Η κλασική μουσική θέλει επιμονή και σκληρή δουλειά – Συνέντευξη του Χρόνη Κουτσουμπίδη στη Νίκη Φίλκα

Είναι ένας από τους ταλαντούχους κιθαρίστες της κλασικής μουσικής σκηνής. Ένας πολυδιάστατος και πολυτάλαντος καλλιτέχνης που το έργο του αγγίζει τα ενδότερα της ψυχής χιλιάδων μουσικόφιλων. Ένας ευαίσθητος, καλοσυνάτος και προσιτός άνθρωπος, ο οποίος σε κάνει να νοιώθεις τόσο οικεία, που νομίζεις ότι είναι φίλος σου πολλά χρόνια. Η αλήθεια είναι πως ότι και να πούμε για την προσωπικότητα αυτή είναι λίγο…

Έχουμε την τιμή και τη χαρά σήμερα να φιλοξενούμε τον Χρόνη Κουτσουμπίδη, ο οποίος διαθέτει την προσωπική του ιστοσελίδα chroniskoutsoumpides.com, και μας απαντά στις ερωτήσεις που του θέτουμε σχετικά με την κλασική μουσική, τα μελλοντικά του σχέδια αλλά και τους καλλιτέχνες που ξεχωρίζει στην ελληνική κλασική σκηνή.

Χρόνη, καταρχήν σε ευχαριστώ πάρα πολύ που δέχτηκες να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας.

 Από ποια ηλικία ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μουσική;

Ξεκίνησα Μουσική Προπαιδεία όταν ήμουν 7 χρονών σε μια ιδιωτική Σχολή εδώ στην Πτολεμαΐδα, μετά 8 χρονών κιθάρα κλασική.  Στα 20 μου πήρα το  δίπλωμα κιθάρας και  το πτυχίο Αρμονίας, ενώ ακολούθησαν πανεπιστημιακές σπουδές και μεταπτυχιακό πάνω στην κιθάρα σε Ελλάδα και εξωτερικό.

 

Ποια ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή που έφερε στη ζωή σου η μουσική;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τον θυμάμαι παίζοντας μουσική, οπότε  η μουσική ήταν μέρος της ζωής μου. Δεν υπήρξε κάποια αλλαγή γιατί δεν υπήρξε καμία περίοδο στη ζωή μου χωρίς μουσική.  Από κει και πέρα η μουσική με οδηγούσε και με οδηγεί καθημερινά σε αυτό που ονομάζει ο Αριστοτέλης «κάθαρσις» . Βέβαια πρέπει να διαχωρίσουμε τη μουσική αυτή, η οποία απαιτεί έρευνα σε βάθος για την κατανόηση της – όπως κάθε είδος τέχνης άλλωστε-  από τη λεγόμενη μαζική κουλτούρα.

 

Ποια είναι τα αισθήματα σου όταν ερμηνεύεις ένα κομμάτι μουσικής;

Καταρχάς πριν να φτάσουμε στα αισθήματα υπάρχει ένα πλαίσιο σκληρής δουλειάς από πίσω για να ετοιμαστεί αυτό, σε τεχνικό επίπεδο, σε ερμηνευτικό επίπεδο και μετά το συναίσθημα το αφήνουμε τελευταίο πάνω στην σκηνή. Αλλά πριν από το συναίσθημα προηγείται σκληρή δουλειά που στηρίζεται πάνω στην θεωρία, την τεχνική και πάνω στις γνώσεις. Από κει και πέρα κάθε έργο δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα.

 

Κάποιες φορές
η εξέλιξη
της τεχνολογίας
μας στερεί
την προσπάθεια

 

Ποιες οι δυσκολίες που αντιμετώπισες;

Η σκληρή δουλειά,το αρκετό διάβασμα, μιλάμε για ένα 4-6ωρο διάβασμα καθημερινά. Δεν γεννήθηκα και ήξερα να παίζω κιθάρα, αλλά είχα την διάθεση να μάθω να παίζω. Αυτό πιστεύω είναι και το ταλέντο, δηλαδή πόση διάθεση και μεράκι έχει κάποιος να δουλέψει για να μάθει.

