Γράφει ο Αντώνης
Πουγαρίδης,
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ, Υποψήφιος
Περιφερειακός
Σύμβουλος με το
συνδυασμό
“Συμμαχία των Πολιτών για τη Δ. Μακεδονία”,
του Γιώργου Δακή.
Η περιοχή μας εδώ και χρόνια ζει μια σχέση αγάπης και μίσους με τη βαριά βιομηχανία της χώρας. Ξέρουμε πως αν δεν ανέπτυσε την δραστηριότητά της η ΔΕΗ, ο τόπος μας θα όδευε προς την ερήμωση. Από την άλλη γινόμαστε αποδέκτες των συνεπειών της παραγωγής ενέργειας, χωρίς να έχει γίνει αντιληπτό στην υπόλοιπη χώρα, και κυρίως στα κέντρα των αποφάσεων, ούτε το μέγεθος της συνεισφοράς μας στην εθνική ακεραιότητα, ούτε το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργεί η όλη διαδικασία.
Δεν εστιάζω στα δεδομένα – υψίστης όμως σημαντικότητας – ζητήματα υγείας και μόλυνσης του περιβάλλοντος. Υπάρχουν κι άλλες πτυχές, που δεν προβάλλονται επαρκώς.
Ο κάθε τόπος, έχει μια περιουσία. Αλλού υπάρχουν αξιοποιήσιμα νερά, αλλού υπάρχουν χρυσές ακτές, αλλού υπάρχουν κοιτάσματα ορυκτών. Στη δικιά μας περίπτωση, η περιουσία μας, οι φυσικοί μας πόροι, εξαντλείται, σε όφελος βέβαια, του συνόλου. Το γεγονός όμως, ότι παραχωρούμε το πολυτιμότερο περιουσιακό μας στοιχείο, χωρίς να λαμβάνουμε τα αντίστοιχα ανταποδοτικά δεν αλλάζει.
Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι μεγαλώσαμε βλέποντας βουνά να εξαφανίζονται αλλοιώνοντας το αστικό μας τοπίο, έναν ουρανό μουντό ανεξαρτήτως καιρού, και το ότι τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις ζωές μας, τον έχει η βαριά βιομηχανική τεχνολογία, θα αναζητήσουμε μόνοι μας λύσεις για να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής μας.
Αν και δε δηλώνω ειδήμων στα ενεργειακά, θεωρώ καθήκον να έχω άποψη. Αναλογιζόμενος τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, οδηγήθηκα στο συμπέρασμα πως, έφτασε ο καιρός να έχουμε κι εμείς λόγο σχετικά με το επιχειρηματικό σχέδιο της επιχείρησης. Σε αυτό το πλαίσιο, η ΔΕΗ θα ζητήσει από την κοινωνία μας τους απαραίτητους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους για τη λειτουργία της, δείχνοντας παράλληλα τον κοινωνικό της χαρακτήρα. Για να γίνει αυτό χρειάζεται και η απαραίτητη πολιτική βούληση από την κεντρική εξουσία, στην κατεύθυνση της εξομάλυνσης της σχέσης μας με την επιχείρηση, ώστε να διορθωθούν προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τη μακροχρόνια συμβίωσή μας.
Η ΔΕΗ έχει τη δυνατότητα να παίξει σημαντικό ρόλο σε μια προσπάθεια αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των κατοίκων. Το οικονομικό της βεληνεκές, οι αναπτυξιακές τις δυνατότητες και η ετοιμότητα του ανθρώπινου δυναμικού της, είναι οι τρεις πυλώνες στους οποίους μπορεί να στηριχτεί αυτή η προσπάθεια.
Μπορεί για παράδειγμα να υπάρχει διασύνδεση με την εκπαίδευση, μέσω ειδικών συστηματικών προγραμμάτων σε φοιτητές και μαθητές της περιοχής, στενότερη συνεργασία με τους ΟΤΑ σε επίπεδο υλικοτεχνικών υποδομών, αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, και ούτω καθεξής. Υπάρχουν πολλές σκέψεις προς υλοποίηση, φτάνει να υπάρξει θέληση. Πρωταρχικά βέβαια, πρέπει να κοιτάξουμε το θέμα της ελαχιστοποίησης των αρνητικών συνεπειών της εξόρυξης του λιγνίτη, και φυσικά την διευθέτηση των σχετικών με τις μετεγκαταστάσεις ζητημάτων.
Οι καιροί αλλάζουν, μαζί και οι απαιτήσεις μας από την Πολιτεία για καλύτερη ποιότητα ζωής. Ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με τη ΔΕΗ. Ήρθε η ώρα να εξωτερικεύσει το δημόσιο χαρακτήρα της, και να επαναφέρει τις ισορροπίες στη ζωή μας.
Είναι επιβεβλημένη η ύπαρξη θεσμικού πλαισίου, σχετικά με τη φορολόγηση των εμπλεκόμενων με την ενέργεια πολιτών, το οποίο θα διασφαλίσει πως θα υπαγόμαστε σε ειδικό φορολογικό καθεστώς. Δεν είναι λογικό να φορολογούμαστε με τον ίδιο τρόπο που φορολογούνται και οι υπόλοιπες περιοχές. Επίσης, δεν είναι λογικό να αγοράζουμε, ή και να πουλάμε στη ΔΕΗ την κιλοβατώρα στην ίδια τιμή με όλη την υπόλοιπη χώρα.
Η χρονική συγκυρία είναι ιδιαίτερη. Βρισκόμαστε εν όψει μιας πού σημαντικής αυτοδιοικητικής εκλογής. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι εκπρόσωποι μας, την προσεχή περίοδο θα κληθούν να πάρουν θέση για τα τεκταινόμενα σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΕΗ, αλλά και το ζήτημα των εκτάσεων που οφείλουν να επιστραφούν στην τοπική κοινωνία.
Τέλος, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, πρέπει να πέσουν στο τραπέζι ρεαλιστικές προτάσεις για το σχεδιασμό της μεταλιγνιτικής περιόδου. Από παντού ακούμε πως η περιοχή μας θα παίξει σημαντικό ρόλο. Έφτασε όμως η ώρα να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.
