Η πλειοψηφία των ανθρώπων έχει αχόρταγη επιθυμία να μάθει τα πάντα και να αλλάξει τα περισσότερα πλην όμως εκείνων που αξίζει να μάθει και αυτών που θα πρεπε ν’ αλλάξει. Η δημοσιογραφία και οι πολιτικοί το γνωρίζουν καλά, ως επιχειρηματίας η πρώτη και “απαραίτητοι” οι δεύτεροι ικανοποιούν την ζήτηση. Δεν περιμένω ν’ αλλάξει τίποτα από τους πολιτικούς και δημοσιογράφους που συντηρούν και εκτονώνουν την κοινή γνώμη. Αυτή θριαμβεύει μόνο εκεί που κοιμάται η σκέψη.
Να ξυπνήσουμε λοιπόν την σκέψη και να σκεφτόμαστε σαν άνθρωποι της δράσης και να δρούμε σαν άνθρωποι της σκέψης. Να σκοτώσουμε την “περηφάνια”. Να δεχτούμε την “ατίμωση”. Να “ζητιανέψουμε” το άπειρο. Να σφίγγουμε τα δόντια και να προχωράμε. Να βουλώσουμε τ ‘ αφτιά μας στους βολεμένους άμβωνες και αυτόκλητους σωτήρες. Να γκρεμίσουμε το “έμπειρο” παλιό και να χτίζουμε συνέχεια. Δεν υπάρχει δρόμος που οδηγεί στην ελευθερία. Η ελευθερία είναι ο δρόμος. Καλύτερα να καούμε παρά να σκουριάσουμε . Ο κόσμος είναι επικίνδυνος όχι μόνο εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα.
Να αφήσουμε στα παιδιά μας πολύ ντροπή και καθήκον και όχι ταξίδια και χρυσάφι. Δεν θα μας λύσει η τηλεόραση τα προβλήματα. Το παράθυρο στο πουθενά ο παράδεισος για πλαδαρό μυαλό παραθυροσουπερμάρκετ για ανηλίκους και ενηλίκους, παραβάν για να μην βλέπει κανείς τον εαυτό του, παραλλαγή της γκιλοτίνας για τον αποκεφαλισμό της σκέψης.
“Οὐδέν γε μὴν ἔλεγε τὸ παράπαν ἐν τῷ βίῳ χωρὶς ἀσκήσεως κατορθοῦσθαι, δυνατὴν δὲ ταύτην πᾶν ἐκνικῆσαι. Δέον οὖν ἀντὶ τῶν ἀχρήστων πόνων τοὺς κατὰ φύσιν ἑλομένους ζῆν εὐδαιμόνως.” (Διογένης Λαέρτιος)
Η απαισιοδοξία είναι διάθεση η αισιοδοξία θέληση. Να χρησιμοποιούμε την δύναμη των ιδεών όχι την ιδέα της δύναμης. Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των άνισων. Να γίνουμε αυτοί που αποφασίζουν και όχι αυτοί που <<απλά>> ψηφίζουν με αποτέλεσμα να αποφασίζουν αυτοί που μετρούν τις ψήφους. Να ακονίζουμε την γλώσσα μας στο αμόνι της αλήθειας. Να τιμωρηθούν αυτοί που κορόιδεψαν λεηλάτησαν και πλούτισαν. Να εμποδιστούν αυτοί που πρόκειται να κάνουν τα ίδια.
