Τον κίνδυνο αύξησης των διαζυγίων στη χώρα μας εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης επέστησε η Ψυχολόγος- Οικογενειακή Σύμβουλος Τένια Μακρή, μιλώντας την Πέμπτη στην τελετή λήξης του Ανοιχτού- Λαϊκού Πανεπιστημίου Πτολεμαΐδας με θέμα «Φτάνει μόνο η αγάπη;».
Ανέφερε ότι εκτός από την έλλειψη επικοινωνίας που χαρακτηρίζει σήμερα πολλά νέα ζευγάρια, την έλλειψη σεβασμού, εμπιστοσύνης και τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλά νέα ζευγάρια- και θα γίνονται εντονότερα με την κρίση, εκτός από τη γκρίνια οδηγούν και στην οικονομική εξάρτηση των νέων ζευγαριών από τις οικογένειές τους, με αποτέλεσμα να μπαίνει ένας ελεγκτής πλέον ανάμεσα στο ζευγάρι.
Τόνισε ότι η εμπλοκή τρίτων προσώπων στο γάμο είναι ο κυριότερος λόγος διαζυγίου στην Ελλάδα, καθώς στη χώρα μας «όταν παντρεύεται κάποιος παντρεύεται και την οικογένεια μαζί, η οποία έχει πολύ μεγάλο λόγο και με την κρίση αυτή θα δούμε πολλά περισσότερα ζευγάρια να έρχονται σε δύσκολη θέση. Γιατί, η υποστήριξη της οικογένειας σημαίνει ότι βάζει και πόδι στη ζωή του ζευγαριού, πράγμα που σημαίνει έλεγχο, άρα και κλονισμό της σχέσης του ζευγαριού».
Άλλοι λόγοι που απομακρύνουν τα ζευγάρια είναι, είπε, η έλλειψη ειλικρίνειας, σεβασμού, ο φόβος έκφρασης των συναισθημάτων τους, η έλλειψη κοινού πλοηγού και ο ανταγωνισμός, η προσπάθεια χειραγώγησης του ενός από τον άλλο. Στοιχεία που διαμορφώνουν ένα περιβάλλον στο οποίο δεν ευδοκιμεί η αγάπη και δηλώνουν ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη. Η γέννηση των παιδιών επίσης απομακρύνει τα ζευγάρια, καθώς το παιδί θεωρείται τρίτο άτομο στο ζευγάρι και οι μαμάδες παύουν να είναι σύζυγοι και ερωμένες και είναι μόνο μαμάδες.
Ο άνθρωπος που αγαπάμε θα πρέπει να μας αρέσει, σημείωσε η ομιλήτρια, να τον εκτιμάμε, να τον θαυμάζουμε, να έχει χιούμορ, να μπορεί τις δυσκολίες της ζωής να τις κάνει γέλιο. Ταυτόχρονα «θα πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι με αυτόν που αγαπάμε, να του παραχωρούμε χώρο για να ασκεί αυτά που του αρέσουν, να του δίνουμε δηλαδή τον «αέρα» για την προσωπική του ανάπτυξη», αλλά και να υπάρχει συμβατότητα ανάμεσα στο ζευγάρι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρέπει να νοιώθει ο ένας ότι κάνει περισσότερες θυσίες από τον άλλο. Σημείωσε ότι αν λείπουν αυτά τα στοιχεία από μια σχέση σημαίνει ότι τον άνθρωπό μας δεν τον αγαπάμε, αλλά ότι τον έχουμε ανάγκη και ο άνθρωπος αυτός έρχεται σαν φελλός να γεμίσει το κενό, γιατί «η αγάπη πρέπει να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και όχι να μας συμπληρώσει».
Η κ. Μακρή ανέφερε ακόμη ότι η αγάπη είναι το μοναδικό όπλο στην κρίση που περνάμε σήμερα, καθώς είναι το εφαλτήριο πάνω στο οποίο πατάμε, αλλά και ότι την αγάπη τη διδασκόμαστε και μάλιστα από τη βρεφική ηλικία, από 6 μηνών. Αυτό σημαίνει ότι άτομα που παίρνουν αγάπη ως παιδιά και ως έφηβοι είναι σε θέση να προσφέρουν αγάπη ως ενήλικες, καθώς ο τρόπος που διδασκόμαστε τα συναισθήματα μέσα στην οικογένεια καθορίζει και τον τρόπο που εξασκούμε την αγάπη μέσα στη σχέση.
Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