Η σημερινή κατάσταση στον πρωτογενή τομέα της χώρας μας, είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Εξαιτίας όμως της μέχρι σήμερα αδράνειας και αναποφασιστικότητας της κυβέρνησης για ουσιαστικές τομές και ανατροπές, η κατάσταση αυτή γίνεται αποκαρδιωτική.
Η παραγωγή αγροτικών προϊόντων στην Ελλάδα, χρόνο με το χρόνο μειώνεται και ο βαθμός εξάρτησής της χώρας από εισαγωγές αγροτικών προϊόντων διαρκώς αυξάνει την τελευταία δεκαπενταετία.
Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου αγροτικών προϊόντων για το 2009 ανήλθε περί τα 3,04 δις ευρώ. Το νούμερο αυτό αποτυπώνει και το μέγεθος του προβλήματος αλλά και την πρόκληση για την ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία κυρίως.
Τα 2,0 δις ευρώ περίπου του ελλείμματος αντιπροσωπεύουν οι εισαγωγές ζωοκομικών προϊόντων (γαλακτοκομικά, κρέατα) κυρίως βοοτροφικής προελεύσεως αλλά και χοιρινά.
Το έλλειμμα αυτό οφείλετε στην χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας και στη μεγάλη νοθεία που γίνεται στην αγορά, η οποία δεν ελέγχεται στο βαθμό που θα έπρεπε.
Επίσης η έλλειψη οράματος και σχεδίου για την ελληνική γεωργία και την ελληνική ύπαιθρο, γεμίζει με ανασφάλεια και αβεβαιότητα όχι μόνον τους γεωργούς αλλά και τους ενδιαφερόμενους επενδυτές στον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση των προϊόντων του.
Την ίδια στιγμή η έλλειψη ολοκληρωμένης περιφερειακής πολιτικής, προτύπων στον αγροτικό τομέα καθώς και τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα που εντοπίζονται σ’ αυτόν, έχουν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των ελλήνων της υπαίθρου. Τελικά εγκαταλείπουν τις εστίες και το αγροτικό τους επάγγελμα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης για τους ίδιους και τις οικογένειές τους στα αστικά κέντρα.
Διογκώνονται έτσι όλο και πιο πολύ τα μεγαλύτερα ίσως προβλήματα της χώρας όπως το δημογραφικό, η αστυφιλία και η μειούμενη παραγωγικότητα. Ιδιαίτερα την περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, αποφάσεις και μέτρα της κυβέρνησης που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους παραγωγής, οδηγούν σε μείωση της ανταγωνιστικότητας και απαξίωση της ελληνικής παραγωγής.
Ο πρωτογενής τομέας, ως βάση της πραγματικής οικονομίας της χώρας, μπορεί και είναι καιρός ν’ αποτελέσει το πεδίο απ’ όπου θα ξεκινήσει η ανάταξη της οικονομίας, η αποκέντρωση στην πατρίδα μας και η αναγέννηση της υπαίθρου και της ελληνικής κοινωνίας.
Η Νέα Δημοκρατία, τη δύσκολη αυτή περίοδο για τη χώρα, πιστεύει ότι η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία και η δασοκομία αποτελούν μέρος της λύσης του προβλήματος.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, όμως ταυτόχρονα πιεζόμαστε για γρήγορη μείωση του ελλείμματος και αντιμετώπιση της αυξανόμενης ανεργίας.
Τα περιθώρια και η προοπτική ανάπτυξης της αγροτικής μας οικονομίας στη δύσκολη αυτή στιγμή για τη χώρα, είναι ικανά να δώσουν γρήγορα, σημαντική ώθηση στην εθνική μας οικονομία. Ο χρόνος υλοποίησης της προοπτικής αυτής εξαρτάται από την ταχύτητα υλοποίησης των αναγκαίων αλλαγών και την εφαρμογή ρεαλιστικών πολιτικών.