 

Ποιους μουσικούς ξεχωρίζεις στην ελληνική κλασική σκηνή;

Η Ελλάδα έχει προσφέρει στην κλασική μουσική ( κλασική πάντα με την ευρεία έννοια ) τεράστια ονόματα που δυστυχώς ούτε οι ίδιοι οι Έλληνες γνωρίζουν, μεγάλους συνθέτες όπως ο Ιωάννης Ξενάκης που από μόνος του αποτέλεσε ένα ξεχωριστό ρεύμα στη μουσική ( ίσως και το τελευταίο που είχε να αναδείξει η τέχνη της μουσικής στην ιστορία της ). Επίσης ο Γιάννης Χρήστου,ο Νίκος Σκαλκώτας,ο  Μανώλης Καλομοίρης. Ένας από τους σημαντικότερους μαέστρους στην ιστορία της μουσικής είναι Έλληνας ο Δημήτρης Μητρόπουλος. Φυσικά το φαινόμενο που λέγεται Μαρία Κάλλας. Αλλά και σήμερα ξεχωρίζουν διεθνώς εξαιρετικοί μουσικοί όπως ο βιολιστής Λεωνίδας Καβάκος.

 

 

Τι μπορεί να πάρει ένα παιδί από την μουσική;

Ένα παιδί καλό είναι να ξεκινήσει την επαφή του με τη μουσική στην ηλικία των  6 με 7 χρονών. Έτσι ο στόχος είναι μέσα από την πειθαρχία και την σωστή εκπαίδευση  να αποκτήσει αυτοπεποίθηση,το αίσθημα της συλλογικότητας και της συνεργασίας. Δυστυχώς πολλά παιδιά λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας πιστεύουν ότι μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα τους με το πάτημα ενός κουμπιού.  Νομίζουν ότι σε μία μέρα ή ένα χρόνο θα μάθουν να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο. Πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτό απαιτεί σκληρή δουλειά και βάθος χρόνου. Έτσι η μουσική εκπαίδευση τους διδάσκει και πως να έχουν υπομονή και μεθοδικότητα σε ό,τι κάνουν στη ζωή τους γενικότερα.  Σημαντική πρόοδο έχει αναδείξει η μουσική παιδεία στην Πτολεμαΐδα. Υπάρχουν εξαιρετικά ωδεία στην πόλη μας που κάνουν καταπληκτική δουλειά, το ίδιο ισχύει και για το Μουσικό σχολείο Πτολεμαΐδας που πρωτοστατεί σε αυτή την προσπάθεια.

 

Πώς προέκυψε το “Aeolian Guitar Duo”

Το 2014 κατά την διάρκεια του μεταπτυχιακού μου στην Αυστρία γνώρισα την κιθαρίστρια Βιβή Γύπαρη και μέσα από συνεργασίες και δουλειές ταιριάξαμε μουσικά και προχώρησε ως ντουέτο.

 

Πες μας μία συναυλία που σου έχει μείνει στη μνήμη;

Ιούνιος 2008, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών Θεσσαλονίκης, ερμήνευσα το  έργο “concierto de Aranjuez του Joaquin Rodrigo” για κιθάρα και συμφωνική ορχήστρα. Η ορχήστρα ήταν του τμήματος που σπούδαζα (Τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης ). Ένιωθα  μεγάλη τιμή γιατί δίπλα μου έπαιζαν οι  καθηγητές του τμήματος αλλά και συμφοιτητές  που εκτιμώ ιδιαίτερα,ενώ το κοινό ήταν  το μεγαλύτερο που συνάντησα ακόμη και ως τώρα.

 

Ετοιμάζεις κάποιες εκδηλώσεις το καλοκαίρι;

Δύο Ρεσιτάλ στο φεστιβάλ με τίτλο «Casa dei Mezzo Music Festival»  24 και 25 Ιουνίου στον Μακρύγιαλο Κρήτης.