«Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής»

Ο λαός φιλοσοφώντας λέει κάλιο αργά παρά ποτέ. Όμως, κυρία Υπουργέ, αργήσαμε, χάσαμε χρόνο και χρήμα, ταλαιπωρήσαμε τους Έλληνες επενδυτές, μικρούς και μεγάλους, με τα γνωστά θέματα της γραφειοκρατίας και στερήσαμε από τους πολίτες πάρα πολλές θέσεις εργασίας. Διότι αν ξεκινούσαν αυτά τα προγράμματα με τις Ανανεώσιμες Πηγές, θα δημιουργούσαμε θέσεις εργασίας και πλούτο σε αυτή τη χώρα, ο οποίος θα παραγόταν από τη φύση. Από τον αέρα, το νερό, τον ήλιο, κ.λπ..
Η πρωτοβουλία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για την αύξηση του ποσοστού των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Έχει ως στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, είναι σύμφωνη με την ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα καλύψει το έλλειμμα των προηγούμενων ετών στον τομέα ανάπτυξης των Α.Π.Ε.. Η μείωση της γραφειοκρατίας και η επίσπευση των διαδικασιών, που αυξάνουν την παραγωγικότητα του δημοσίου τομέα για την προσέλκυση και υποβοήθηση των κοινοτικών επενδύσεων στην πράσινη ανάπτυξη, είναι βασική εξαγγελία – και προεκλογική δέσμευση – της Κυβέρνησης και συμβάλει στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας . Θέλω να αναλύσω και να καταθέσω προτάσεις για το νομοσχέδιο ανά άρθρο, χωρίς, βέβαια, να έχω στα χέρια μου τις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου.
Άρθρο 1. Εθνικός στόχος. Η επίτευξη των εθνικών στόχων για την συμμετοχή των Α.Π.Ε., κατά 20%, στην τελική κατανάλωση ενέργειας για το 2020, π.χ., βιοντίζελ στα καύσιμα και αντίστοιχα, κατά 40%, στον ηλεκτρισμό, π.χ., υδροηλεκτρικά, αιολικά, φωτοβολταϊκά, είναι σωστός, αλλά θα πρέπει να γίνει, ίσως, εξειδίκευση περαιτέρω με υποστόχους, που θα ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα επίτευξης του εθνικού στόχου.
Η μέτρηση, κυρία Υπουργέ, του 20% και του 40% θα πρέπει να είναι στην ετήσια κατανάλωση και όχι στην εγκατεστημένη ισχύ. Εδώ κάνουμε ένα λάθος, το οποίο κάνει και η Ρ.Α.Ε.. Για παράδειγμα, το να έχουμε εγκατεστημένα αιολικά ή φωτοβολταϊκά, που ο Δ.Ε.Σ.Μ.Η.Ε. δεν θα αξιοποιήσει, δηλαδή, δεν θα απορροφήσει αυτή την ενέργεια και θα απορροφά παραγόμενη ενέργεια από ντίζελ ή λιγνίτη, δεν οδηγεί στην επίτευξη του στόχου.
Άρα, ο στόχος θα πρέπει να εκφράζεται στην ετήσια απορρόφηση ενέργειας, που παρήχθη από ανανεώσιμες πηγές και, λόγω μη διαθεσιμότητας μερικών μονάδων, η εγκατεστημένη ισχύ σε ανανεώσιμες πηγές θα πρέπει να ξεπερνά το 20%, για να δίνει σε κάθε δεδομένη τιμή τουλάχιστον 20%. Να μην πέσουμε κάτω από αυτό. Για παράδειγμα, τα φωτοβολταϊκά δεν αποδίδουν το βράδυ, τα υδροηλεκτρικά δεν αποδίδουν το καλοκαίρι, ο αέρας δεν είναι πάντα ισχυρός, για να κινήσει μια ανεμογεννήτρια.
Στο άρθρο 2, σχετικά με τις άδειες παραγωγής ενέργειας. Είμαι ένας από αυτούς, που έχουν υποστεί ταλαιπωρία, πριν από κάποια χρόνια, για αυτή την ιστορία, όταν ξεκίνησα να βγάλω άδειες για αιολικό πάρκο. Η Ρ.Α.Ε. αναλαμβάνει νέες αρμοδιότητες, λόγω της εκχώρησης αρμοδιοτήτων από την κυρία Υπουργό προς τη Ρ.Α.Ε.. Επίσης, επιχειρείται η μείωση της γραφειοκρατίας και μειώνεται ο χρόνος, χωρίς, όμως, να υπάρχουν εγγυήσεις γι’ αυτό.
