Η Νίκη του Χωμενίδη… – Γράφει η Πίστη Κρυσταλλίδου

Το υπουργείο Υγείας πολύ σωστά απαγόρευσε το επισκεπτήριο αυτές τις μέρες στα νοσοκομεία.
Ειδικά στα ογκολογικά νοσοκομεία και τμήματα , βρίσκονται οι πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού!
Για αυτό πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση, όχι μόνο για τα νοσοκομεία αλλά και για τις επισκέψεις στα σπίτια των ασθενών. Δεν πρέπει να τους εκθέσουμε σε κίνδυνο.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως πρέπει και να τους «εγκαταλείψουμε», κανείς δεν πρέπει να νιώθει μόνος του σ´αυτή τη μάχη!
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για δείξουμε την στήριξη και την παρουσία μας!
Μπορούμε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά, να στείλουμε μήνυμα ή το καλύτερο να στείλουμε ένα βιβλίο με τις ευχές και τις σκέψεις μας!
Σας το γράφω εκ πείρας, σκληρής αλλά εκ πείρας! Ήταν τα βιβλία που μας κράτησαν τις ατέλειωτες ώρες συντροφιά, στο δωμάτιο του «Αγίου Σάββα», ήταν τα βιβλία η ωραία υπενθύμιση του «είμαι εδώ» της Γλυκερίας , του Γιάννη, του Βασίλη  και του Κωνσταντίνου !
Οι άνθρωποι αυτοί επέλεξαν να μας φέρουν βιβλία, άλλοι για το Δημήτρη που τα διάβασα και εγώ , άλλοι για μένα που τα διαβάσαμε μαζί!
Θα σταθώ στο βιβλίο του Κωνσταντίνου στη «Νίκη» του Χωμενίδη, μου άρεσε ο τίτλος, προάγγελο τον θεώρησα!
Δυστυχώς δεν επιβεβαιώθηκα , δεν μας περίμενε καμία «νίκη», ήταν ένα βιβλίο που μας βρήκε σε πολύ δύσκολη εποχή λίγο πριν το τέλος , αλλά γαντζώθηκα στις λέξεις και στις ιστορίες του, ήταν πραγματική συντροφιά όταν ο Δημήτρης κοιμόταν!
Γι αυτό βρείτε τρόπους να σταθείτε ειδικά τώρα στους ανθρώπους που περνούν τη δοκιμασία του καρκίνου.
Μην ξεχνάτε τον άνθρωπο δίπλα στον ασθενή, ρωτήστε τον εκείνος τι χρειάζεται.
Βοηθήστε τους με τα ψώνια και τις υποχρεώσεις των παιδιών τους, βοηθήστε τους με τις μετακινήσεις τους, τώρα που είναι απαγορευτικά τα μέσα μαζικής μεταφοράς!
Όταν θέλεις να είσαι δίπλα στους ανθρώπους θα βρεις 1000 τρόπους να το κάνεις … και όχι δικαιολογίες!

Πίστη Κρυσταλλίδου