“Τά επίπονα τών ηδέων μάλλον ηγού συντελείν είς αρετήν. ” (Πυθαγόρας)
Η Ελλάδα είναι πλήρης από βλάκες γεμάτους αυτοπεποίθηση και έξυπνους γεμάτους αμφιβολίες. Η Ελλάδα είναι το πτώμα που το έφαγαν οι μύθοι της. Αν κάνουμε τους μύθους ιστορία τότε θα την ξαναζωντανέψουμε. Να μάθουμε να ζούμε σαν να ήταν να πεθάνουμε αύριο και να μαθαίνουμε σαν να ήταν να ζούμε για πάντα. Ήμουν 10 χρόνια σε πολιτικό φορέα και αγωνιζόμουν ν’ αλλάξω τον κόσμο. Είδα γύρω μου ως νεαρός φοιτητής αλλά και αργότερα ανθρώπους να βολεύονται, να παριστάνουν την εξουσία, να διαπλέκονται . Άρχισε η διαφθορά και τότε άρχισα στα όνειρά μου το μέλλον τους να μην συμμερίζομαι επειδή πάντα κάποια βρώμα μέσα τους μυριζόμουν. Ήθελα να μείνω πιστός σε κείνα που πίστευα από την αρχή. Άρχισε η νέα τάξη πραγμάτων και η ύπουλη ενημέρωση. Κάθε μορφή αντίστασης την κάνουν να μοιάζει με επικίνδυνη αίρεση, κάθε τι αληθινό να μοιάζει με ύποπτη εξαίρεση. Η τέχνη έγινε χρήμα και το χρήμα τέχνη (F.F.C).
Η νέα τάξη πραγμάτων μας θέλει ένα ανθρώπινο κουρέλι. Μια κοινωνία από ομογενοποιημένους καταναλωτές, θέλουν νεκρό κάθε εγκεφαλικό κύτταρο. Κρατάνε τους νέους σε λήθαργο μέσα από μια στείρα παιδεία. Τους μαθαίνουν ίσα ίσα τα αναγκαία. Τους κόβουν τα όνειρα και τους κάνουν να ζουν μέσα από τα όνειρα κάποιων άλλων. Τους βάζουν ν’ ακούν τραγούδια ανέμελα. Σκοτώνουν την τέχνη και βάζουν δίπλα της κάθε τι κακόγουστο, ανούσιο με αποκορύφωμα την βράβευση του. Δημιουργούν οικογένεια ανίκανη να δώσει παιδεία. Η ψευδαίσθηση της γνώσης που δίνουν τα σχολεία και η ψυχαγωγία που δεν άγει τα ήθη, θαμπώνει και κοιμίζει τα πλήθη, προάγει την λήθη. Και για να πούμε τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη κανείς δεν μπορεί να ψάξει βιβλιοθήκες ράφι-ράφι και να αναγνώσει γνώση και να διαδώσει με δόση αφού αυτοί που την έχουνε σώσει την έχουν κλειδώσει . (T.X.C)
Λογισμικά πλάθουν ανθρώπους “κατ’ εικόνα και ομοίωση” , φυτείες ανθρώπων που ευδοκιμούν στα αστικά κέντρα δίχως χώμα και δέντρα, μόνο με ηλεκτρικό ρεύμα, δημιουργούν ανθρώπινα μάτια να σε κοιτάζουν καχύποπτα εάν δεν είσαι οπαδός του τίποτα. Υπουργεία πολιτισμού με απολίτιστους ανθρώπους και παιδαγωγικά ινστιτούτα με αντιπαιδαγωγικές μεθόδους.
Βρώμικοι άνθρωποι ξεπλένονται και τοποθετούνται σε αξιώματα. Βίλες, εξοχικά, ακριβά αυτοκίνητα, ταξίδια, διακοπές, κινητά, υπολογιστές, αποταμιεύσεις για το μέλλον … εικόνες από ταινίες του Χόλιγουντ, ωραία δώρα για να αποκτάς <<πνευματικό Alzheimer>>. Καμία διανοητική εκδρομή καμία αποταμίευση συναισθημάτων, χωρίς αλληλεγγύη χάνουν οι άνθρωποι την προσωπικότητά τους. Μας μολύνουν την λογική και μαραίνουν ότι όμορφο αγγίζουν. Βασικά στοιχεία για την υποταγή μας είναι η ανεργία, τα ναρκωτικά , οι αρρώστιες, το άγχος ……
Καιρός να βρούμε τρόπους ν ‘αντισταθούμε, να λείψουμε από όλα αυτά. Αναρωτιέμαι εάν υπάρχει δημόσιος ή ιδιωτικός χώρος που δεν γίνονται απάτες. Ξεκινώντας από την γέννηση, την βάπτιση, τα σχολεία, τους δήμους, τις νομαρχίες, τα νοσοκομεία, τα υπουργεία, …, <<τελειώνοντας>> στις κηδείες. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΖΟΥΜΕ. Η αλήθεια και το δίκιο είναι έννοιες πιο δυνατές από το ψέμα και το άδικο. Ας πολεμήσουμε την τυραννία του παρόντος μέσα μας χωρίς φόβο. ΠΙΣΤΕΥΩ στον ΑΝΘΡΩΠΟ γιατί υπάρχουν έντιμοι, δίκαιοι με ήθος.
