Με ιδιαίτερη ανησυχία παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό τα τεκμαινόμενα στη Βαλκανική χερσόνησο με πρωτεργάτη και πάλι τις ΗΠΑ που αποφάσισαν να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία του Κόσοβου, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψη οι διαφωνίες των κρατών της περιοχής. Οι αρχιτέκτονες της ανωμαλίας προσπαθούν να δημιουργήσουν Ισλαμικά προγεφυρώματα στην Ευρώπη, ώστε να δικαιολογούν τη δική τους παρουσία στη γηραιά Ήπειρο. Στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί μόνο για τα δικά τους συμφέροντα ενδιαφέρονται και τίποτε άλλο.
Ξεχνούν τις συμμαχίες και ιδίως της Ελλάδας που ήταν η μόνη πιστή σύμμαχος που τήρησε στο έπακρο τις υποχρεώσεις της και μάλιστα πολλές φορές το πλήρωσε με ποταμούς αιμάτων. Οι σύμμαχοί μας μας χρειάζονται μόνο στις δύσκολες στιγμές κι όταν περάσουν ξεχνούν. Δεν είναι η μοναδική φορά που οι σύμμαχοι, παίρνουν αντίθετη απόφαση από τα Ελληνικά δίκαια. Μια άλλη, ανίερη πράξη σε βάθος της Ελλάδος έγινε πριν από 95 χρόνια ήτοι 17 Δεκεμβρίου 1913. στους περισσότερους δε θυμίζει πολλά αυτή η ημερομηνία.
Ίσως δε θέλουμε να θυμόμαστε τα κακά και τα ξεχνούμε πολύ εύκολα. Γιατί η ημέρα αυτή είναι συνυφασμένη με μια αρχή Εθνικής τραγωδίας για την Ελλάδα, γιατί από τότε άρχισαν τα δεινά για το Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, γιατί άλλες ήταν οι βουλές των ισχυρών της Ευρώπης που τότε, έθαψαν τα δίκαια ενός λαού και έφεραν το σκοτάδι της σκλαβιάς στη Βόρεια Ήπειρο χαρίζοντάς την στην Αλβανία.
Στα μέσα Οκτωβρίου 1913, μια επιτροπή συσταθείσα από τις 6 μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία, Ρωσία, Αυστροουγγαρία, Γερμανία) άρχισε τις συνεδριάσεις για την οριοθέτηση των νοτίων συνόρων του Αλβανικού κράτους. Η Ελλάδα όπως ήταν φυσικό ήθελε την Ήπειρο ολόκληρη και ενιαία, όπως νωρίτερα την είχε ελευθερώσει ο Ελληνικός στρατός από τον Αλβανοτουρκικό ζυγό.
Υπέρ της Ελληνικής άποψης συνετάχθηκαν ανεπιφύλακτα η Γαλλία και η Ρωσία. Η Αγγλία για να μη συγκρουσθεί με την Ιταλία, δέχθηκε τις απόψεις της. Η Ιταλία ονειρευόταν ένα κράτος προτεκτοράτο της στα Βαλκάνια. Το ίδιο έπραξε και η Αυστροουγγαρία που ζητούσε διέξοδο στη Θάλασσα. Έτσι, η επιτροπή έβγαλε απόφαση εις βάρος των θυσιών και των προσπαθειών της Ελλάδας στη Φλωρεντία της Ιταλίας.
Οι μεγάλες δυνάμεις ικανοποιώντας την Ιταλική βουλιμία, θα παραχωρήσουν στο φτιαχτό βασίλειο της Αλβανίας, εδάφη κατοικούμενα από Έλληνες πατριώτες, τους οποίους θα εγκαταλείψουν στην τυραννία των Αλβανών μπέηδων – χάρη στο ανοσιούργημα αυτής της επιτροπής, η Αλβανία κέρδισε εδάφη προς το νότο και η Ελλάδα υποχρεώθηκε από το πρωτόκολλο που υπογράφτηκε στη Φλωρεντία στις 17.12.1913, να αποσύρει τα στρατεύματα από τη Βόρεια Ήπειρο μέσα σε ορισμένο χρόνο. Έτσι η κρυφή διπλωματία είχε θριαμβεύσει με μια εμβαλωματική λύση εναντίον των Ελληνικών Εθνικών πόθων.
Έτσι η Ιταλία απέκτησε προγεφύρωμα στα Βαλκάνια, το οποίο θα εκμεταλλευτεί αργότερα για επίθεση κατά της Ελλάδας το 1940.
Οι Βορειοηπειρώτες ιδίως του Αργυροκάστρου ανακήρυξαν την αυτονομία τους το 1914, αλλά δεν βοηθήθηκαν από την Ελλάδα λόγω του φόβου επέμβασης των μεγάλων δυνάμεων με αποτέλεσμα ο Ελληνικός πληθυσμός της Βόρειας Ηπείρου να συνεχίζει τη ζωή του τρόμου και της φρίκης κάτω από τον Αλβανικό ζυγό.
