Μεσημέρι του Ιουλίου στη φημισμένη από τον κάμπο του ξινόμαυρου κωμόπολη, το Αμύνταιο, το θερμόμετρο βρίσκεται στους 33 βαθμούς Κελσίου και το τρένο που κατευθύνεται στην Φλώρινα, μόλις έχει αφήσει τους λιγοστούς επιβάτες του στον σταθμό. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Αμυνταίου, πριν από την κατασκευή της Εγνατίας Οδού ήταν στις δόξες του: σε αυτόν διασταυρώνονταν έως και οκτώ αμαξοστοιχίες την ημέρα που προέρχονταν από τη Φλώρινα και την Κοζάνη, με προορισμό την Θεσσαλονίκη.
Σήμερα, απέναντι από το κτίριο του σταθμού, σε έναν τοίχο που εκτείνεται σε μήκος περίπου 100 μέτρων, βλέπει κάποιος ασπρόμαυρες προσωπογραφίες νεαρών αντρών και γυναικών, με αποτυπωμένη τη χαρά, την θλίψη, τον ενθουσιασμό η την γκριμάτσα στην έκφραση του προσώπου.