Προτείνω, λοιπόν, πριν ολοκληρωθεί η ψήφιση, να δεσμευτεί η Ρ.Α.Ε. εγγράφως στα ακόλουθα. Πρώτον, ότι με την υπάρχουσα δομή της, έτσι όπως λειτουργεί, υπαλληλικό προσωπικό, επιστήμονες κ.λπ. μπορεί να αναλάβει την αποστολή αυτή. Μην έρθει αύριο η Ρ.Α.Ε. και μας πει ότι «εσείς λέτε εξάμηνο, αλλά εγώ δεν έχω προσωπικό, άρα, σταματάμε», ότι συμβαίνει δηλαδή σήμερα σε όλη τη χώρα.
Δεύτερον, πόσες αιτήσεις, κυρία Υπουργέ, μπορεί να αξιολογήσει ανά έτος; Να μας το πει αυτό η Ρ.Α.Ε.. Τονίζω ότι η Ρ.Α.Ε. έχει ακόμη αιτήσεις, που δεν έχει γνωμοδοτήσει τα τελευταία τρία χρόνια και έχει, ήδη, βαλτώσει στη γραφειοκρατία, που η ίδια η Αρχή δημιούργησε με ευθύνη της προηγούμενης ηγεσίας του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Τρίτον, εάν δεν έχει γνωμοδοτήσει θετικά η Ρ.Α.Ε., εντός έξι μηνών, προτείνω να μπει δεσμευτικά στο σχέδιο νόμου ότι τεκμαίρεται, ότι, δηλαδή, η απόφαση της είναι θετική και, άρα, η γραφειοκρατία θα πιέζεται να πάρει θέση και όχι να καθυστερεί. Γιατί συνήθως η επιτηδευμένη καθυστέρηση παράγει αδιαφάνεια, παράγει γρηγορόσημα, παράγει και διαφθορά.
Τέταρτον, η Ρ.Α.Ε., κυρία Υπουργέ, δεν έχει κανένα λόγο να αξιολογεί τεχνοοικονομικά ένα έργο. Π.χ., ένα αιολικό με μηχανές των 10 μεγαβάτ. Είμαι συγκεκριμένος. Αυτό έχει αξιολογηθεί παγκοσμίως, γιατί θα πρέπει εμείς να το φέρουμε στη Ρ.Α.Ε. να το αξιολογήσουμε ξανά; Τι λόγους έχουμε; Η Ρ.Α.Ε., ο Δ.Ε.Σ.Μ.Η.Ε. και το Υπουργείο θα πρέπει να μετράνε μόνο με μετρητή, με μια καταγραφική μονάδα, που θα εγκατασταθεί σε κάθε έργο, πόση ενέργεια εισάγεται στο σύστημα σε κιλοβάτ ανά ώρα και να πληρώνουμε το αντίτιμο. Δεν είμαστε συνεταίροι με τους ιδιώτες για να μας νοιάζει πόσο αποδοτική είναι η επένδυσή τους, αφού, ούτως ή άλλως, δεν έχουμε θεσπίσει κριτήριο παραγωγικότητας για την αποδοχή ή μη μιας επένδυσης. Δηλαδή, υποβάλλω στη Ρ.Α.Ε. μια μελέτη, δεν ενδιαφέρει τη Ρ.Α.Ε. εάν η μελέτη μου είναι αποδοτική, κατά 60% ή 70% ή 80% ή 100%. Γιατί να την ενδιαφέρει; Εγώ θα βάλω τα χρήματά μου και θέλω η απόδοση της επένδυσης να είναι 20% ή 30%, έχω μακροχρόνιο στόχο. Έτσι, λοιπόν, αφού θα γίνει δεκτή οποιαδήποτε επένδυση σε ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, ποιος είναι ο λόγος η Ρ.Α.Ε. να γράφει εκθέσεις ιδεών, που δεν επηρεάζουν την απόφαση επένδυσης ενός ιδιώτη;
Πέμπτον, οι μικρές επενδύσεις, όπου είναι, ήδη, μη οχλούσες, άρα, καλώς εξαιρούνται από τη γραφειοκρατία. Ως μη οχλούσες θα πρέπει να θεωρούνται, κατά την άποψή μου, όλες αυτές, που είναι μέχρι 2 μεγαβάτ.
Στο άρθρο 3, σχετικά με την άδεια εγκατάστασης. Η πρόβλεψη για την μεταφορά της αρμοδιότητας στην Περιφέρεια είναι δόκιμη, αλλά, κατά την άποψή μου, δεν εγγυάται το αποτέλεσμα, επειδή ξέρουμε πώς λειτουργούν οι υπηρεσίες και οι Περιφέρειες. Κατά την άποψή μου, με εξαίρεση τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα, που μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον με την δημιουργία δεξαμενών πλήρωσης πριν από υδροηλεκτρική τουρμπίνα και μείωση των υδάτων από την κάτω πλευρά, όλες οι άλλες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα πρέπει να θεωρούνται περιττές και, άρα, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων θα πρέπει να είναι αυτόματη, για να απλοποιήσουμε το σύστημα.