Κάτι που δεν κάναμε σωστά μέχρι σήμερα ως χώρα στον αγροτικό τομέα είναι η επένδυση στη γνώση. Η απόκτηση γνώσης που ουσιαστικά κατοχυρώνει το επάγγελμα του γεωργού και καθιστά τον επαγγελματία γεωργό τον κύριο παράγοντα της αγροτικής ανάπτυξης, είναι αναγκαία προϋπόθεση για τον γεωργικό προγραμματισμό χώρα μας.
Η αύξηση της παραγωγής αγροτικών προϊόντων για τη διασφάλιση της επάρκειας στο διατροφικό τομέα και τη βιομηχανία στη χώρα, η μείωση του τεράστιου ελλείμματος μας στο ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων, η βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων μας, η μείωση του κόστους παραγωγής, η οικονομικότητα των καλλιεργειών και εκτροφών, η αξιοποίηση της τεχνολογίας και της καινοτομίας, η προστασία του περιβάλλοντος και η ορθολογική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η διάσωση και διατήρηση παραδοσιακών τεχνικών, η ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων, η παραγωγή ασφαλών προϊόντων για τον καταναλωτή είναι μερικές αδιαμφισβήτητες προϋποθέσεις που απαιτούν τη διαρκή μεταφορά γνώσης στον παραγωγό, για να ασκεί βιώσιμη γεωργία στην πατρίδα μας.
Η σωστή οργάνωση των αγροτών, σε υγιείς ομάδες παραγωγών σε περιφερειακού επιπέδου, ευέλικτες και αποτελεσματικές, που θα εγγυώνται την προστασία των μικρομεσαίων αγροτών, θα ενδυναμώνουν τη διαπραγματευτική τους δύναμη και θα διαφυλάττουν τοπικές ιδιαιτερότητες, είναι η δεύτερη αναγκαία προϋπόθεση για την ισόρροπη ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου και την απόδοση δικαιοσύνης στους γεωργούς, με βάση την αξία του προϊόντος που παράγουν. Η δημιουργία οικονομιών κλίμακας μέσα από ισχυρές, καθετοποιημένες οργανώσεις παραγωγών, μειώνει το κόστος της παραγωγής και αυξάνει την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων. Παράλληλα η οργάνωση των κλάδων σε περιφερειακό επίπεδο θα εγγυάται τον υγιή ανταγωνισμό, την ελληνική ταυτότητα των προϊόντων, την αποτροπή μονοπωλιακών καταστάσεων στην αγορά, ισόρροπη ανάπτυξη καθώς και τη διαφύλαξη και προαγωγή των ποιοτικών γεωργικών ιδιαιτεροτήτων κάθε γεωγραφικής περιοχής.
Δυστυχώς η ποσότητα των αγροτικών προϊόντων που διακινούν οι συνεταιρισμοί ή οι ομάδες παραγωγών στη χώρα μας δεν ξεπερνά το 15% της συνολικά παραγόμενης.
Ο αποτελεσματικός συντονισμός και καλή συνεργασία των υγιών παραγωγικών δυνάμεων της χώρας που εμπλέκονται στην παραγωγή, μεταποίηση και εμπορία των αγροτικών προϊόντων, είναι το τρίτο αναγκαίο βήμα από την πλευρά της πολιτείας. Η αύξηση της εξωστρέφειας του αγροτικού μας τομέα, με σύνθημα «εξειδικευμένα προϊόντα σε αγορές στόχους» μπορεί και επιβάλλεται να αποτελέσει εθνική συλλογική δράση.
Μέσα από τη διαρκή αυτή θεσμοθετημένη συνεργασία (διεπαγγελματικές) μπορούμε να ελπίζουμε στη χάραξη αγροτικής πολιτικής με εύστοχες επιλογές, ρεαλιστικούς στόχους και σωστές κατευθύνσεις.
