Κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότεροι «αγανακτισμένοι» πολίτες βγαίνουν κάθε απόγευμα στις Κεντρικές Πλατείες της Κοζάνης και Πτολεμαΐδας, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο μνημόνιο και τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν γονατίσει την πλειοψηφία των εργαζομένων και ιδιαίτερα τους άνεργους και νέους.
Στους λίγους που βγήκαν την περασμένη Τετάρτη προστίθενται κάθε μέρα καινούριοι αγανακτισμένοι πολίτες, οι οποίοι προσέρχονται τα απογεύματα στις κεντρικές πλατείες των δύο πόλεων και παραμένουν αρκετές ώρες εκεί, συζητώντας μεταξύ τους, τραγουδώντας ή κατασκευάζοντας πανό, με διάφορα συνθήματα, όπως:
«Η φωνή μας στην πλατεία μεγαλώνει», «ΟΧΙ στην οικονομική κατοχή», ενώ ένα από αυτά που κατασκευάστηκε την ώρα της σιωπηρής διαδήλωσης έγραφε: «Δεν θέλω φόρους στις αξίες μου».
«Ήρθα πρώτη φορά για να δω τι γίνεται, σε ποιο μήκος κύματος είναι ο κόσμος», δήλωσε ένας από τους διαδηλωτές της Πτολεμαΐδας το απόγευμα της Τρίτης, ο Ηλίας, ο οποίος ανέφερε ότι από αυτά που άκουσε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Πλατεία, «ο κόσμος είναι πολύ επιφυλακτικός αναφορικά με το ποιος εάν θα εκπροσωπήσει κάποιος κάποιους». Δήλωσε ότι θεωρεί «υγιή την αντίδραση του κόσμου», ακόμη κι αν όλο αυτό το κίνημα των αγανακτισμένων δεν καταλήξει κάπου, αν και τόνισε ότι πρέπει ο κόσμος να αρχίσει να διαμορφώνει άποψη, γιατί θα ήταν κρίμα να μην καταλήξει κάπου όλο αυτό, αλλά και γιατί τότε ο κόσμος θα γυρίσει γρήγορα σπίτι του.
«Δεν μπορούμε να ανεχθούμε άλλο αυτή την κατάσταση, αυτή την πίεση. Είμαστε η πιο χρεωμένη χώρα, υπολειτουργούν τα πάντα, τα σχολεία, τα νοσοκομεία μας», δήλωσε η κ. Κατερίνα Κάτσιου και εξέφρασε την μεγάλη αγωνία της «για τα παιδιά μας, γιατί δεν θα μπορέσει να ορθοποδήσει ποτέ αυτό το κράτος και θα την πληρώσει η νέα γενιά».
Την μεγάλη αγανάκτησή της εξέφρασε και μία εκπαιδευτικός η κ. Τούλα Καλογήρου που βγήκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στη σύνταξη: «Πιο αγανακτισμένος πολίτης από εμένα δεν υπάρχει, γιατί βγήκα πριν 10 μήνες στη σύνταξη και είμαι απλήρωτη», δήλωσε, επισημαίνοντας ότι έστειλε επιστολή προς το Υπουργείο Παιδείας, τον πρωθυπουργό και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και η απάντηση που πήρε 10 μήνες μετά είναι ότι «άρχισαν να μελετάνε το θέμα μου»!
Με ποιητικό τρόπο θέλησε να εκφραστεί ένας από τους πολίτες της Πλατείας, ο Γιάννης Αναγνωστόπουλος:
«Ένα χρυσόψαρο στη γυάλα που δεν έχει χρόνο σκεφτεί, ένα έκτακτο δελτίο που δεν έχει τι να πει.
Είναι κι η ζωή που φεύγει και δεν έχει χρόνο να σταθεί, με αμείλικτο λεπίδι κόβει μνήμη, κόβει και οργή
Ποιος στους δρόμους να κατέβει, ποιος οδόφραγμα να κάνει τη φωνή, στ’ άδικο που ξεπεζεύει απ’ της ανέχειας τη στυμμένη μηχανή
ποιος κομπάρσος θε να σβήσει, ποιος της λευτεριάς να είναι γανωτής το φονιά που ενεδρεύει, ποιος θα είναι ο γητευτής…».
Αυτονόητη χαρακτήρισε την παρουσία της στη διαμαρτυρία αυτή η Βίκυ, γιατί «πρέπει να εκφραστεί η αγανάκτηση για τους 300 που κάθονται στη Βουλή, γιατί είναι ανθέλληνες για μένα. Έλληνες ήταν αυτοί που έστελναν στη Γυάρο και τη Μακρόνησο, αυτοί ναι, ήταν αγωνιστές» και ανέφερε ότι αγωνιά έντονα τόσο για το μέλλον του γιου της που σπουδάζει όσο και για το μέλλον των άλλων παιδιών.
Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ
