Η επόμενη μέρα- Γράφει ο Αλέξης Γούλας

Η ζωή και η ιστορία έχουν ανατροπές. Έτσι ήταν και θα είναι πάντα. Κάπως έτσι το λεκανοπέδιο και ο θησαυρός που υπήρχε στα βάθη του, έγιναν το επίκεντρο της οικονομικής και ενεργειακής ζωής της χώρας. Με όλα τα καλά για τη χώρα και τα καλά με τα άσχημα για τους κατοίκους του.

Σταδιακά πέρασαν 70 περίπου χρόνια με τις πόλεις και τα χωριά του λεκανοπεδίου ν” αναπτύσσονται ραγδαία και τους κατοίκους τους να ζουν μια καλή ζωή, στηριγμένη στην πλειοψηφία, σ” αυτό που όλοι ξέραμε ως ΔΕΗ.

Η ιστορία όμως έχει ανατροπές. Ευρωπαϊκές οδηγίες, συμφέροντα κολοσσών, κυβερνητικές επιλογές, οδήγησαν σε αυτό που όλοι μάθαμε ως απολιγνιτοποίηση. Τι κι αν κάποιοι φωνάξαμε, τι κι αν κάποιοι διαφωνήσαμε, τι κι αν κάποιοι πιστεύουμε πως είναι λάθος.

Οι εξελίξεις τρέχουν και πολύ πιο σύντομα απ” ότι πιστεύαμε, ξημερώνει μια διαφορετική μέρα για την περιοχή. Τώρα τι γίνεται λοιπόν; Οι επιλογές μοιάζουν να είναι δύο. Η πρώτη είναι να μεμψιμοιρούμε φωνάζοντας πόσο αδικηθήκαμε, περιμένοντας να αποφασίσουν άλλοι για την περιοχή και το μέλλον της, ενώ η δεύτερη είναι να προσαρμοστούμε στις εξελίξεις και να πιστέψουμε στις δυνάμεις της περιοχής. Για την πρώτη επιλογή δεν έχω να πω τίποτα.

Πάντα υπήρχε και υπάρχει, για όσους θέλουν να έχουν λόγο ύπαρξης σε κάποια πόστα. Το πόσοι θα τους ακολουθήσουν σε αυτό το δρόμο, είναι αυτό που θα κρίνει την μακροημέρευσή τους. Αυτή που μας ενδιαφέρει είναι η δεύτερη επιλογή.

Οι αρμόδιοι πρέπει να κάνουν γρήγορα ένα σχεδιασμό. Ποια είναι τα στοιχεία που πρέπει να εξαργυρώσουν στο επόμενο στάδιο. Είναι τα βουνά και τα χωριά μας τριγύρω που μπορούν να φέρουν αθλητικό, περιηγητικό και θρησκευτικό τουρισμό; Είναι το πολύ εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό, που υπάρχει σε υπερπληθώρα και που μπορεί να αποτελέσει κράχτη για μεγάλες ξένες βιομηχανίες που ψάχνουν νέους τόπους να επενδύσουν; Είναι οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις που θα αδειάσουν και μπορούν να αποτελέσουν πεδία εκπαίδευσης; Είναι ο ατέλειωτος κάμπος που μπορεί ν” αναδιοργανωθεί και να φέρει έσοδα και μεροκάματα;

Είναι η στήριξη της κτηνοτροφίας, που μπορεί να δώσει μια μικρή βοήθεια στην τοπική οικονομία; Είναι μήπως ΟΛΑ αυτά κι άλλα τόσα που θα πρέπει άμεσα να αναδειχθούν, ώστε να κατατεθεί μια ατζέντα στους κυβερνώντες, για να γίνει η μετάβαση στη νέα μέρα χωρίς το χάος που ίσως θα φέρει η απολιγνιτοποίηση; Το σίγουρο είναι πως αυτή η κουβέντα μονοπωλεί τις συζητήσεις όλων. Υπάρχει διάχυτη η ανασφάλεια και ο φόβος.

Ήταν λάθος που τόσα χρόνια πολλοί σχεδιασμοί έμειναν πίσω, μια και η ΔΕΗ ήταν το κέντρο των πάντων. Ποτέ δεν είναι αργά. Σύντομα θα τελειώσει η μεγαλύτερη μάχη της ανθρωπότητας απέναντι σε μια πανδημία που αναστάτωσε όλον τον πλανήτη.

Εκεί στο τέλος, η περιοχή θα πρέπει να βρεθεί έτοιμη με προτάσεις και σχεδιασμούς που θα την κάνουν οδηγό στις επόμενες δεκαετίες. Σίγουρα θα έχουν αλλάξει πολλά. Σίγουρα κάθε κρίση φέρνει ευκαιρίες. Ειδικά για το λεκανοπέδιο που θ” αλλάξουν όλα έτσι κι αλλιώς, αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Για το τέλος κράτησα μια σκέψη μου.

Εδώ δεν μιλάμε για την επιβίωση ενός δημάρχου, ενός περιφερειάρχη, κάποιων βουλευτών, ή μερικών συνδικαλιστών.

Μιλάμε για το μέλλον της νέας γενιάς. Για τα παιδιά μας και τα εγγόνια κάποιων. Δε χωράνε μικροπολιτικές και σκοπιμότητες. Όλοι μαζί που έχουν να προτείνουν κάτι, μπαίνουν σε ένα δωμάτιο με ευθύνη και καλή διάθεση και βγαίνουν με σχέδιο.

Κοινό και ελπιδοφόρο. Αλλιώς η ευθύνη είναι όλων τους. Καλά Χριστούγεννα σε όλους με την ευχή το 2021 να είναι έτος ευκαιριών και νέου ξεκινήματος για όλη την περιοχή.

Αλέξης Γούλας Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΤΕ