Το Ποντιακό ζήτημα στην αιχμή των γεωστρατηγικών ανακατατάξεων – Του Μωυσιάδη Παναγιώτη

Η βαθειά οικονομική και ηθική κρίση της εποχής, που διανύουμε, έχει μοιραία διεισδύσει  και στο κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο της ποντιακής κοινωνίας .  Πολιτικές συσπειρώσεις και ιδεολογικές συγκλίσεις σαν αυτές, που είχαν αφετηρία  τη δεκαετία του 1980 με εκφραστή τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη,σήμερα δυστυχώς τείνουν να εκλείψουν. Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα καισυγκροτήσεις στον ποντιακό χώρο,  διαπιστώνουν, ότι πρωτοπόραστελέχη έχουν αποστασιοποιηθεί από συμμετοχικές διεργασίες,  γιατί το ποντιακό έχει χάσει τις κινηματικές του ανατάσεις και επανέρχεται στις προγενοκτονίας  αντιλήψεις, που κινούνταν μεταξύ  ΄΄ φολκλόρ  και ανεκδότων΄΄.

Μια οπισθοδρόμηση που προτάσσει παρηκμασμένες μορφές πολιτισμικής και πολιτικής διεκδίκησης.

Πολλοί μάλιστα ΄΄αντ’ αυτού΄΄ διακωμωδούν  με εύσχημους τρόπους ένα ΄΄ευαίσθητο΄΄ ζήτημα, που αφορά στη δομή και στη συγκρότηση των ποντιακών οργανώσεων ,διογκώνοντας                            ουσιαστικά ένα  αδύναμο και  ανύπαρκτο  ζήτημα, εκμεταλλευόμενοι  με αυτόν τον τρόπο το διάχυτο συναίσθημα των Ποντίων για  την ενότητα.  Εξ άλλου η επωδός, που εκφράζονταν από τους  άλλους για μας, ήταν: ΄΄Εσείς, οι Πόντιοι, είστε ενωμένοι΄΄ . Αυτή η φόρτιση  των ποντίων για την ενότητα,επανέρχεται  σήμερα  από δήθεν ενωτικούς ,που καταγγέλλουνδήθεν διασπαστικούς ,γιατί αδυνατούν  να προτάξουν ένα ιδεολογικό πλαίσιο αρχών και αξιών, στο οποίο να προσανατολιστεί  συνολικά ο ποντιακός χώρος.

Αποτέλεσμα αυτής της ΄΄ποδοσφαιροποίησης΄΄ των ποντιακών οργανώσεων ήταν να αποδεχθεί η πλειοψηφία τους μια νεοποντιακήαλλοιωμένη πολιτιστική ταυτότητα. ( Βλέπε 200 ποντιακοί χοροί,βιολοποίηση  της αρχαίας ποντιακής λύρας κ.τ.λ.), μιας υποκουλτούρας περιτυλιγμένης μόνο με  το επιχείρημα του εντυπωσιασμού.

Η πρότασή τους για ενότητα  αφορά μια απροσδιόριστα αριθμητική συσπείρωση του ποντιακού χώρου, μια  άποψη  απορριπτέα ακόμη και από τις κομματικές πρακτικές.

Θα συνιστούσα σε όλους τους φίλους μου  σε,ό,τι αφορά στη συνεργασία των ποντιακών οργανώσεων, να μην υπεισέρχονται  σε λογικές προσωπικών αντιπαραθέσεων και διενέξεων , γιατί παρόμοιες  πρακτικές οδήγησαν στο  παρελθόν  σε αποστεωμένες αντιπαραθέσεις και αδιέξοδα…

Οι εποχές, που διανύουμε, απαιτούν συναίνεση και συνεργασία.

Διαφορετικά θα οδηγηθούμε  σε ένα συγκρουσιακό πεδίο ομαδικών αντεγκλήσεων, απογυμνωμένο από ιδέες και προοπτικές.

Με κάθε σεβασμό στην προσφορά και στην αγωνία, που  διακατέχει όλους τους συμπατριώτες μου για τα ποντιακά ζητήματα, θα ήθελα να τους προτρέψω σε μια συλλογική  και  δημιουργική αναγέννηση του ποντιακού χώρου. Μια αναγέννηση αναγκαία και απαραίτητη  σήμερα  με δυναμικές  τη δημοκρατική συμμετοχή και όχι την αμφισβήτηση. Τα εμπόδια στην δημιουργία μιας μεγάλης εικόνας δεν μπορούν να εντοπιστούν μόνο στα σφάλματα των άλλων, αλλά στις γενικότερες αδυναμίες μας και ειδικότερα σε αναίτιους εγωκεντρισμούς και αβασάνιστες απορρίψειςτης σκέψης των άλλων.

