Από τον Ντε Γκώλ μέχρι σήμερα, οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας –Γαλλίας αποτελούν έναν από τους θεμέλιους λίθους της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, καθώς και μία βασική πτυχή της παρουσίας της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα και στην Ευρωζώνη. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα της ρήσης « Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία» που συνοδεύει την ελληνική πολιτική σκηνή για πάνω από 50 χρόνια είναι αφενός η παραχώρηση του γαλλικού προεδρικού αεροσκάφους από τον Βαλερί Ζισκαρ Ντ’Εστέν προς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για να επιστρέψει στην Ελλάδα με σκοπό την ανάληψη της εξουσία από την καταρρέουσα Χούντα τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου 1974, όπως επίσης και η πολύ στενή συνεργασία μεταξύ του Ανδρέα Παπανδρέου και του Φρανσουά Μιτεράν την περίοδο 1981-1989 η οποία λειτούργησε ως αντίβαρο στην νεοφιλελεύθερη πολιτική των Θάτσερ-Ρίγκαν. Ας σταθούμε όμως περισσότερο στην πρόσφατη επίσκεψη του νέου προέδρου της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν στην χώρα μας και στο πολιτικό του προφίλ.
Πηγή φωτογραφίας: athensvoice.gr
Η παρουσία του Μακρόν και η δυναμική που ανάδειξε κατά την διάρκεια των προεδρικών εκλογών του περασμένου Απριλίου και Μαΐου, αποτέλεσε μια μεγάλη έκπληξη καιπολλοί ήταν εκείνοι οι όποιοι τον χαρακτήρισαν ως «φαινόμενο» όχι μόνο για τα γαλλικά αλλά και για τα ευρωπαϊκά πολιτικά δεδομένα. Νεαρός, ο νεαρότερος πρόεδρος της Γαλλίας μόλις στα 39 του, υψηλά ιστάμενος στην δημόσια διοίκηση και σε τραπεζικούς κολοσσούς, ελάχιστη εμπειρία σε κυβερνητικές θέσεις , ανεξάρτητος , ο «ευρωπαίος» Ομπάμα για πολλούς, προοδευτικός, ευρωπαϊστήςκαι γεμάτος θέληση για σκληρή δουλεία είναι μόνο λίγα από τα προτερήματα που τον διακατέχουν σύμφωνα με τους αναλυτές. Το κεντρώο προφίλ του καθώς και η πολιτική σύζευξη σοσιαλδημοκρατίας και φιλελεύθερης οικονομίας , γνωστή και ως Τρίτος Δρόμος για τους πολιτικούς επιστήμονες, ήταν καθοριστικά για να προσελκύσει εκλογείς από όλο το φάσμα του δημοκρατικού τόξου και εν τέλει να εκλεγεί με το συντριπτικό 66% . Η δυναμική όμως των πρώτων μηνών άρχισε εμφανώς να φθείρεται , καθώς η εργατική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης καταργεί θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα και παροχές δεκαετιών προς τους εργαζομένους , με αποτέλεσμα η δημοτικότητα του να βρίσκεται σήμερα στα ναδίρ τέσσερις μόλις μήνες μετά την εκλογή του.
Η επίσκεψη του στην χώρα μας αποτέλεσε σίγουρα μία πράξη ενίσχυσης της δημοτικότητας , αλλά και του πολιτικού του προφίλ. Ήταν όμως κατά βάση μία πράξη εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα και προς τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Η παραδοχή της χαμένης δεκαετίας , αλλά και των ψεμάτων που μας έφτασαν σε αυτό το οικονομικό τέλμα, σε συνδυασμό, με την ανάδειξη της ελληνικής κρίσης ως μέρος μιας Ευρωπαϊκής κρίσης ,υποδηλώνει την αλλαγή του κλίματος για την χώρα μας στο εξωτερικό. Οι Έλληνες από ψεύτες, κλέφτες και τεμπέληδες της Ευρώπης έχουμε γίνει τα «θύματα» σε ένα μεγάλο ψέμα το οποίο οδήγησε το 50% των νέων στην ανεργία . Τρανή απόδειξη της εμπιστοσύνης του Γάλλου πρόεδρου προς την χώρα μας είναι η έμφαση στις επενδύσεις που πρέπει να γίνουν από ξένους επενδυτές με παράλληλη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και της σκληρής δουλείας,με απώτερο στόχο την ανάπτυξη . Με τις δηλώσεις αυτές οι θυσίες που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός την τελευταία δεκαετία αναγνωρίζονται στο μέγιστο πολιτικό βαθμό , αλλά πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την ύφεση.