Αναρωτιέμαι ήταν ποτέ όλα καλά? Δεν βλέπαμε τον πολιτισμό μας στην καθημερινότητα?(και όχι στην “ ηδονοβλεψία “ των παραδομένων πολιτιστικών επιτευγμάτων)Είχαμε δημιουργήσει κάτι? Έχουμε δημιουργήσει τίποτα?Τι θα παραδώσουμε στους επόμενους …. Φιλαυτία? Ατομικισμό? Ζήλια? Αθέμιτο ανταγωνισμό? Μίσος? Επίδειξη? ‘Έλλειψη αλληλεγγύης? Εξοικείωση με την διαφθορά? Ναρκωτικά? Άγχος? Βία? Εγκληματικότητα? Όλα αυτά δεν ήταν <<κρίση>>? Δεν είναι <<κρίση>>?
Δεν δέχομαι ότι όλα είναι σάπια και δεν είναι ματαιότητα ο καθημερινός αγώνας και η καθημερινή μάχη για τις πραγματικές αξίες παρά άλλοθι για εφησυχασμό. Τα περισσότερα από τα πλεονεκτήματά μας τα οφείλουμε σε κάποιους άλλους και τα περισσότερα προβλήματα στον εαυτό μας. Δεν πρέπει να περιμένουμε άλλους να λύσουν τα προβλήματά μας, λύση αποτελεί η καθημερινή μας στάση. Σε μία ομάδα δεν παίζουν όλοι στην ίδια θέση. Ας βρούμε λοιπόν κάποια θέση στην ζωή έξω από την <<οικογένειά>> μας.
Με ανιδιοτέλεια, συλλογικότητα και μαζική δράση πρέπει να πορευόμαστε στην ζωή γιατί η κοινωνία είναι ενιαία. Δεν θα αποφασίζει η τηλεόραση και ο τύπος πως θα ζούμε, πως θα κινούμαστε και τι θα μας <<κάνει αίσθηση>> αλλά οι συζητήσεις μας, η επικοινωνία, ο στοχασμός, η δημιουργικότητα με αγωνιστικότητα, αγάπη και έρωτα πριν συμβεί η απόλυτη μετάλλαξη και χαθεί ο σκοπός της γέννησης του ανθρώπου.
Υστερόγραφο: αλήθεια πιστεύετε ακόμη ότι θέλετε κάτι ν’ αλλάξουμε? Αν ναι τότε αλλάξτε τα προφίλ των πολιτικών που επιλέγετε. Θα πρότεινα σε όλους που υπηρέτησαν πολιτικούς την τελευταία 15ετία και όσους είχαν αξιώματα την ίδια περίοδο αντί να προτείνουν να προταθούν ή να αυτοπροταθουν να αυτοπαραιτηθούν ή να ετεροπαραιτηθούν. Αυτή θα ήταν η πιο συνεπής με την ιστορία πράξη τους, έτσι κι αλλιώς απέτυχαν, δεν έχουν να δώσουν τίποτα καινούργιο, ο κόσμος τους έχει ξεπεράσει, μόνο κόλακες τους πλησιάζουν, μόνο κάποιοι διεφθαρμένοι με στόχο την διαπλοκή τους παριστάνουν ότι τους αποδέχονται…ακόμα και αυτοί που εξυπηρέτησαν αισθάνονται αηδία. Επειδή στην ζωή δεν χρειάζεται εκδίκηση ας σώσουν κάτι από τον εαυτό τους και ίσως τους δει ο κόσμος ουδέτερα και κάποιοι με συμπάθεια. Διαφορετικά η ματαιοδοξία τους θα οδηγήσει στην αηδία που θα νιώθει ο κόσμος γι’ αυτούς.
