Στο 2ο ολοήμερο Νηπιαγωγείο Πτολεμαΐδας τα νήπια έδωσαν τη δική τους καλοκαιρινή παράσταση, στην αποχαιρετιστήρια γιορτή του σχολείου.
Όπως μας είπε η δασκάλα τους Παπαγαθονίκου Ειρήνη η αφορμή δόθηκε όταν με την έλευση του Νέου χρόνου 2008 και στην αναφορά μας στους μήνες τα παιδιά μιλούσαν για τα έθιμα που γνώριζαν. Τι συνήθιζαν να τηρούν στα σπίτια τους και για τη χαρά και τη διασκέδαση που τους προξενούσαν όλα αυτά.
Έτσι λοιπόν, η δασκάλα του μετά το Πάσχα, μια εορταστική περίοδο πλούσια σε ήθη και έθιμα, αποφάσισε μαζί με τα νήπια να μάθουν για το πανάρχαιο έθιμο του «ΚΛΗΔΟΝΑ».
ΚΛΗΔΟΝΑΣ μαντικό σημείο και όχι μόνο.
ΚΛΕΙΔΩΝΑΣ τα κρυμμένα μυστικά των κοριτσιών, τα καλά κλειδωμένα στο πήλινο κανάτι.
Τα παιδιά έφεραν- με τη βοήθεια των γονιών τους- τις δικές τους πληροφορίες από το διαδίκτυο, από πολιτιστικούς συλλόγους, από βιβλία.
Είχαν τη δυνατότητα να μάθουν για τους προγόνους τους, την παράδοσή τους.
Να μάθουν για την ένδυσή τους, για την διασκέδασή τους.
Τα νήπια αναβίωσαν τον ¨ΚΛΗΔΟΝΑ¨ φορώντας τις παραδοσιακές Θρακιώτικες στολές, πηδώντας τις φωτιές του Αι- Γιάννη για τις οποίες πίστευαν οι άνθρωποι ότι είχαν καθαρτικές ιδιότητες.
Οι κόρες πήγαν στη βρύση του Νηπιαγωγείου και γέμισαν το κανάτι με το αμίλητο νερό, επειδή κατά τη διάρκεια της διαδρομής δεν μιλούσαν.
Έριξαν μέσα τα ριζικάρια τα οποία είναι τα προσωπικά αντικείμενα των κοριτσιών.
Απάγγειλαν τα περιπαιχτικά δίστιχα γελώντας και διασκεδάζοντας και τα ίδια τα κορίτσια κοιτώντας το ένα το άλλο.
Τα αγόρια είπαν τα «καλά» δίστιχα για να τις ευχαριστήσουν όλες.
Τέλος χόρεψαν τους παραδοσιακούς χορούς της πατρίδας μας όπως τους χόρευαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους. Η εκμάθηση των χορών έγινε πολύ ευχάριστα, επειδή τα μικρά παιδιά έχουν τον ρυθμό μέσα τους. Έκαναν τα χέρια τους ζώνη και χόρεψαν το ζωναράδικο της Θράκης, τον πανελλαδικό συρτό, τον πεντοζάλη της Κρήτης και τέλος τον Ποντιακό χορό Ομάλ.
Διασκέδασαν πρώτιστα τα ίδια τα παιδιά, αλλά και οι παρευρισκόμενοι στον αύλειο χώρο του Νηπιαγωγείου. Όπως μας είπαν ήταν διαρκώς μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έμαθαν για την σημασία της παράδοσης, διότι ο «Λαός χωρίς παράδοση, Έθνος χωρίς ιστορία».
Μέσα στην τάξη οι δραστηριότητες των παιδιών ήταν ποικίλες. Ζωγράφισαν και έπλασαν με τον πηλό τους Μάηδες (τα μαγιάτικα στεφάνια της Πρωτομαγιάς), τα οποία έπαιρναν στα παλαιά χρόνια από τα μπαλκόνια και τις πόρτες των σπιτιών και τα έριχναν στις φωτιές να καούν, για να έχουν καλή υγεία και δύναμη.
Έπλασαν επίσης με τον πηλό τα δικά τους κανάτια τους κλήδονες) για να μάθουν για το μελλούμενο ταίρι τους.
…Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές
του Αι- Γιάννη, αχ πόσα ξέρεις
και μου λες…
Ε.
