του Γιώργου Δακή –
Υποψήφιου Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας
Κοζάνη, Νοέμβριος 2010
Το 2004, ο τότε Επίτροπος αρμόδιος για την περιφερειακή πολιτική, κος Michel Barnier, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αξιολόγησης των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων, δήλωνε: «Ο ψηφιακός κατακερματισμός αποτελεί πρόκληση για τις ευρωπαϊκές περιφέρειες και ιδιαίτερα για εκείνες που πλήττονται από φυσικά μειονεκτήματα, όπως είναι οι ορεινές, τα νησιά και οι απόκεντρες περιφέρειες. Θα ήταν απαράδεκτο, οι νέες τεχνολογίες, οι οποίες προσφέρουν το πλεονέκτημα να αντισταθμίζουν την απομόνωση ή την απόσταση, να ευνοούν κατά τρόπο παράδοξο μόνο τις πλουσιότερες περιφέρειες».
Εμείς, οι άνθρωποι της Δυτικής Μακεδονίας, αντιμέτωποι με τις συνεχείς τρέχουσες προκλήσεις και ζώντας σε μια Περιφέρεια με πολλαπλές ιδιαιτερότητες, οφείλουμε, σε βάθος χρόνου, να αναδείξουμε την δυναμική της περιοχής μας, να προβάλουμε τα μεγάλα αναπτυξιακά της περιθώρια, να διεκδικήσουμε και να αγγίξουμε συνειδήσεις και οράματα και να ενεργοποιήσουμε δράσεις και πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στην διαμόρφωση σωστής περιφερειακής συνείδησης.
Στην Ευρώπη των είκοσι επτά (27), ο ανθρώπινος παράγοντας αποτελεί διαχρονικά το πολυτιμότερο κεφάλαιο της.
Μέχρι και πρόσφατα το σύγχρονο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, με τα ποικίλα, πλην όμως ανεπτυγμένα, συστήματα κοινωνικής προστασίας που το χαρακτηρίζουν, καλούνταν να αποτελέσει το απαραίτητο υπόβαθρο προσαρμογής της μεταβιομηχανικής κοινωνίας, στη νέα υπό διαμόρφωση κοινωνία και οικονομία της γνώσης.
Η σύγχρονη πολιτική στην Ευρώπη, για την επίτευξη μιας ποιοτικά προσανατολισμένης ανάπτυξης, έπρεπε να εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, με παράλληλη αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού.
Ανταγωνιστικότητα, απασχόληση και κοινωνική συνοχή ήταν και είναι στόχοι αλληλένδετοι, που συνεχίζουν να αποτελούν τους κύριους άξονες της κάθε αναπτυξιακής πολιτικής, είτε περιφερειακής είτε εθνικής.
Είναι γεγονός ακόμη, ότι οι ραγδαίες πολιτικές, πολιτισμικές και τεχνο-οικονομικές εξελίξεις έχουν επιφέρει αλλαγές σε όλο το φάσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Στην κοινωνία της πληροφορίας και της γνώσης, το άτομο εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των εξελίξεων. Οι νέες τεχνολογίες, συμβάλουν στην κοινωνική συνοχή, μέσω της δημιουργίας ενός νέου κοινωνικού περιβάλλοντος, της υιοθέτησης νέων οικονομικών και επιχειρηματικών πρακτικών και πολιτικών δεσμεύσεων.
Η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών και η εξάπλωση του διαδικτύου δίνει το δικαίωμα σε όλους πλέον, να ενσωματωθούν στη νέα κοινωνία.
Οι έννοιες της αυτονομίας και της συμμετοχής στον 21ο αιώνα είναι συνυφασμένες με την πληροφορία. Το σημασιολογικό Internet, οι μηχανές αναζήτησης, οι εγκυκλοπαίδειες τύπου Wikipedia, οι ομάδες συζητήσεων, η ηλεκτρονική αλληλογραφία και τα fora συζητήσεων, τα εξειδικευμένα portals, οι υπηρεσίες υγείας και ενημέρωσης, η ελεύθερη πρόσβαση στον κοινωνικό διάλογο αποτελούν ένα θαυμαστό πεδίο πληροφόρησης, το οποίο, ακόμη και σήμερα, παραμένει περίκλειστο (ή μακρινό) για σημαντικό μέρος του κοινωνικού συνόλου.