Ο ποντιακός ελληνισμός, εμπλουτισμένος από αρχέγονες πολιτιστικές αξίες, μας προτρέπει να αναδείξουμε στις δύσκολες περιόδους, που διανύουμε, τα συγκριτικά πλεονεκτήματά και όχι την εσωστρέφειά μας…

Επιβάλλεται ιδιαίτερα αυτήν τη στιγμή μετά τα θλιβερά ΄΄ επεισόδια Μπουτάρη΄΄ καθώς  την επερχόμενη  βαρύνουσα εκατονταετηρίδα της γενοκτονίας μας, να αναδείξουμε τα κοινά πολιτισμικά  και ιστορικά μας δίκαια.

Το ποντιακό ζήτημα  σε όλες του τις πτυχές ( πολιτισμός- διασπορά –γενοκτονία) εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτό και επίκαιρο, απαιτώντας μια ιδεολογική ταύτιση και πολιτική στόχευση. Διαφορετικά η ενότητα από μόνη της, αποστεωμένη από πολιτικό όραμα, θα μας εξωθήσει σε έναν άγονο και άκαρπο διαχωρισμό.

Η υπάρχουσα οργανωτική δομή στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πέρα από τις αδυναμίες συνεργασίας, που παρατηρούνται, πιστεύω απόλυτα, ότι αποτελεί μοναδικό παράδειγμα εθνικοτοπικής συγκρότησης σε παγκόσμιο επίπεδο . Αυτά τα χαρακτηριστικά επιβάλλεται να αξιοποιηθούν στο έπακρο μέσα σε κλίμα κατανόησης και συνεργασίας.  Ο υγιής ποντιακός πατριωτισμός  δεν θα πρέπει να αμαυρώνεται από εθνικιστικές ,μικροκομματικές και επιχειρηματικές σκοπιμότητες. ( Βλέπε συμμετοχή ποντιακών οργανώσεων σε  μακεδονικά συλλαλητήρια )Μια ενθουσιώδης συμπεριφορά  των ποντιακών οργανώσεων, που ποτέ άλλοτε δεν εκφράστηκε  τόσο έντονα.)

Απλά θυμίζω, πως, όταν η Ελλάδα κατέκτησε το όνομα ΄΄Σλαβο-Μακεδονία ΄΄, παρόμοιες συμπεριφορές το απέτρεψαν .)  Εξ άλλου γνωρίζουμε, πως οι αγώνες των πρωτοπόρων Ποντίων προκειμένου να διεκδικήσουν την αναγνώριση της γενοκτονίας ,δικαιώθηκαν λόγω της ιστορικοποιημένης συνείδησης λίγων ανθρώπων….! Και όχι τηςκομματικής τους ιδιοτέλειας…!

Διαφορετικά πιστεύω, πως υποδαυλίζουμε αθέλητα ένα πατριωτικό κίνημα πολιτισμού και ιστορίας, που ανακτήσαμε υπερβαίνοντας εαυτούς..Εκθέτουμε ένα λαό των ιστορικών δικαιωμάτων και των πνευματικών ανατάσεων σε ένα οργανωτικό μικρόνου αμοραλισμού, που στοχεύει στην επικράτηση φατριακών λογικών.

Εμείς ,οι Πόντιοι, ως θύματα της ιστορίας και του ρατσισμού, δεν επιτρέπεται να προτάσσουμε μηδενιστικές λογικές στερημένες  αξιακού περιεχομένου προκειμένου να πείσουμε τους εκτός των τειχών ΄΄ φίλους ΄΄ στα κέντρα των αποφάσεων.        Η  πολύχρονη εμπειρία μας στο ποντιακό ζήτημα θα πρέπει να δρομολογεί τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας σε σχέση με το επιφυλακτικό και αναβλητικό πολιτικό σύστημα, που επανέρχεται στις προσφιλείς μεθόδους υποβάθμισης  των προσφυγικών ζητημάτων στην Ελλάδα.

