ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΕΤΡΙΔΗ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Έγραφα στο προηγούμενο φύλλο πως η Ιταλική Δικαιοσύνη έδειξε τον δρόμο προς τις τρέμουσες Ελληνικές κυβερνήσεις να διεκδικήσουν αποζημιώσεις για τα τόσα δεινά που προκάλεσαν την περίοδο του Β΄παγκοσμίου πολέμου.
Παρ’ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις αντί να αρνηθούν να παραδώσουν τους ενόχους ειδεχθών εγκληματικών πράξεων εις βάρος της χώρας μας (ομαδικές εκτελέσεις πολιτών, εμπρησμούς, καταστροφές περιουσιών κ.λ.π.) υπεχώρησαν στις διεκδικήσεις τους, κάτω από την πίεση του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και άλλων οργανισμών και παρέδωσαν αυτούς στη Γερμανία με την ελπίδα της μη διαταράξεως των ελληνογερμανικών σχέσεων, εντούτοις η Γερμανία όχι μόνο δεν τους τιμώρησε, αλλά τους επιβράβευσε αφήνοντάς τους να ασκούν ελεύθερα τα επαγγέλματα τους. Κλασσική περίπτωση η έκδοση του αρχιεγκληματία Mαx Merten, υπαιτίου δολοφονίας 65.000 Ελλήνων πολιτών, ο οποίος αμέσως μετά την απελευθέρωσή του από τις ελληνικές φυλακές άρχισε να διασύρει την κυβέρνηση της Ελλάδος, με δηλώσεις του στον διεθνή τύπο, ισχυριζόμενος ότι στις εγκληματικές του πράξεις είχε συνεργάτες κυβερνητικούς παράγοντες.
Η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για τα εγκλήματα του Γ΄Ράϊχ. Η σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επιβάλει στην ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει τις οφειλές της Γερμανίας που είναι δύο κατηγοριών:
Πρώτη κατηγορία: Οι επανορθώσεις για τις καταστροφές στις υποδομές κατά την διάρκεια της κατοχής, δηλαδή προς το Δημόσιο, ύψους 8 δισεκ. δολαρίων αγοραστικής αξίας 1938 και σήμερα υπερβαίνουν το 1 τρισεκ. ευρώ, δηλαδή τρεις φορές πάνω από το δημόσιο χρέος της σημερινής Ελλάδος.
Οι Γερμανοί αποζημίωσαν Γάλλους, Βέλγους, Ολλανδούς και Εβραίους. Στην Ελλάδα καμμία δυστυχώς μεταπολεμική κυβέρνηση δεν αξίωσε, με πυγμή, τόσο τις αποζημιώσεις για τις ομαδικές εκτελέσεις και τις υλικές καταστροφές 100 τουλάχιστον πόλεων και χωριών, όσο και για το κατοχικό δάνειο το οποίο ανέρχεται, άνω των νομίμων τόκων, στα 100 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το 1990 οι δύο Γερμανίες (ανατολική και δυτική) επανενώθηκαν. Ήταν ευκαιρία μιας ενεργητικής διεκδικήσεως των αποζημιώσεων, όμως η Ελλάδα λόγω ανικανότητος των πολιτικών της δεν κινήθηκε και έδωσε την ευκαιρία στη Γερμανία να «ξεχάσει» το θέμα των αποζημιώσεων.
Οι ψευτοπολιτισμένοι Γερμανοί που αφού κατέστρεψαν όλο τον κόσμο και όλως ιδιαίτερα την χώρα μας, όχι μόνο με τα ολοκαυτώματα των 100 χωριών και πόλεων της πατρίδος μας και την αρπαγή των ανεκτιμήτων θησαυρών από τους αρχαιολογικούς χώρους και από παράνομες ανασκαφές, προσπαθούν να καταστρέψουν και οικονομικά όλον τον κόσμο και ιδιαίτερα την χώρα μας. Τον τελευταίο καιρό εντελώς αναίσχυντα επιβάλλουν όλα τα ρετάλια και αποβράσματα του διεθνούς φασισμού, ως υποδείγματα τάχα πολιτικών ανδρών, όπως συνέβη στην Πορτογαλία και την Ισπανία, όπου αυτή την στιγμή κυβερνούν οι ζηλωτές του Σαλαζάρ και τα κατάλοιπα του Φράνκο. Είναι βαθύτατα λυπηρό που αυτή την στιγμή κανείς στην Ελλάδα δεν σκέπτεται που βαδίζει η χώρα μας, με τις συνεχείς υποχωρήσεις και την απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
«Πατρίς του Διγενή Ακρίτα
πατρίς του Κάλβου
πατρίς του Σολωμού
σήμερα χώρα υποτελών»
όπως θα έλεγε ο ποιητής την κατάντια στην οποία «περιήγαγαν» σήμερα την χώρα μας οι πολιτικοί.
Αλλά θα συνεχίσωμε στο προσεχές