Η συνδιάσκεψη των πρεσβευτών με την πίεση της Ιταλίας αποφάσισε να χωρίσει την ήπειρο στα δύο, με μια διαχωριστική γραμμή.
Έτσι παραχωρήθηκαν στην Αλβανία οι Άγιοι Σαράντα, το Δελβίνο, το Αργυρόκαστρο, το Λεσκοβίκι, η Πρεμετή, η Κολωνία και η Κορυτσά.
Το επαίσχυντο για το λαό της Ελληνικωτάτης Βορείου Ηπείρου, πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, καταδίκασε τον Ελληνικό πληθυσμό να γνωρίσει διωγμούς και κατατρεγμούς.
Αλλά η ιστορία, συνεχίζεται και η Ελλάδα όπως πάντα βρίσκεται στο πλευρό των συμμάχων κατά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, πιστή στη βγαλμένη από τα κόκαλα των Ελλήνων Ελευθερία, αντιμετωπίζει με επιτυχία την εισβολή των Ιταλών στην πατρίδα μας τον Οκτώβρη του 1940. Ο τσολιάς και η κραυγή αέρα γίνονται σύμβολα του Ελληνικού ηρωισμού, γράφοντας νέες σελίδες δόξας πάνω στα Αλβανικά βουνά, κάνοντας την ανθρωπότητα να μείνει έκθαμβη μπροστά στο μεγαλόπρεπο Ελληνικό θαύμα και θα αποδείξει ότι ο φασιστικός άξονας δεν είναι αήττητος. Ειπώθηκαν τότε και γράφτηκαν τα καλύτερα λόγια για την πατρίδα μας. Οι Αλβανοί ήταν με το μέρος του άξονα και προέβησαν σε εχθρικές πράξεις κατά των Βορειοηπειρωτών, αλλά και της πατρίδας μας όταν αργότερα με τη βοήθεια της Γερμανίας καταλήφθηκε η πατρίδα μας από τις δυνάμεις του άξονα.
Μετά τη λήξη όμως του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, η Ελλάδα ήταν με το μέρος των νικητών, με ένα βαρύ τίμημα σε θυσίες και καταστροφές. Τα ωραία λόγια που ειπώθηκαν, ξεχάσθηκαν γρήγορα και μεις δεν είχαμε το σθένος να ζητήσουμε την Ελληνική Βόρεια Ήπειρο, την οποία ποτίσαμε με αίμα δύο φορές.
Για την τακτική αυτή της Αλβανικής Κυβέρνησης, αντί να τιμωρηθεί για τη συμμετοχή της στη πλευρά του φασισμού, προστατεύεται και πάλι και έτσι φθάσαμε στον 21ο αιώνα όπου για μια φορά βλέπουμε τους συμμάχους μας και ιδιαίτερα τις Η.Π.Α. να αναγνωρίζουν τα Σκόπια με το όνομα της Μακεδονίας, παραβλέποντας τα δίκαια της Ελλάδας. Και το χειρότερο να δημιουργούν Ισλαμικούς θύλακες στην Ευρώπη που θα αποτελέσουν στο μέλλον εστίες αναταραχής. Ιδίως με την ανεξαρτησία του Κοσόβου, η οποία στο μέλλον θα ενσωματωθεί στην Αλβανία, θα αποτελέσουν έτσι τη Μεγάλη Αλβανία, που θα είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας στη Βαλκανική. Η ενωμένη Ευρώπη που παρασυρμένη από τις Η.Π.Α. προέβη σε αναγνωρίσεις, θα γίνει αιτία διαμελισμού πολλών κρατών στην Ευρώπη και στην Ασία.
Η Ευρώπη στερείται ηγητόρων της ακτινοβολίας των Αντενουάερ και Ντε Γκώλ και υιοθετούν τα επαίσχυντα σχέδια των Αμερικανών , που θέλουν μικρούς λαούς να τρώγονται μεταξύ τους, ώστε να επέλθει η οικονομική άνθισή τους από την πώληση των καταστρεπτικών όπλων.
Εάν η Ευρώπη δεν κατορθώσει να αποφύγει την επιρροή των Η.Π.Α. θα αναγκασθεί να την ακολουθήσει σε πολυποίκιλες κρίσεις που η ίδια θα υποδαυλίσει σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Καιρός πλέον να σταματήσουν οι εξοπλισμοί και τα αμυντικά σύμφωνα να διαλυθούν αφού εξέλιπαν οι λόγοι που τα δημιούργησαν και τα τεράστια οικονομικά κεφάλαια που διατίθενται για εξοπλισμούς, ας διατεθούν για τη βελτίωση των όρων διαβίωσης των λαών μας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