Του Ιωάννη Κοσμίδη
Είναι χαρακτηριστικό της κοινωνίας στη χώρα μας. Φτώχεια και άγιος ο θεός. Εξαφανίστηκε η λατέρνα από την καθημερινότητα μας αλλά όπως κάθε εποχή, δεν μείναμε έτσι. Τώρα αντικαταστάθηκε από την Flat οθόνη. Έτσι λοιπόν το sequel της κλασσικής ‘Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο’ θα ονομάζεται ‘Flat screen,φτώχεια και φιλότιμο’. Ε βέβαια, όσο περνάνε τα χρόνια εξελισσόμαστε αλλά υπάρχουν και οι αξίες που είναι αναλλοίωτες.
… Ενώ παρακολουθεί μια τελευταία ταινία του Hollywood την οποία έκανε download από το…ιντερνέτ με την σουπερντούπερ και υπέργουάου ταχύτητας γραμμή που έβαλε, ήρθε το σπάσιμο.
Χτύπησε το μοδάτο touch screen κινητό του, που πήρε χθες, και πρέπει να βγει για να πάρει το δερμάτινο της γυναίκας του από το καθαριστήριο.
Άντε τώρα να πηγαίνεις με το αυτοκίνητο μαούνα, που πήρε με 483 δόσεις, στο κέντρο και που να παρκάρεις.
Όχι τίποτα άλλο, θα είναι και αυτοί από την Δημοτική αστυνομία και θα τον γράψουν. Και αυτοί πια, μην πεταχτεί για ένα καφεδάκι στις…καφετερίες, κατευθείαν να γράψουν. Ω μωρέ τώρα, πάρκαρε παράνομα σε διάβαση πεζών. Καλά εντάξει, αυτό μας πείραξε τώρα. Με τα alarm ήτανε.
Αλλά έτσι είναι: θέλουν να τα αρπάξουν από εμάς τα φτωχαδάκια και τους άλλους τους αφήνουν.
Άλλοι; Τάχα μου δεν τους ξέρουνε, όλοι τους ξέρουν. Εντάξει και πάντως για να μη το ζαλίσουμε, από αυτόν μη ζητάνε τίποτα. Δεν έχει, να πάνε στους άλλους. Ναι καλά τώρα, η ‘κατάσταση είναι πολύ δύσκολη ως τραγική για την χώρα’ και κουραφέξαλα. Σε τα μας; Δεν χάφτουμε μύγες. Θα την βγάλουμε καθαρή στο τέλος. Πάντα έτσι γίνεται. Κάπως την σκαπουλάρουμε. Έχει ο θεός λοιπόν.
Μόνο που ο θεός έχει πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί.
Προφανώς και δεν φταίμε όλοι το ίδιο. Προφανώς υπάρχουν ανισομέρειες στην ευθύνη. Προφανώς και υπάρχουν τα μεγάλα ψάρια. Το μαχαίρι όμως έφτασε στο κόκαλο και το μόνο που μένει είναι το μεδούλι. Ή θα το βάλουμε εμείς από την σωστή γωνία ούτως ώστε να πονάει όσο το δυνατόν λιγότερο ή θα μας το μπήξουν άλλοι χωρίς πολλά πολλά. Έτοιμοι είναι.
Το μεγαλύτερο ελαφρυντικό της ανώριμης κοινωνίας μας είναι η ανώμαλη προσγείωση. Να πότε μας διαβεβαίωνε ο κ. Αλογοσκούφης πως η οικονομία μας είναι ‘θωρακισμένη’ απέναντι στην οικονομική κρίση. Να πότε ο κ. Χατζηγάκης έδινε λεφτά σε αγρότες που διαμαρτυρόταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο…Να πότε οι του λιμανιού του Πειραιά πήρανε ένα σωρό παροχές…..κ.ο.κ.
Όμως, ο θυμόσοφος έλληνας έχει πει πολλές παραλλαγές, το μαχαίρι και το κόκαλο το είπαμε… ‘Ο κόμπος έφτασε στο χτένι’ ή και πιο μοντέρνα ‘Δεν μας παίρνει άλλο’.