Ένα φωτοβολταϊκό ή ένα αιολικό πάρκο 10 μεγαβάτ, είτε είναι στα Γρεβενά είτε είναι στην Κοζάνη είτε είναι στην Κρήτη είτε είναι στη Ρόδο ή όπου και εάν είναι, έχει ίδια επίπτωση στο τοπικό περιβάλλον, αλλά διαφορετική, ίσως, απόδοση, ανάλογα με τις τοπικές κλιματολογικές συνθήκες. Τα νησιά έχουν αέρα και η απόδοση των αιολικών φτάνει και το 68% – 70%. Εάν θα είναι, ενδεχομένως, στις Πρέσπες, που προσπαθούν κάποιοι να κάνουν ένα αιολικό και δεν μπορούν να το στήσουν για κάποιους γραφειοκρατικούς λόγους, εκεί η απόδοση είναι μικρότερη. Αυτό, όμως, δεν έχει καμία σημασία, όσον αφορά την εγκατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση, αφού το άρθρο 1 λέει ότι είναι εθνικός στόχος, και το ισοζύγιο για το περιβάλλον θεωρείται θετικό, άρα, θα πρέπει να εγκρίνεται αυτόματα, χωρίς μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων. Τι θα γίνει, λοιπόν, εάν δεν συναινεί ένας δασάρχης; Εδώ, θα μου επιτρέψετε να πω, επειδή είμαι υποψιασμένος και τα ζήσαμε, πόσα χρήματα, ενδεχομένως, θα ζητήσει για να συμφωνήσει, αφού δεν εξειδικεύονται τα κριτήρια; Θα αποφασίζει για το καλό του δάσους, που, τάχα, απειλείται από τις ανανεώσιμες πηγές; Εδώ, λοιπόν, ο δασάρχης είναι και ο κυρίαρχος. Αυτός αποφασίζει. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να μπουν κριτήρια, σχετικά με το δάσος και με το περιβάλλον.
Στο άρθρο 7, αφού αυξάνονται τα οφέλη για τους δήμους, να μην απαιτείται θετική γνωμοδότηση από τους δήμους, αλλά να είναι αυτόματη έγκριση εκ προοιμίου, με βάση το άρθρο 1 και την ευρωπαϊκή πολιτική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Στις περιοχές αυτές χρειάζεται μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων, λόγω ειδικών συνθηκών. Βεβαίως, έχουμε εθνικά πάρκα, έχουμε αρχαιολογικούς χώρους, όπου δεν μπορούμε, να κάνουμε παρεμβάσεις. Σε όλες τις άλλες περιοχές, θεωρούμε ότι, είναι περιττές και συνήθως είναι αντιγραφές, που απλά κοστίζουν χρόνο και χρήμα, χωρίς λόγο στους επενδυτές.
Στο άρθρο 9, η υιοθέτησή του καταργεί όλες τις περιττές μελέτες περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων, που προτείνει το άρθρο 2, αφού, πλέον, οι ανανεώσιμες πηγές αντιμετωπίζονται ως φιλικές μορφές ενέργειας και επιτρέπεται να χωροθετούνται, καταρχήν, παντού.
Κυρία Υπουργέ, έχετε στα χέρια σας την πρωτοβουλία των κινήσεων. Εμείς θα ακολουθήσουμε, βεβαίως, τις προτάσεις σας. Είναι μεγάλη ευκαιρία η Ελλάδα να ξεπεράσει και το 20%, όσον αφορά την παραγωγή ενέργειας από αιολικά, φωτοβολταϊκά και από ανανεώσιμες πηγές.
Νομίζω ότι, θα πρέπει να προσαρμοστούμε στα δεδομένα της Ευρώπης. Θα προστατεύσουμε το περιβάλλον. Θα βοηθήσουμε τη χώρα. Θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. Θα παράξουμε ενεργεία φιλική και μπορούμε να ανταλλάξουμε αυτή την παραγόμενη ενέργεια στο χρηματιστήριο των ρύπων, διότι οι λιγνίτες θα παραμείνουν. Χωρίς λιγνίτη δεν μπορεί να υπάρξει σύστημα. Μόνο ο λιγνίτης μπορεί να κρατήσει την Ελλάδα το σύστημα. Θα διατηρήσετε τους λιγνίτες και νομίζω ότι θα ήταν καλό, να προχωρήσετε και τις ανανεώσιμες πηγές.