Ο Πολιτιστικός σύλλογος Καπνοχωρίου (Σουφλάρ), ο «ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ), ιδρύθηκε πρόσφατα, το μήνα Ιούλιο, και έχει περίπου 200 μέλη. Το Διοικητικό συμβούλιο απαρτίζεται από τους, πρόεδρο την Αμαραντίδου Αγάπη, οδοντογιατρό, αντ/δρο Τσαουσίδη Ευστάθιος, γεν.γραμ. Τσαουσίδου Ρένα, ταμία Αμαραντίδη Λεωνίδα, υπεύθυνος Δημοσίων σχέσεων Φιλιππίδου Λ. Στέλλα, υπεύθυνος νεότητας Θεοδωρίδης Κων/νος, υπεύθυνος καλλιτεχνικού Αθανασιάδης Χρήστος, υπεύθυνος χορού ενηλίκων Τσαουδίδης Γεώργιος, υπεύθυνος παιδικού χορού Σαμουκατσίδου Πελίνα.
Από τα τμήματα που θα τα λειτουργήσουν διαφαίνεται ότι υπάρχει σοβαρός προγραμματισμός με όραμα να αναπτυχθεί ο σύλλογος και οι κάτοικοι της κοινότητας και να αξιοποιηθούν οι άνθρωποι αυτής αλλά και της περιοχής.
Η διάθεσή τους να προσφέρουν αποδεικνύεται από τη διοργάνωση της γιορτής της πατάτας , τα γεώμηλα που παράγει η κοινότητα, και όπως μου είπε η πρόεδρος η ετήσια παραγωγή ανέρχεται 1500 τόνους. Επίσης παράγουν κρόμμυα, παντζάρια κα ζαχαρότευτλα, και η ευρύτερη περιοχή παράγει τα ίδια προϊόντα. Είναι μια πολύ καλή πρωτοβουλία με τη γιορτή της πατάτας να αναβαθμιστεί η περιοχή και να προβάλλει τα προϊόντα της. Να προσθέσω, στο χωριό ζούνε 350 κάτοικοι, που προέρχονται από τη Θράκη και από τον πόντο, είναι πολύ καλοί νοικοκυραίοι, προοδευτικοί και δημιουργικοί άνθρωποι. Γνωρίζω από παλιά την άποψη των εμπόρων της Κοζάνης, που έλεγαν ότι οι κάτοικοι του «Σουφλάρ» είναι πολύ καλοί στις συναλλαγές τους και φερέγγυοι άνθρωποι.
Στο Καπνοχώρι λειτουργεί γυμνάσιο από χρόνια και εξυπηρετεί όλα τα γύρω χωριά του «Σάρη-γκιόλ», και όπως μου είπε η πρόεδρος έχει ιατρείο που λειτουργεί από το 1927, όταν εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες, γιατί λόγω της λίμνης Σάρη-γκιολ, που δεν είχε αποξηρανθεί, είχε πολύ ελονοσία. Επίσης η περιοχή λόγω της κίτρινης λίμνης έχει πολλά αρχαία ευρήματα, έχουν ανευρεθεί σε όλα τα γύρω χωριά , όπως επίσης και οι ανασκαφές που έγιναν στο δρόμο προς τον Πολύμυλο, στην αριστερή πλευρά αυτού , έχουν γίνει και πρόχειρες κατασκευές προστασίας των ευρημάτων. Ο σύλλογος μπορεί να ασχοληθεί με όλα αυτά, σε συνεργασία με την αρχαιολόγο Αρετή Χονδρογάννη-Μετόκη , η οποία νομίζω ότι έχει ασχοληθεί με την κίτρινη λίμνη ,και να κάνει εκδηλώσεις που θα αφορά την αρχαιολογική αποκάλυψη της περιοχής. Πιστεύω ότι ως πολιτιστικός σύλλογος έχει τη δυνατότητα να αναδείξει την αρχαιολογική αξία της περιοχής. Σε ερώτηση προς την προέδρου ο σύλλογος γιατί ονομάζεται «Άγιος Γεώργιος», μου είπε « ότι υπήρχε συνοι- κισμός, έξω από το χωριό με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και σήμερα δεν κατοικείται. Γι’ αυτό συμβολικά δώσαμε τον τίτλο στο σύλλογο «Άγιος Γεώργιος» που σώζεται μέχρι σήμερα και είναι τόπος προσκυνήματος».
Από πληροφορίες που έχω στον συνοικισμό αυτόν έχει βρεθεί μία βάση κίονος της Βυζαντινής εποχής και τεμάχιο μαρμάρου με την επιγραφή «ΑΡΧΙΕΡΕ/ΑΞΙ». Συνεπώς αναμένει πολύ δουλεία τον πολιτιστικό σύλλογο, να παρουσιάσει όλα αυτά, τα αρχαιολογικά και άλλα.