Πηγή φωτογραφίας: protothema.gr
Ιδιαίτερη έμφαση αξίζει να δοθεί στην -ιστορικών διαστάσεων- ομιλία του Γάλλου προέδρου στον λόφο της Πνύκας για το μέλλον της Ευρώπης. Κατά την ομιλία του ο Γάλλος πρόεδρος έθεσε προς τους πολίτες της Ευρώπης ένα πολιτικό μανιφέστο για το κοινό μας μέλλον. Η ενίσχυση της δημοκρατίας στην Ένωση καθώς και η αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων στην Ε.Ε αποτέλεσαν την βάση των εξαγγελιών. Κατά την ομιλία του στην Αθήνα, ο Μακρόν απηύθυνε έκκληση για μεγαλύτερη συνεργασία στην ΕΕ και αλληλεγγύη, επαναλαμβάνοντας τις διηνεκείς εκκλήσεις του για μία ολοκληρωμένη ευρωζώνη με τον δικό της υπουργό Οικονομικών, Κοινοβούλιο και αυτόνομο προϋπολογισμό ώστε να αντιμετωπίσει μελλοντικές κρίσεις. Η πολιτική διακήρυξη σχετικά με το πώς θέλουμε να είναι η Ευρώπη τα επόμενα 10-15 χρόνια σε συνδυασμό με την καθηλωτική θέα του φωτισμένου Παρθενώνα, έδωσε την αίσθηση ότι κάτι πάει να αλλάξει στην Ευρώπη. Σε μια Ευρώπη που τα τελευταία χρόνια διανύει μια υπαρξιακή κρίση , η οποία βασίζεται στην εν γένει διαφοροποίηση που υφίσταται μεταξύ Βορρά και Νότου, καθώς και στην αδιαφορία των ανατολικών χωρών να προχωρήσουν περαιτέρω στην διαδικασία της ενοποίησης . Σαφώς και η πολιτική αυτή διακήρυξη είναι μια αχτίδα φωτός , μία ελπίδα για το μέλλον , αλλά θα πρέπει να αναλογιστούμε το γεγονός ότι από τα λόγια στην πράξη υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Αβίαστα ,λοιπόν, συνεπάγεται το συμπέρασμα ότι Ελλάδα και Γαλλία πρέπει να εντείνουν τις μεταξύ τους σχέσεις με γνώμονα την περαιτέρω ανάπτυξη της Ε.Ε και την ευημερία των πολιτών της. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι η Γαλλική και η Ελληνική Επανάσταση αποτέλεσαν σύμβολα για την σύγχρονη δυτική δημοκρατία και μία από τις βάσεις της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Γάλλοι και Έλληνες διανοούμενοι υπήρξαν καίριοι στοχαστές της Ευρωπαϊκής Ιδέας και της ανάγκης για ένα κοινό μέλλον μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών. Στόχος , λοιπόν, όχι μόνο των Γάλλων και των Ελλήνων πολιτών, αλλά όλων των Ευρωπαίων είναι να ξαναγίνει η ιδέα της Ευρώπης ελκυστική.
Θανάσης Παγκούτσος
Φοιτητής Τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών Παντείου Πανεπιστημίου
Απόφοιτος Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας