e-ptolemeos.gr Ειδήσεις από Πτολεμαΐδα, Πτολεμαιδα, Εορδαία, Κοζάνη, Δυτική Μακεδονία, Δυτ. Μακεδονία, News Ptolemaida Eordaia Eordea Kozani Kozanh Western Macedonia, Ditiki Makedonia. Εφημερίδα
Η κινητοποίηση των αυτοκινητιστών περιοχής Ελλησπόντου ειναι πολύ σημαντική για να την προσπεράσουμε ως μια απλή ή έστω αυτονόητη διαμαρτυρία. Αφετηρία εχει οπωσδήποτε το δίκαιο αίτημα για δουλειά κάποιων ανθρώπων που επένδυσαν σε ενα αντικείμενο το οποίο αρχικά (2015) συρρικνώθηκε και σήμερα κυριολεκτικά εξαφανίζεται. Δεν ειναι οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που παθαίνουν κάτι ανάλογο λένε πολλοί και άλλοι πάλι αντιτείνουν οτι το τέλος του λιγνίτη ηταν μια γνωστή υπόθεση εδω και χρόνια και αρα έπρεπε να πάρουν τα μέτρα τους.
Πρόκειται για λάθος προσεγγίσεις καταρχήν γιατι και οι εν λόγω αυτοκινητιστές εξαπατήθηκαν απο τις δυο τελευταίες κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ΝΔ, καθώς οι πράξεις αμφοτέρων στη λιγνιτική παραγωγή διαφοροποιήθηκαν ριζικά απο τις προεκλογικές τους εξαγγελίες, το 2015 και το 2019 αντίστοιχα. Και ειναι διπλό το λάθος γιατί με τέτοιες προσεγγίσεις απομακρύνουμε τη δημόσια συζήτηση και αντιπαράθεση απο μείζονα και φλέγοντα ζητήματα οδηγώντας την τοπική κοινωνία στον εφησυχασμό και τελικά στον αυτοχειριασμό.
Η κινητοποίηση των αυτοκινητιστών τελειώνει δυο μύθους, ενα μεγάλο και ενα μικρό.
Ο μικρός μύθος στον οποίο πιστεύουν αρκετοί και, κακως, εφησυχαζουν ειναι πως η απολιγνιτοποίηση αφορά τους μόνιμους υπαλλήλους της ΔΕΗ. Κάνουν λαθος, οι μόνοι που δεν θίγονται άμεσα ειναι οι μόνιμοι υπάλληλοι της ΔΕΗ. Τα πρώτα μεγάλα θύματα της βίαιης απολιγνιτοποίησης είναι οι χαμηλόμισθοι των εργολάβων που δραστηριοποιούνταν στους σταθμούς και τα ορυχεία, οι ιδιοκτήτες μισθωμένων φορτηγών και μηχανημάτων, οι εργαζόμενοι και μεταφορείς στη ΛΑΡΚΟ και το Προσήλιο και έπονται οι κάτοικοι των χωριών της Α ζώνης που έπαιρναν ανάσες με τα 8μηνα. Στο επίκεντρο αυτης της δίνης βρίσκεται ο κόσμος της αγοράς που ζεί σε συνθήκες ασφυξίας απο το 2010 μέχρι σημερα. Στο βάθος βέβαια τις συνέπειες υφίσταται ολόκληρη η τοπική κοινωνία καθώς βλέπει ανήμπορη τη νέα γενιά της να μεταναστεύει και εδω δεν πρόκειται μόνο για το brain drain που αφορά όλη την Ελλάδα. Η Δυτική Μακεδονία χάνει τον ανθό της με αμείωτους ρυθμούς που μονο με τον εμφύλιο πόλεμο μπορούν να συγκριθούν.
Το master plan , αδύναμο και καχεκτικό στις προτασεις του, περιέχει στο πρώτο μέρος του μια αξιόλογη καταγραφή της κατάστασης στην περιοχή όπου η πληθυσμιακή συρρίκνωση και η ταχεία γήρανση του πληθυσμού τα τελευταία χρόνια δεν έχουν καμία σχέση με τους εθνικους μεσους ορους και δείχνουν ανάγλυφα το χαρακτήρα της κρίσης στον τοπο μας.
Ο μεγάλος μύθος,στον οποίο πιστέψαμε πολύ περισσότεροι, ειναι πως η κυβέρνηση δεν εχει σχέδιο για την περιοχή• αντίθετα καθε μέρα αποκαλύπτεται οτι βασικό στόχο έχουν την εγκατάσταση ΦΒ σε πάρκα-μαμούθ, κάτι που σε συνδυασμό με τη μέχρι τώρα πολιτική τους επιφέρει αναπότρεπτα την ερημοποίηση της περιοχής. Βασικός στόχος και τελικό αποτέλεσμα εξάλλου ειναι αλληλένδετα σε έναν αλληλοτροφοδοτούμενο κύκλο.
Αποδείξεις έχουμε καθημερινά, απο την περιφρονητική αγνόηση του Πανεπιστημίου μας αντί της ενίσχυσης του, μέχρι τη σιδηροδρομική μας σύνδεση με λιμάνι της Αλβανίας αντί της Ηγουμενίτσας. Το master plan επίσης είναι δηλωτικό των προθέσεων της Κυβέρνησης με τα ΦΒ να αποτελούν τη μόνη άμεσα υλοποιήσιμη πρόταση. Ολες οι καινοτόμες επενδυσεις που αναφέρονται και ειναι καλοδεχούμενες έχουν το κοινό χαρακτηριστικό του μεγάλου χρόνου ωρίμανσης-υλοποίησης και της θεσμικής αβεβαιότητας.
Το πλέον προκλητικό αλλά και αποκαλυπτικό των κυβερνητικών προθέσεων ειναι ο,τι προγραμματίζεται για τη γη μας.
Οπως αποκαλύπτει το master plan αλλα και το ενεργειακό ρεπορτάζ των τελευταίων μηνών η κυβέρνηση απεργάζεται σχέδια συγκεκριμένα. Η ΔΕΗ να κρατήσει στην ιδιοκτησία της 30-40.000 στρέμματα για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών ισχύος 2 GW και πάνω απο 100.000 στρέμματα που απαλλοτριώθηκαν απο τη ΔΕΗ να περάσουν σε εταιρεία του Δημοσιου που με τη σειρά του θα τα “αξιοποιήσει” στο μεγαλύτερο μέρος τους για εγκατάσταση ΦΒ απο εγχώριους και ξένους “επενδυτές”. Οι υποχρεώσεις της ΔΕΗ στην αποκατάσταση των ορυχείων εξαφανίζονται και μαζί με αυτες εξαφανίζεται και η περιοχή που βλέπει να χάνει τη γη της , τον ενα δηλ απο τους δυο και μοναδικούς αναπτυξιακούς πόρους που διαθέτει καθε τοπος, ο άλλος ειναι οι άνθρωποι.
Αν είχαν δρομολογηθεί οι αποκαταστάσεις θα είχαν ανοίξει χιλιάδες θέσεις εργασίας και θα υπήρχαν απαντήσεις μεταξυ άλλων και για τους άμεσα πληττόμενους που προαναφέρθηκαν.
Το θεμα δεν ειναι διαδικαστικό ούτε δευτερεύον, αντίθετα συνιστά τεράστια θεσμική πρόκληση που πλήττει ευθεως τη δημοκρατία και εγείρει μείζον ζήτημα ηθικης.
Η επιστροφή της γης στο δημοσιο αφου πρώτα προηγηθεί η αποκατάσταση των εδαφών ήταν θεσμοθετημένη απο την έναρξη της αξιοποίησης του λιγνίτη πριν 65 χρόνια και επαναλήφθηκε ως βούληση του νομοθέτη με το νόμο για τη Μικρή ΔΕΗ το 2014. Αυτο ειναι το ζητημα δημοκρατιας. Η αποκατάσταση των εδαφών σύμφωνα με τη νομοθεσία και το Σύνταγμα οφείλει να ακολουθήσει πιστά τις πιο πρόσφατες εγκρίσεις περιβαλλοντικών όρων και ειναι υποχρέωση της ΔΕΗ. Είναι η ελάχιστη υποχρέωση της πολιτείας στην περιοχή που υπήρξε η ατμομηχανή της ανάπτυξης με φθηνή ενέργεια για 60 χρόνια πληρώνοντας τεράστιο περιβαλλοντικό και κοινωνικό τίμημα. Αυτο ειναι το ηθικό ζήτημα.
Αντίθετα εδω μεθοδεύεται η Μεγάλη Απόδραση της ΔΕΗ και του Κράτους απο τις ευθύνες τους και η απαντηση μας πρέπει να ειναι ενιαία,δυνατή και καθαρή, πάνω απο ολα ομως δημοκρατική.
Μένουμε Δυτική Μακεδονία και έχουμε τον πρώτο λόγο για το μέλλον στον τοπο μας.
