Ο Παπαδόπουλος Σπύρος του Αδάμ ( το γένος Ακριτίδη) γεννήθηκε το 1879 στην ενορία Λυκάστ της Κρώμνης και πέθανε στο Ανατολικό Πτολεμαΐδας το 1939 σε ηλικία 50 χρονών.
Ο Σπύρος ήταν ένα από τα δύο αγόρια του παπά Αδάμ Ακριτίδη. Ο άλλος υιός του ήταν ο Ονούφριος, που εγκαταστάθηκε στο χωριό Παλατίτσια του Κιλκίς. Είχε ακόμη ο παπα – Αδάμ δεκατέσσερις κόρες, η μία από τις οποίες, η Βιργινία, παντρεύτηκε τον Κοντογουλίδη από το Προάστιο.
Ο Σπύρος παντρεύτηκε την Ελένη Παπαδοπούλου από το Σταυρί του Πόντου.
Αποφοίτησε από το φροντιστήριο Τραπεζούντας το 1899 και διορίστηκε το 1917-18 δάσκαλος στην συνοικία Αλχαζάντων της Κρώμνης στο σχολείο της Μεταμορφώσεως, το οποίο λειτούργησε από το 1900 έως το 1921-22 . Στο ίδιο σχολείο δίδαξε από το 1902 έως και το 1922 και ο Δάμων Δαμιανός, που εγκαταστάθηκε και πέθανε στο Μεσόβουνο Πτολεμαΐδας.
Από την Κρώμνη ήρθε ως πρόσφυγας το 1924 τέλος Ιανουαρίου και στο καράβι γεννήθηκε το κορίτσι του που το ονόμασε Γαλήνη, από τη νηνεμία που είχε η θάλασσα.
Το 1924 διορίστηκε διευθυντής στο δημοτικό σχολείο Ανατολικού ,που στεγαζόταν τότε στο τουρκικό τζαμί κοντά στην αστυνομία.
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος και η Φιλομήλα Φαλιαρίδου, από το Ξάστερο της Θράκης ήταν οι πρώτοι δάσκαλοι του Ανατολικού.
Το 1936 λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων μετατέθηκε από τη δικτατορία του Μεταξά στο Δρέπανο Κοζάνης, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει από τη στεναχώρια του και να πεθάνει μετά από τρία χρόνια, σε ηλικία 50 χρόνων.
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος στα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς ,ως άλλος Αινείας, μετέφερε σε οστεοθήκη τα οστά του ιερέα πατέρα του, Αδάμ, τα οποία και εναπόθεσε με ευλάβεια στο ιερό της εκκλησίας της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού του Ανατολικού, που φυλάσσονται μέχρι και σήμερα.
Υ.Γ
Ο παπά – Αδάμ ήταν ένας ιερωμένος, που τίμησε το ράσο του στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας, γιατί με κίνδυνο της ζωής του και της οικογένειάς του περιέθαλψε τους πόντιους αντάρτες της Σάντας στο σπίτι του μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924.
Ο παπά-Αδάμ ήταν πρωτεξάδελφος του Αλέξανδρου Ακριτίδη, του Έλληνα βουλευτή Τραπεζούντας, που τον κρέμασαν οι Τούρκοι στην Αμάσεια το Σεπτέμβρη του 1921.
Τόσο η ηρωική του πράξη να διασώσει τους αντάρτες της Σάντας όσο και η ευγενική του καταγωγή από τους Ακριτιδαίους του Πόντου μας επιτάσσουν να τιμήσουμε τη μνήμη του ενταφιάζοντας τα οστά του στη νέα του πατρίδα το Ανατολικό και να του αποδοθούν οι πρέπουσες τιμές από τη μητρόπολη Φλωρίνης και το Δήμο Πτολεμαΐδας…
