«Οι μάσκες έπεσαν. Η Ευρώπη και το Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους»

Τις ιστορικές στιγμές που βιώνει η χώρα μας και η ίδια η Ευρώπη υπογράμμισε από το βήμα της Βουλής ο Βουλευτής Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Λευτέρης Αυγενάκης, στο πλαίσιο της τοποθέτησής του επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας με τίτλο: «Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό και άλλες διατάξεις», τονίζοντας ότι είναι ανάγκη η Ευρώπη και το Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα να αναλάβουν στο ακέραιο τις ευθύνες τους.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ κ. ΑΥΓΕΝΑΚΗ:
«(…) Ζούμε μεγάλες ιστορικές στιγμές, αλλά με πολύ μικρούς πολιτικούς άνδρες.
Οι μάσκες έπεσαν. Κατ’ αρχήν, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αποδείξουν ότι είναι ηγέτες, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αποφασίσουν τελικά τι είδους Ευρώπη θέλουν και θέλουμε. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει τώρα τις ευθύνες της, γιατί κάθε μέρα αναβολής των οριστικών αποφάσεων, κάθε κωλυσιεργία είναι πλήγμα για την ίδια την Ευρώπη.
Το βέβαιο είναι ότι το όποιο πακέτο λύσης, ιδίως για την Ελλάδα, πρέπει να προβλέπει καθαρή λύση και να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του χρέους. Όμως, πρέπει γρήγορα να ανοίξει ένας κύκλος συζήτησης, μιας και Ευρώπη δεν είναι μόνο η Γερμανία, δεν είναι μόνο η κυρία Μέρκελ και να καταλάβουν και οι Τροϊκανοί ότι δεν είναι αλάνθαστοι.
Όμως, η ώρα της αλήθειας έφθασε και για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Οι μάσκες έπεσαν και για την Κυβέρνηση και για την Αξιωματική Αντιπολίτευση και τον Πρόεδρό της, αλλά και για τα Κόμματα της Αριστεράς. Σε αναμονή των αποτελεσμάτων της αυριανής Συνόδου Κορυφής ή όποτε τελικά παρθεί αυτή η απόφαση, τώρα είναι η ώρα ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του και να πάρει ξεκάθαρη θέση.
Όποιες και αν είναι οι αυριανές ή μεθαυριανές αποφάσεις στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είναι βέβαιο ότι οι αποφάσεις αυτές θα είναι σκληρές και για τη χώρα, αλλά και για τους πολίτες. Η εφαρμογή τους θα απαιτεί και θα προϋποθέτει ευρύτερη συσπείρωση της ελληνικής κοινωνίας, των Ελλήνων πολιτών, του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος, διότι καμία απόφαση δεν υλοποιείται εάν δεν υπάρχει συμμετοχή της κοινωνίας.
Βεβαίως, οι «μάσκες έπεσαν» και για τον κάθε Βουλευτή ξεχωριστά, γιατί είναι δεδομένο ότι οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν τώρα από την παρούσα Βουλή, από όλους εμάς και με αυξημένη πλειοψηφία εκατόν ογδόντα Βουλευτών. Ήλθε η ώρα να ληφθούν συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες για τη δημιουργία μιας ισχυρής κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, που είναι η μόνη ικανή να διαχειριστεί το βάρος των κρίσιμων περιστάσεων».
Απευθυνόμενος προς τους Βουλευτής ανέφερε:
«(…) με προσωπική μου επιστολή σας κάλεσα πριν από δεκαπέντε ημέρες να πάρουμε εμείς οι Βουλευτές πρωτοβουλίες, που δεν παίρνουν, όπως φαίνεται, και συνεχίζουν να μην παίρνουν οι ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων, καθώς φοβούνται το πολιτικό κόστος και προτάσσουν, όπως φαίνεται, το κόμμα και την καρέκλα τους πάνω από την πατρίδα.
Επιμένω κι αυτήν την ώρα ότι έχουμε υπέρτατο χρέος απέναντι στο έθνος, στον ελληνικό λαό και στους πολίτες που μας εξέλεξαν ο καθένας να πάρει ξεκάθαρη θέση, να αναλάβει το μερίδιο της ιστορικής ευθύνης που μας αναλογεί, να τιμήσουμε τον όρκο που δώσαμε μπαίνοντας στην Αίθουσα αυτή ενώπιον του Συντάγματος και του έθνους.
Κάποιοι συνάδελφοι Βουλευτές, κυρίως από το κυβερνητικό κόμμα, δηλαδή Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, έτρεξαν εκείνες τις ημέρες στους δημοσιογράφους να πουν ειρωνικά ότι αυτά δεν γίνονται. Σήμερα, όμως, δεκαπέντε μέρες μετά, πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν τους ότι μετά τις ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ημερών, είκοσι –μπορεί να είναι και παραπάνω- Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συντάσσονται με την επίκαιρη, όσο ποτέ, πρόταση της Δημοκρατικής Συμμαχίας για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.
Μάλιστα -αν δεν απατώμαι- ο κ. Βρεττός προχωρά σήμερα στην εφημερίδα «Μετρό» ένα βήμα ακόμη πιο πέρα και ζητά κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αλλά με πρωθυπουργό οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Γιώργο Παπανδρέου. Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν απολαμβάνετε την εμπιστοσύνη ούτε καν των Βουλευτών του Κόμματός σας ή μέρος των Βουλευτών του Κόμματός σας.
Τη στιγμή που μιλάμε, η κοινωνία προηγείται του πολιτικού συστήματος, δηλαδή όλων εμάς. Και είναι γεγονός ότι όταν ένα πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να συμπορευτεί με την κοινωνία που εκπροσωπεί, πρέπει να φύγει το ταχύτερο δυνατόν. Δεν μπορεί να παραμένει στην εξουσία, όχι μόνο στην κυβερνητική, αλλά σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο εξουσίας βρίσκεται.»