Ὁ καπετὰν Φούφας καὶ ἡ ἄχΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ – Γράφει ο Νικηφόρος Μανάδης

Ἀντιγραφὴ μιᾶς σελίδας ἀπὸ τὸ βιβλίο

τοῦ ἐκ Φούφα Ἑορδαίας Χάρη Ραϊτσίνη.

 Ὅλοι οἱ Μακεδόνες σεὐχαριστοῦμε Χάρη.

 

Ὅπου νἆναι κοντεύει ἡ ὥρα καὶ «βάπτεται φαρμακεμένος κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου» καὶ ὑπογράφεται ἡ πολυπόθητη ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ἄχΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ. Μὰ τόσος καημὸς ἀβάσταχτος! Μήπως δὲν προλάβετε, βρὲ παιδιά. Ὤχ, ἀργοπορήσατε. Ὤχ, βιασθῆτε καὶ λίγο.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε καὶ παρουσιάστηκε τὸ ὑπέροχο βιβλίο τοῦ Χάρη Ραϊτσίνη, «Βαγιάρδος τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ καπετὰν Φούφας στὸν Μακεδονικὸ Ἀγῶνα». Εὖγε στὸν Χάρη γιὰ τὴν κοπιώδη ἔρευνά του καὶ στὸν Δῆμο Ἑορδαίας ποὺ τὸ ἐξέδωσε. Στὶς σελίδες του θαυμάζεις τὸν «σεμνὸ καὶ ὡραῖο» Φούφα καὶ τὰ νεαρὰ παλληκάρια του. Ὁ ἐκ Μάνης Κωνσταντῖνος Σκορδᾶκος, ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ, ἦταν μόνο ΔΕΚΑΕΞΙ ΕΤΩΝ!!!! Περίπου σὰν τὸν Ἀλέξη ποὺ γιορτάζετε κάθε χρόνο μὲ φωτιὲς στὴν Ἀθήνα καὶ σὰν τὰ ἀμέτρητα θύματα τοῦ Πολυτεχνείου.

*********

Ὅμως ἂς ἀντιγράψουμε τὴν 104 σελίδα τοῦ βιβλίου. Εἶναι ἄρθρο τῆς ἐφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ 11 Ὀκτωβρίου 1907.

«Ἂς ἀνοικοδομήση τώρα ἡ Ἐθνικὴ Κυβέρνησις τὰ ἐρείπια τοῦ Ρακόβου (Κρατερὸ Φλωρίνης), τὸ ὁποῖο ἐνέπρησαν κομιτατζῆδες, ἂς περισυλλέξη τοὺς λυγμοὺς τῶν σφαγέντων ἀθώων γυναικοπαίδων, ἵνα ἐμπνευσθῆ εἰς τὰς διακοινώσεις της καὶ ἂς μεριμνήση διὰ τὰς χήρας καὶ τὰ ὀρφανὰ τῶν θυμάτων τοῦ Μελενίκου. Τίποτε, ὅμως, ἐξ ὅλων αὐτῶν δὲν θὰ σώση τὴν εὐθύνην αὐτῆς ἀπέναντι τοῦ Ἔθνους, ἀπέναντι τῆς κοινῆς συνειδήσεως, ἀπέναντι τῆς δικαίας ἀγανακτήσεως διὰ τὴν εἰδεχθῆ ἐγκατάλειψιν τῶν ἑλληνικῶν πληθυσμῶν εἰς τὰς χεῖρας τῶν Βουλγάρων…

Καὶ ὅταν ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Μακεδονίας ἔπιπτε θύμα τοῦ βουλγαρικοῦ ἐγχειριδίου, οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἐξανίστατο. Ὅταν δὲ ὀλίγοι ἔντιμοι ἄνδρες εὑρέθησαν σύμφωνοι νὰ ὑποβοηθήσωσι τὴν ἐπιτόπιον ἄμυναν, τότε μόνον συνεκινήθησαν, καὶ πάλιν οὐχὶ διὰ νὰ ἐνισχύσουν αὐτούς, ἀλλὰ ἵνα ματαιώσουν τὴν σωτήριον ἐνθάρρυνσιν τῶν σφαζομένων.

Καὶ τὸ ἐπέτυχον ἤδη παραλύσαντες τὴν ἄμυναν ἐντελῶς. Καὶ τὸ κατώρθωσαν νέας ἑκατόμβας θυμάτων ἐπισωρεύσαντες. Καὶ τὸ ἐπραγματοποίησαν τοῦτο εἰς βάρος τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Πᾶν ὅ,τι ἀνεκτήθη διὰ ὑπερανθρώπων ἀγώνων καὶ θυσιῶν, πᾶν ὅ,τι ἐπετεύχθη μὲ τὸ αἷμα τοῦ Μελᾶ, τοῦ Φούφα, τοῦ Λυμπερόπουλου καὶ τόσων ἄλλων ἡρώων κατάκειται τώρα εἰς ἐρείπια. Αἱ ἑλληνικαὶ κοινότητες μεθίστανται εἰς τὸ σχίσμα (τῶν Βουλγάρων). Καὶ οἱ πρόκριτοι πίπτουν ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον…

Ὁλόκληρος ἡ Μακεδονία στενάζει ὑπὸ τὸ πέλμα τῶν Βουλγάρων… Δὲν ἀκούεται, ὅμως, καμμία φωνὴ διαμαρτυρίας καὶ δὲν καταβάλλεται καμμία προσπάθεια πρὸς διάσωσιν τῶν κινδυνευόντων. Ὥστε νὰ εἶναι τις εἰλικρινής, ὀφείλει νὰ ὁμολογήση μάλιστα, ὅτι οἱ κυρίως ὑπεύθυνοι διὰ τὴν κατάστασιν ἐξαντλοῦν πάντα ζῆλον καὶ θέτουν εἰς ἐφαρμογὴν τὰ ἐλεεινότερα μέσα, ὅπως μὴ περιέλθουν οἱ θρῆνοι καὶ αἱ οἰμωγαὶ τῶν θυμάτων μέχρι τῶν ὤτων τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ…

ΕΑΝ ὅμως πρόκηται χάρις αὐτῶν νὰ χαθῆ ἡ Μακεδονία, εἶναι προτιμότερον νὰ ἐξεγερθῆ τὸ Ἔθνος ὡς ἄνθρωπος καὶ νὰ τοὺς παραδώση εἰς τὸν λιθοβολισμὸν καὶ τὸ γενικὸν ἀνάθεμα».

 

Εὖγε!

ΣΧΟΛΙΟΝ ΟΥΔΕΝ.

ΤἉηΓιαννιοῦ 7.1.2109

Μόνο ἀντιγραφὴ ἀρ.νι.μα.