ΗΛΙΑΣ ΑΚΡΙΤΙΔΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡ/ΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
geminlis@hotmail.com
Φίλες και φίλοι
Αξίζει να αγωνίζονται, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τους ίδιους, για να έρθει μια άλλη δίκαιη κοινωνία; Πήγαν χαμένες οι θυσίες τόσων και τόσων αγωνιστών /τριών και κομμουνιστών, όπου Γης; Έγιναν στο κυνήγι μιας ουτοπίας, μιας μεγάλης ουτοπίας;
Σ΄ αυτά τα ερωτήματα, στα οποία η αριστερά έχει απαντήσει, και μαζί τους πολλοί τίμιοι άνθρωποι, που διατηρούν έστω και ψήγματα αξιοπρέπειας και αγωνιστικότητας και που γνωρίζουν καλά, ότι δίχως τις επαναστάσεις, το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα η ανθρωπότητα θα βρισκόταν άγνωστο πού?, πιθανότατα οι άνθρωποι θα ήταν ένα αγελαίο πλήθος , σε αυτά, λοιπόν, τα ερωτήματα, απαντούν με την επιλογή τους όλοι αυτοί που εγκατέλειψαν την αριστερά και φιγουράρουν στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, είναι προκλητικά κατηγορηματικοί. Δεν το συζητούν καν: Όχι, δεν αξίζει να αγωνίζεται κανείς! Οι θυσίες πήγαν χαμένες! Η καλύτερη κοινωνία ήταν απλώς μια ουτοπία! Η μεγάλη ουτοπία του 20ού αιώνα!!!…
Συμπέρασμα: Καθίστε στ’ αυγά σας. Υποταχθείτε στο κατεστημένο, κι ας σας κάνει αλοιφή. Ο μόνος δρόμος είναι αυτός των τοκογλύφων του ΔΝΤ και της ΕΕ που εκφράζουν καθημερινά θετικά σχόλια και συγχαίρουν την εισπρακτική κυβερνητική εταιρεία των αχυράνθρωπων – Κούϊσλινγκς για την αποφασιστικότητά της. Το κοινοβούλιο έχει μετατραπεί σε βιομηχανία παραγωγής φοροεισπρακτικών νόμων . Κάθε είδους αναίσχυντη ληστεία νομοθετείται και νομιμοποιείται και τα θύματα μετατρέπονται σε κατηγορούμενους και οι ληστές σε δικαστές. Η ατομική ιδιοκτησία έπαψε να υπάρχει αφού έχει μετατραπεί σε ένα συνεχώς αυξανόμενο χρέος . Όσοι δεν εργάζονται φυτοζωούν και όσοι εργάζονται ληστεύονται . Η σύνταξη ουσιαστικά καταργήθηκε και η υγεία σε λίγο δεν θα υπάρχει. Την παιδεία θέλουν να την συνδέσουν με την παραγωγή αλλά την παραγωγή την ισοπέδωσαν. Μας μιλάνε για αυτονόητο ,για αυτογνωσία, για συγκριτικά πλεονεκτήματα και για επενδύσεις και το μόνο που βλέπουμε είναι ξεπούλημα δημόσιας γης και δημόσιων οργανισμών σε ξένα χέρια με εξευτελιστικούς όρους. Μας μιλάνε για πράσινη ανάπτυξη και περιβάλλον και το μόνο που βλέπουμε είναι τοξική ανάπτυξη , περιβαλλοντολογικά εγκλήματα και σκουπίδια παντού. Εγκαταλειμμένοι δημόσιοι χώροι που αιμορραγούν, νοσοκομεία καταυλισμοί, σχολεία αποθήκες και αγορά στην εντατική. Μας μιλάνε για σπουδαίο παραγωγικό δυναμικό και το μόνο που συναντάμε είναι στρατοί ανέργων και απελπισμένους νέους. Μας έχουν μετατρέψει σε υποζύγια και μας μιλάνε για γερές πλάτες αφού μας θέλουν χωρίς πρόσωπο και το απελπισμένο πια βλέμμα των ανθρώπων στους δρόμους τους κάνει να αισθάνονται περήφανοι και ισχυροί. Η πιο εργατική κυβέρνηση στο να καταστρέφει ότι έχει απομείνει. Καμία πρόθεση και διάθεση δημιουργίας και ανάπτυξης αλλά απόλυτα υποταγμένη και υποτελής. Κανένα σχέδιο ,κανένα πρόγραμμα και με αποκλειστικά υπαλληλικά και λογιστικά καθήκοντα. Χωρίς κανένα σεβασμό στο Σύνταγμα, ( fast track) στους θεσμούς , στα ανθρώπινα δικαιώματα και στη Δημοκρατία μετατρέπουν τα πάντα σε κουρέλια . Χωρίς κανένα ηθικό φραγμό προσπαθούν να φέρουν σε πέρας την ελεεινή αποστολή τους να σηκώσουν όσα λεφτά έμειναν από τις προηγούμενες ληστείες του χρηματιστηρίου , των ολυμπιακών αγώνων και των δομημένων ομολόγων. Το χειρότερο πολιτικό κατεστημένο σπέρνει την καταστροφή και είναι και περήφανο… Αν δεχθούμε ότι η ουσία του ανθρώπου καθορίζεται απ’ το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων, τότε βλέπουμε πως η ιστορικά κατακτημένη ουσία εκμηδενίζεται στις σημερινές αναπτυγμένες κεφαλαιοκρατικές κοινωνίες και «αναπληρώνεται» με τη λατρεία του ποδοσφαίρου, με τα ναρκωτικά, με την τηλεόραση και όλες τις μορφές της αλλοτριωμένης συνείδησης. Εκεί βρίσκεται και η καρδιά της συνολικής πλαστής συνείδησης που κυριαρχεί στο σημερινό κόσμο, η οποία ξεκινάει από το φετιχισμό του εμπορεύματος και τις εμπορευματικές σχέσεις που κατανοούνται ως σχέσεις, μεταξύ πραγμάτων, ενώ είναι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, από εκεί γεννιούνται τα σύννεφα σκόνης που καλύπτουν την ουσία της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής -όπως λέει ο Μαρξ- και αυτό εξηγεί γιατί το 80% τω Ελλήνων θα ψηφίσουν δύο κόμματα εναντίον των συμφερόντων τους.
Και σε ό,τι αφορά τα ναυάγια της ταξικής πάλης , θα λέγαμε, ο μόνος δρόμος είναι αυτός του συμβιβασμού με την κυβερνητική πολιτική – και όχι μόνο – που αναγνωρίζει και αμείβει καλά τους υπαλλήλους της, όλους αυτούς, που άφησαν κάπου στο νεανικό παρελθόν τις «επαναστατικές» ανησυχίες τους, για να δουν τα πράγματα με κυνικό «ρεαλισμό» και να προσαρμοστούν ανάλογα! .πόσο επίκαιρος και ταιριάζει απόλυτα εκείνος ο οργισμένος στίχος του Βόλφ Μπίρμαν ?.
Αυτούς τους έχω βαρεθεί
[…]
Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.
[…]
Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.
[…]
Σε ότι με αφορά, η συνάντηση όλων ημών που συνυπάρχουμε στο ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ που κινούμαστε στις παρυφές και μέσα στον κύκλο της Αριστεράς, έχει για μένα νόημα και στο βαθμό που με κάνει να αισθανθώ και να υπάρξω ως ήρωας, μαζί με τους συνυποψήφιους μου, ενός νέου μεγάλου μυθιστορήματος, μιας νέας μεγάλης αφήγησης ονειρικής αλλά και ρεαλιστικής όσο ποτέ, ενώνοντας τα κομμάτια του θρυμματισμένου κόσμου μας. Ο μύθος που θα συνεχίσει αυτό ο μυθιστόρημα πρέπει να είναι η απελευθέρωση της κοινωνίας, άρα του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά από κάθε μορφή καταναγκασμού και όχι το κυνηγητό του κέρδους και η περιπέτεια της ατομικής μας ερημιάς.
Εμείς που στελεχώνουμε το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ θα γράψουμε και θα ζήσουμε αυτό το μυθιστόρημα κρατώντας την ιδιαιτερότητα, την ατομικότητα και τη μοναδικότητα μας, πρωταγωνιστές και όχι κομπάρσοι ή έκτακτοι ήρωες σε κάποιες σελίδες του. Τα πιο συναρπαστικά κεφάλαια αυτού του βιβλίου θα γραφτούν στο άμεσο μέλλον. Με όλο τον κίνδυνο της δημαγωγίας θα ήθελα ακόμα και οι εκλογές της Κυριακής 7 του Νοέμβρη να προσθέσουν κάποιες γραμμές σε αυτό το βιβλίο. Και αυτό θα γίνει με την ενίσχυση της δικής μας Αριστεράς, της Αριστεράς που αντιστέκεται της Αριστεράς που επιμένει, της Αριστεράς της ανατροπής .