Το ποντιακό σε συνθήκες πολιτικής και οικονομικής  καθίζησης επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε να ανακτήσει πρωτοποριακά χαρακτηριστικά ,διαπνέοντας το σύνολο του λαού μας με το δημιουργικό και εξωστρεφές του  βίωμα. Σε συνθήκες γεωπολιτικών ανακατατάξεων  ,που εξελίσσονται στην περιοχή μας, το στελεχιακό μας δυναμικό είναι ακατανόητο να αναλώνεται σε προσωποπαγείς αντιπαραθέσεις , αγνοώντας την αδύναμη θέση, στην οποία για πρώτη φορά περιέπεσε η ερτογανική Τουρκία στην πιο κρίσιμη καμπή των εξελίξεων στην περιοχή.

Σ’ αυτήν τη χρονική συγκυρία  οι ποντιακές οργανώσεις ,όπως και οι Πόντιοι διανοητές, είναι αναγκαίο να ανασυντάξουν τη σκέψη και το όραμα διαβλέποντας την επερχόμενη ήττα τηςανασφαλούς  Τουρκίας.

Το ποντιακό, ως περιφερικό ζήτημα εξόδου και διασποράς ενός ιστορικού λαού, δεν μπορεί παρά να συμπορεύεται μ’ αυτό των άλλων λαών της περιοχής …Εξ άλλου ποτέ στην ιστορία οι ξεριζωμοί δεν επέβαλαν τετελεσμένα γεγονότα.Ο ΤαμέρΤσιλιγκίρ απαίτησε από τη Θεσσαλονίκη την πολιτιστική και ιστορική απελευθέρωση του Πόντου, μια  ρεαλιστική  πρόταση δικαίωσης των  ιστορικών στρεβλώσεων στην περιοχή.

Ένα μήνυμα, που δυστυχώς δεν κατανοήσαμε, δεν  αναλύσαμε και δεν επεξεργαστήκαμε.

Η ανάκτηση των πολιτιστικών δικαιωμάτων των Ποντίων της Τραπεζούντας αποτελεί το μίνιμουμ αυτής της απαίτησης.. κάτι, που οι ποντιακές οργανώσεις θα έπρεπε να προτάσσουν  ως ηθικό χρέος ύπαρξης και συνέχειας των Ποντίων της Τουρκίας.

Οι σημερινές φυλακές της γείτονας σε μια εποχή  εξωστρέφειας επαναφέρουν το Ανατολικό Ζήτημα  και πάλι στο προσκήνιο ..

Ακόμη το όραμα του 1990  για τη δημιουργία της πόλης ΄΄Ρωμανία΄΄ εγκαταλείφθηκε  σε μια περίοδο, όπου  ο αιγιαλός της Θράκης προορίζεται ως παγκόσμιο ενεργειακό μεταφορικό κέντρο.

Η  διολίσθηση της ποντιακής δυναμικής σε όργανο κομματικών  και γεωπολιτικών  συμφερόντων   επιτεύχθηκε διαχρονικά από συγκεντρωτικές ,γραφειοκρατικές μεθοδεύσεις ενός  πελατειακού πολιτικού συστήματος, που αξιοποίησε κατά το δοκούν τις  πρόσκαιρες προσωπικές φιλοδοξίες μας…

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, πως η πολιτική αυτονομία των οργανώσεών μας  μπορεί να ανακτηθεί μόνο από την ιδεολογική  και όχι την αριθμητική ενότητα ……!

Θα συνιστούσα λίγη ψυχραιμία και υπομονή σ’ όλους τους ευαίσθητους  συμπατριώτες μου, που πιστεύουν ακόμα, ότι το ποντιακό είναι ζήτημα αριθμητικής δομής, να θέσουν την υποψηφιότητα τους στις επερχόμενες εκλογές της ΠΟΕ όπως και της  ΔΙΣΥΠΕ , που εκτιμώ  ότι θα διεξαχθούν πριν το 2019,που είναι έτος της ποντιακής μνήμης..

Με γνώμονα το αξίωμα ΄΄ ότι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα ΄΄ να προχωρήσουμε μπροστά.  Οι νέες προσφυγικές γενιές απαιτούν από μας προτάσεις και ανατάσεις απαλλαγμένες από έριδες και διαφωνίες…!

Όλοι μας υπό το βάρος της ευθύνης, που επωμιζόμαστε, επιβάλλεται να συνεργήσουμε στη  δικαιώσουμε των 350.000 χιλιάδων νεκρών μας…!

στο μνημονικό  έτος 2019…!