Γράφει ο Γεώργιος Μ. Μπόντας Λαογράφος
Στη Σιάτιστα το έθιμο της Πιρπιρούνας γινόταν παλιά για να βρέξει. Έδεναν γύρω από το σώμα ως τα γόνατα χόρτα, κλαδιά και λουλούδια – ιδιαίτερα παπαρούνες και πασκαλούδες (πασχαλιές, μαργαρίτες) έβαζαν και στο λαιμό του ένα μεγάλο στεφάνι και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το τραγούδι της Πιρπιρούνας, που έχει ως εξής:
Πιρπιρούνα πιρπατεί
Κι τουν Θο παρακαλεί
Θε μου, βρέξει μια βρουχή
μια βρουχή βασιλική (η ψηλή βρουχή).
Όσα στάχυα στα χουράφια
τόσα κούτσουρα
στ’ αμπέλια
Κύριε ελέησον,
Κύριε ελέησον.
Άλλη ολοκληρωμένη παραλλαγή είναι η εξής:
Πιρπιρούνα πιρπατεί
κι τουν θό παρακαλεί
θε μου, βρέξει μια βρουχή μια βρουχή βασιλική δηλ, ψηλή βρουχή.
Όσα στάχυα στα χουράφια, τόσα κούτσουρα
στα αμπέλια.
Κάθι στάχυ κι κιλό
Κάθι κούτσουρου φουρτιό.
Μπάρις, μπάρις στα νιρά,
λίμνις, λίμνις στα κρασιά.
Κύριε ελέησον,
Κύριε ελέησον.
Οι νοικοκυρές βγαίνοντας στη εξώπορτα κατάβρεχαν με μια κανάτα την Πιρπιρούνα κι έδιναν στα παιδιά χρήματα ή λάδι, για ν’ ανάφτουν τα καντήλια των Εκκλησιών λέγοντας συνάμα την ευχή ‘’Αντι ιε μ’ια να βρέξ’’. Με τα χρήματα που μάζευαν αγόραζαν λάδι και ύστερα έπαιρναν με την σειρά τα εξωκλήσια, άναβαν τα καντήλια και περίμεναν με απόλυτη βεβαιότητα να μεστώσουν τα στάχυα και να γίνουν αμπέλια σύμφωνα με την πανάρχαια νοοτροπία των θυσιών, δίνω για να δώσει.
Το πρώτο εξωκλήσι που επισκέπτονταν ο όμιλος των παιδιών στη Σιάτιστα ήταν του Προφήτη Ηλία, που είναι χτισμένος σε μαγευτικό λόφο το έτος 1701.
Ο Προφήτης Ηλίας θεωρείται προστάτης των γουνοποιών γιατί με την μηλωτή του (ουρά προβάτου από την αρχαία λέξη μήλο =πρόβατο) επιτελούσε θαύματα και με αυτή κτύπησε τον ποταμό Ιορδάνη και αμέσως σχίστηκε στο μέσο και έγινε δρόμος και πέρασε από ξηρά στην άλλη όχθη μαζί με τον Ελισαίο και άλλους πενήντα ανθρώπους. Σήμερα στη Σιάτιστα τον Προφήτη Ηλία τον γιορτάζουν οι γουνοποιοί της Σιάτιστας με κάθε μεγαλοπρέπεια και τελούν αρχιερατική θεία λειτουργία με αρτοκλασία. Την παραμονή της γιορτής τα παλιά χρόνια στον περίβολο του Προφήτη Ηλία γινόταν μεγάλο πανηγύρι με τα τοπικά όργανα. Στα παλιά χρόνια οι αμπελουργοί της Σιάτιστας έφεραν σταφύλια στου Προφήτη Ηλία την ημέρα της γιορτής και τα λειτουργούσαν.
Στο γυναικωνίτη του Προφήτη Ηλία της Σιάτιστας υπάρχουν πολλές τοιχογραφίες. Από τις τοιχογραφίες αυτές ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απεικόνιση στο νότιο τοίχο του γυναικωνίτη σειράς Ελλήνων φιλοσόφων (Σόλων, Πλούταρχος, Αριστοτέλης, Πλάτων, Θουκυδίδης και Σίβυλλα), φαινόμενο πολύ σπάνιο, που δείχνει την άνθιση της Ελληνικής Παιδείας στη Σιάτιστα, στο τέλος του 17ου και όλου του 18ου αιώνα και συμβολίζει την επίδραση των αρχαίων Ελλήνων στη διαμόρφωση του Χριστιανισμού.