Στην πολιτική επικράτησαν οι αντίνοες όντες πλείονες. Εγώ και πολλοί άλλοι δεν επιστρέψαμε στην <<Ιθάκη>>………………………………………………… ζητάμε συγνώμη.
Αυτοί που κάποτε είχαν για σημαία την ιδέα και λογίζονταν για φίλοι έχουν πλέον εξοκείλει κι έχουν καταπλακωθεί από την βαρεία ύλη. Ομοιάζουν μάλλον με σκιές παρά με ανθρώπους σαν αυτές που είχες συναντήσει στου Άδου τους δρόμους . Όλοι ακολουθούν βίο συώδη και δεν υπάρχει κανείς για να τους δώσει το μώλυ. Σε βόρβορο βαρβαρικό μετέτρεψαν το χώρο σπέρνουν του κακού το σπόρο εκεί που ανθίζανε τα κρίνα. Βλέπεις διδάχτηκαν να λατρεύουν την ασχήμια κι όλα εκείνα τα πράγματα που δεν έχουνε σχήμα. Φιμώσανε τις μούσες της αληθείας, κατέστησαν βαστάζοι κάθε αλλότριου ιδεολογίας, φεύγουνε τις αρετές πράττουν λεωργά έργα, γοργά δυστυχώς οδηγούνται προς τη Φλέγρα. (Ευθύμης και Αρτέμης).
Ευχαριστώ για την ποιητική ιδέα ανθρώπων που δυστυχώς δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ .
Η Ελλάδα είναι ένας απέραντος χώρος πνευματικών αναζητήσεων που γίνονται από ανθρώπους που δεν προβάλλονται. Επικρατεί δυστυχώς η δικτατορία των ΜΜΕ με τους πολιτικούς-<<καλλιτέχνες>>-επιχειρηματίες που μοναδική τους δύναμη αποτελεί το χρήμα
θωρακισμένοι με την αυτοπεποίθηση του <<βλάκα>>.
Αγάπη δεν είναι μονάχα να κοιτάζει ο ένας τον άλλο στα μάτια αλλά να κοιτάζουν μαζί προς την ίδια κατεύθυνση και να’ χουν την ανθρώπινη αλληλεγγύη ως δράση τους.
Παράκληση : όσοι πήραν φακελάκι στους δήμους, στις εκκλησίες, στα νοσοκομεία, στις νομαρχίες, στα υπουργεία να τα παραδώσουν. Το μαύρο χρήμα των πολιτικών με τις μίζες και τα ομόλογα να κατασχεθεί.
Οι πολιτικοί είναι λάθος θεραπεία για την λύση των προβλημάτων μας κάτι αντίστοιχο με την ελεημοσύνη για το πρόβλημα της φτώχειας.
Με αγάπη από έναν απλό πολίτη που δεν ξεχνά …………….. που ονειρεύεται ………………. …….. που γυρίζει την πλάτη του στο μέλλον που ετοιμάζουν………….που δεν θέλει να είναι συνένοχος σε φόνο και που θέλει μονάχος στο παρόν να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται……..
Τοίς ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ τών πραγμάτων αισχύνη.
(Δημοσθένης)
Ουδείς αυτός εαυτού κατηγόρησε πώποτε. (Δημοσθένης)
Τό μή γάρ είναι κρείσσον ή τό ζήν κακώς.
(Σοφοκλής)
ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
email: theodmau@yahoo.gr