληνική Εθνική οικονομία…
Εκείνον τον μεγάλο πανίσχυρο Εορδαϊκό που εκπροσωπούσε πανελλαδικά δυναμικά και επάξια τις εφτά φυλές του Μωυσή που κατοίκησαν στην ‘’γη χανααν’’ την ‘’κοιλάδα της επαγγελίας’’.
Σ’ αυτό το παραδεισένιο πάλε πότε τόπο στον οποίο η ριζοσπαστική βιομηχανοποίηση κατέλυσε σημαντικούς αγροτικούς παραδοσιακούς φυλετικούς δεσμούς ενισχύοντας εντυπωσιακά τους ρυθμούς συγκρότησης εθνικής ομογένειας και ομοιογένειας στα πλαίσια του μαζικού καταναλωτικού ονείρου όλων…
Ο ΗΟΜΟ EORDAICΟS αποτελεί πλέον γεγονός για αυτό αναφωνώ με αγαλλίαση ψυχής «μαζί σου ΕΟ για ένα έπος νέο»!!!