Από τη μια πλευρά, υπάρχει η Ελλάδα του Κυριάκου Πιερρακάκη. Η Ελλάδα που βαδίζει μπροστά, κοιτάει ψηλά. Άνθρωποι που νοιώθουν χρέος τους να κάνουν όλο και περισσότερα. Οι άνθρωποι της ικανότητας και της προόδου.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα της οπισθοχώρησης, του “μέσου”, της ψευτιάς, της ανικανότητας που επιπλέει πατώντας στις πλάτες των άλλων. Οι άνθρωποι που νοιώθουν ότι η Ελλάδα τους χρωστάει.
Ελπίζω και καθημερινά μάχομαι να επικρατήσουν οι πρώτοι.