Ο αποκλεισμός από την πρόσβαση στο διαδίκτυο αποτελεί πρωτογενή αιτία κοινωνικού αποκλεισμού και αδυναμίας ισότιμης συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ο κοινωνικός αποκλεισμός που προκαλείται από το διαδίκτυο σχετίζεται με την προσβασιμότητα τόσο στο περιεχόμενο του διαδικτύου, όσο και με τα εργαλεία με τα οποία ο χρήστης αποκτά πρόσβαση στο περιεχόμενο αυτό. Η προσβασιμότητα αφορά τόσο τη λειτουργική πρόσβαση όσο και τη φυσική, αλλά και τη δυνατότητα επικοινωνίας και πληροφόρησης.
Ανασταλτικός παράγοντας αποκλεισμού είναι αυτό που αποκαλείται «ψηφιακό χάσμα».
Με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, η κοινωνική συνοχή και οι γνωστοί τρόποι επικοινωνίας, που βασίζονται στη χωρική συνάφεια και γειτνίαση, ανατρέπονται, με συνέπεια ο ρόλος του δημόσιου χώρου, ως χώρου επικοινωνίας, να εξασθενεί και νέες μορφές επικοινωνίας να τον υποκαθιστούν.
Αναγκαία οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι, η εξέλιξη της τεχνολογίας της πληροφορίας, των επικοινωνιών και του διαδικτύου είχε και έχει ένα τεράστιο αντίκτυπο και στους διάφορους τομείς της δημόσιας ζωής. Αυτή η τεχνολογική επανάσταση δεν θα μπορούσε να αφήσει ανέγγιχτη και την πολιτική ζωή των σύγχρονων κοινωνιών. Μάλιστα, η επίδραση της τεχνολογίας στην πολιτική ήταν και συνεχίζει να είναι τόσο έντονη που έχουμε φθάσει σε σημείο να μιλούμε για την εμφάνιση μιας νέας μορφής Δημοκρατίας, της Ψηφιακής Δημοκρατίας η οποία «αποσκοπεί στο να θέσει τις βάσεις ενός συστήματος, το οποίο θα επιτρέπει μια πιο δραστήρια συμμετοχή των πολιτών στα κοινά».
Ολοκληρώνοντας, αποδεχόμαστε ότι πλέον γυρίζουμε σελίδα και στην Ψηφιακή Δημοκρατία. Η Περιφέρεια έχει ανάγκη από ελπίδα, από εμπιστοσύνη, από όραμα. Έχουμε χρέος να ανοίξουμε νέα μονοπάτια στην ανάπτυξη. Νέα μονοπάτια στη συνεργασία και τη κοινή δράση. Να απαντήσουμε στις προκλήσεις που έρχονται από το μέλλον. Η γνώση, η έρευνα, η καινοτομία, οι νέες τεχνολογίες και πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος, είναι τα όπλα μας για να δώσουμε απαντήσεις, οι βασικοί μοχλοί ανάπτυξης μιας κοινωνίας. Οι νέες γέφυρες με το μέλλον. Αυτές οι κινητήριες δυνάμεις δεν εξαρτώνται από το γεωγραφικό ή το πληθυσμιακό μέγεθος μιας χώρας ή μιας περιφέρειας ή ενός δήμου.
Από την άλλη πλευρά, η ανεργία, η φτώχεια, η κοινωνική περιθωριοποίηση, η μετανάστευση, μοιάζουν με ωρολογιακές βόμβες που απειλούν τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής .
Στόχος μας είναι η Νέα Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και επιθυμούμε, επιπλέον, να είναι και επί της ουσίας Περιφέρεια της Ευρώπης.