Η δραστήριος πρόεδρος μου είπε, ότι μαζί με τα μέλη του Δ.Σ. συναντήθηκαν με τον Δήμαρχο Κοζάνης τον κ. Μαλούτα και συζήτησαν να τους παραχωρηθεί το παλιό δημοτικό σχολείο, που μένει αχρησιμοποίειτο, να το ανακαινίσουν και να εγκατασταθεί ο σύλλογος στο πρώην σχολείο. Είναι μια πολύ καλή σκέψη, εύχομαι να τους παραχωρηθεί, γιατί όταν υπάρχει ο χώρος μπορείς να κάνει πολλές εκδηλώσεις. Θα μπορούσαν στο χώρο αυτό, είπα στην πρόεδρο, να κάνουν μία έκθεση φωτογραφίας των πρώτων κατοίκων του χωριού, καθώς και φωτογραφίες από τις περιοχές που ήρθαν οι πρόσφυγες, των χαμένων πατρίδων, και διάφορα αντικείμενα που έφεραν μαζί τους .Θα είναι και ιστορικής αξίας η έκθεση, αλλά και τιμή στους προγόνους.
Το Καπνοχώρι έχει και διακεκριμένους πνευματικούς ανθρώπους, γνωρίζω πολύ καλά το Γιάννη Ταρνανίδη, καθηγητή του Αριστοτέλειο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, θεολόγο και σλαβολόγο με μεταπτυχιακά στην παλαιοσλαβική- αρχαία σλαβική, τη σερβική, τη βουλγαρική και τη ρωσική. Ήμασταν μαζί το 1995 στην Αυστραλία στο συνέδριο για «τη Βυζαντινή Μακεδονία» που διοργάνωσε το ινστιτούτο Μακεδονικών σπουδών της Μελβούρνης, στο οποίο πρόεδρος είναι ο καθηγητής Τάσος Τάμης, που ασχολείται με τους ομογενείς προσφέροντας μεγάλο Εθνικό έργο. Επίσης με τον Γιάννη Ταρνανίδη είχαμε επισκεφθεί το 1996 το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, και μείναμε μία εβδομάδα, εκεί είχε ανακαλύψει προ ετών χειρόγραφα σλαβικά του 1200 μ.Χ. και τα εξέδωσε, και για την εργασία του αυτή τον ετίμησε το πανεπιστήμιο της Σόφιας, τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα, καθώς και η Ακαδημία επιστημών της Σόφιας. Για τις διακρίσεις αυτές θα γράψουμε ειδικό άρθρο, είναι πολύ τιμητικό για τον επιστήμονα Ταρνανίδη και να είναι υπερήφανη η γενέτειρά του. Στην Αυστραλία γνώρισα το 1993 τον Θανάση Κατσίκα, από το Καπνοχώρι, που είναι υπάλληλος του υπουργείου των εξωτερικών και υπηρετούσε στο προξενείο της Αδελαϊδας, οι απόδημοι ήσαν πολύ ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτησε που τους παρείχε. Ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος. Επίσης από το Καπνοχώρι είναι και ο γιατρός καθηγητής του ΑΠΘ. Κατσίκας, δεν τον γνωρίζω. Καθώς και ο μεγάλος ποδοσφαιριστής Μωυσής Γεροντίδης, που ήταν βασικό στέλεχος του θρυλικού Ολυμπιακού Κοζάνης στην περίοδο 1957- 1964, ήταν ένας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής, συνεργαστήκαμε πολύ καλά, ήμουνα τότε γεν. γραμ. του Ολυμπιακού. Και τέλος, είχα συμμαθητή στο γυμνάσιο τον Φιλήμονα Γκλαβά, πολύ καλό παιδί.
Η Γιορτή της πατάτας είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, όλα ήσαν άριστα οργανωμένα, είχαν παρασκευάσει οι γυναίκες του χωριού οχτώ είδη φαγητού από πατάτες, προσέφεραν στους επισκέπτες ,καθώς και από ένα δίχτυ με πατάτες. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ο μικρός λοφίσκος από πατάτες, που στη μέση είχε έναν στύλο και επάνω του είχαν μία πινακίδα που έγραφε 1828, ημερομηνία που ήρθε η πατάτα στην Ελλάδα, πολύ συμβολικό για την ιστορία της πατάτας . Να προσθέσω εδώ ότι την πατάτα την έφερε από την Ισπανία ο Κυβερνήτης Καποδίστριας και επειδή δεν την παραλάμβαιναν οι κάτοικοι, σοφίστηκε μια έξυπνη ενέργεια, άφησε το βράδυ ανοιχτές και αφύλακτες τις αποθήκες που είχε τις πατάτες, την επομένη δεν υπήρχε καμία πατάτα στις αποθήκες, τις είχαν πάρει όλες. Το όνομα πατάτα είναι Ισπανικό και την είχαν φέρει οι Ισπανοί από την νότιο Αμερική, από τις Άνδεις, Χιλή, Κολομβία, Περού κ.λπ. χώρες που τις είχαν αποικίες. φύεται σε ορεινές περιοχές.
Συγχαίρω το σύλλογο για την θαυμάσια οργανωμένη γιορτή, που ήταν η πρώτη, με ελπιδοφόρα προοπτική. Εύχομαι να συνεχίσουν με νέες άλλες εκδηλώσεις ανάδειξης και προβολής της περιοχής, οι φερέλπιδες νέοι, μέλη του Δ. Συμβουλίου που έχουν πολλά ενδιαφέροντα για να προσφέρουν.
Γιάννης Κορκάς