Στο πλαίσιο του αγροτικού χωροταξικού σχεδιασμού, ο εντοπισμός και διερεύνηση των ιδιαίτερων γεωργικών οικοσυστημάτων στα αμέτρητα μικροκλίματα και μικροπεριβάλλοντα της ελληνικής χερσονήσου, είναι η τέταρτη βασική επιλογή, που θα επιτρέψει την ανάδειξη άγνωστων ιδιαιτεροτήτων αλλά και τον εντοπισμό πολλών μοναδικών ως προς την ποικιλία και ως προς την ποιότητα αγροτικών προϊόντων, εντάσσοντας έτσι πρόσθετα μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα του αγροτικού τομέα στην αγροτική μας οικονομία.
Πέμπτο βήμα, οι συνέργιες μεταξύ των προϊόντων και δράσεων του αγροτικού τομέα, με δράσεις στους τομείς του πολιτισμού και του τουρισμού στη χώρα μας, προσδίδουν προστιθέμενη αξία στους τρεις μαζί αλλά και στον καθένα τομέα ξεχωριστά, με τρόπο μοναδικό όπως δεν μπορεί να γίνει σε κανένα άλλο μέρος του πλανήτη.
Τέλος σοβαρά εμπόδια και δυσκολίες στην πρόοδο και εξέλιξη της ελληνικής γεωργίας οφείλονται και στον ογκώδη και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις, λειτουργεί αποτρεπτικά και ανασταλτικά για τυχόν νέες πρωτοβουλίες ή και υφιστάμενες δράσεις.
Επιτακτική ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε, η ριζική ανασυγκρότησή των υπηρεσιών του ΥΠΑΑ&Τ και η ενεργοποίηση του δημόσιου τομέα μέσα από την πρόβλεψη και τον προγραμματισμό σε συνδυασμό με την οριοθέτηση στόχων και επιδιώξεων, τη διαρκή μέτρηση ποιοτικών και ποσοτικών αποτελεσμάτων με τακτικό απολογισμό του έργου και με την ταυτόχρονη αναζήτηση ευθυνών, μπορούν να βελτιώσουν θεαματικά την εικόνα και το έργο
Οι προαναφερόμενες έξι προϋποθέσεις, αποτελούν τις άμεσες ενέργειες που επιβάλλεται να γίνουν για τη γρήγορη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος που θα επιτρέπει τους ικανούς και τους άξιους να συμμετέχουν παραγωγικά, δημιουργικά και στοχευμένα στον οργανωμένο αγροτικό τομέα της πατρίδας μας.
Η σωστή αξιολόγηση και επιλογή των καλλιεργειών, εκτροφών και άλλων δράσεων του αγροτικού τομέα που θα επιλεγούν ως επιλέξιμες ευρωπαϊκών επιδοτήσεων ή ενισχύσεων στη νέα ΚΑΠ, θα παίξει καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη των βασικών επιδιώξεών μας ως χώρα στον πρωτογενή τομέα.
Έξω και πέρα από κάθε κομματική ή συνδικαλιστική σκοπιμότητα, η ελληνική γεωργία σήμερα χρειάζεται σχέδιο και όραμα, με ξεκάθαρους στόχους και διακριτούς ρόλους μεταξύ των εμπλεκομένων που οφείλουν με πίστη και κάτω από το άγρυπνο μάτι του Υπουργείου Γεωργίας να συνεργάζονται αρμονικά, για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του αγροτικού μας τομέα, που θα περιγράφονται σ’ ένα άρτιο χωροταξικό αγροτικό σχεδιασμό.
Έτσι η ελληνική γεωργία, στοχεύοντας στο αυτονόητο που είναι η διατροφική ασφάλεια και αυτάρκεια στη χώρα, μπορεί να αποδώσει πλούτο και θέσεις εργασίας προς έκπληξη όσων δεν γνωρίζουν και προς τέρψη όσων την πιστεύουν.
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ
Τομεάρχης